P
Pelish
Ziyaretçi
- Konu Sahibi Pelish
-
- #1
Merhabalar. Bugün ilk kez doktora gittim. Epey ürküyordum ne yapılacak ne edilecek diye çok merak ediyordum her ne kadar çok sevdiğim dünyalar tatlısı barzey tarafından tüm sorularım yanıtlanmış olsa da inanılmaz bir heyecan vardı.
Bugün saat iki civarında doktora kalbimiz küt küt ata ata gittik ve küçük tırtılımı ilkkez gözlerimle gördüm(K). İnanılmaz büyük bir mutluluk inşallah sağlıklı huzurlu sorunsuz bir hamilelik geçiririm diye dua ediyorum. Herşeyim son derece iyiymiş, gün itibariyle 6. haftamın içinde olduğumu söylendi. Keseyi sorunsuzca (1 dk kadar bakıp bakıp göremeyip panik olsamda sorun yok :) ) gördük ve doktorumuz bu noktada da bir sorun olmadığını söyledi. Bu duygunun tarifi yok, içimdeki heyecanı sevinci ifade etmeye eş herhangi sevinç emsali bulamıyorum. Umarım kıpır kıpır olduğu günleride görmek bize nasip olur.
Kan ve idrar tahlilleri için örnekler verdim ve uzun uzun konuştuk durduk. Yarın sonuçlar alınınca üzerlerinde konuşulacak ve tanrıdan dileğim bu noktayıda sorunsuz atlatmak.
İçimden geldi ve paylaşmak istedim. Ayrıca teyzeleri minik tırtılım için bir günlük aldık ve ilk fotoğrafını daha şimdiden yapıştırıp gün gün duygularımızı hislerimizi neler yaşadığımızı babişkosuyla beraber yazmaya başladık. Bilmem bunu aranızda yapan var mı ama eğer yapmıyorsanız tavsiye ederim gerçekten hislerinizi kağıda dökmek ufakda olsa bir duygu boşalması yaratsada ardından güzel hissetmenizi sağlıyor.
Ben sadece kendi yazdığım bölümden çok özel olmayan kısımları buraya ekleyip paylaşmak istiyorum izninizle.Şeniz Cesaretimin pamuk ipliğine bağlı olduğu anlarda desteğini hiç esirgemeyip yorumlarıyla cesaretlendiren başta ''Barzey'' olmak üzere herkese sonsuz teşekkürler.
Bu da tırtılımıza hazırladığımız hamiş günlüğümüzün ilk sayfası
Merhaba minik tırtılım a.s.
Bugün 26 Mart 2008. Günlerden çarşamba... Belki beni göremiyorsun ama eminim ki varlığımı hissediyorsun. Tıpkı benim seni göremeyip dokunamamama rağmen orda olduğunu böylesine yürekten hissettiğim gibi. Bugün doktor teyzişin 7.5 ay sonra minik gözlerini açıp şaşkın ve ürkek bakışlarınla bizi mutluluğun doruklarına çıkaracağını müjdeledi. Bugün hiç olmadığımız kadar mutlu, hiç olmadığımız kadar sevinçli, hiç olmadığımız kadar heyecanlıyız. Evet minik tırtılım bunların sebebi sensin, sadece sen. Bugün seni ilkkez gördük. Öylesine güzel, öylesine anlatılması güç bir duygu ki. Sen bizi göremesende belki hissetmişsindir. Hissettin mi minik tırtılım ? Evet, o hıçkırıklara boğulan bizdik bitanem; annen ve baban.
Bize öylesine yoğun duygular yaşatıyorsun ki öylesine güzel hayaller kurduruyorsun ki, bi bilsen. Çok heyecanlıyız canım, çok.. Özelliklede ben. Senin bi an evvel içimde kıpırdamanı arzu ediyor bunun hayallerini kuruyorum. Sağa sola hareket etsen, hatta küçük tekmişler atsan diye nelerimi vermezdim. Korkma bitanem canımı yakmazsın, mutluluğun can yaktığı nerde görülmüş ki.. Ne yapalım tırtılım bunların hepsini yaşamak için beklemekten başka çaremiz yok ama inan bunun hayalini bize yaşatman bile büyük bir mutluluk. Hergece baban kafasını karnıma yaslayıp seninle konuşuyor bitanem. Duyamıyor musun ? Olsun şuanda duyamıyorsun ama ilerde bunların hepsini duyacaksın minik aşkım. Bak daha şimdiden bize nelerin hayalini kurduruyorsun, neler yaptırıyorsun. İçimiz kıpır kıpır, heyecan, mutluluk, sevinç, merak, özlem, sabırsızlık ve sonsuz olumlu düşüncelerle duygularla dolu. Kalbimiz küt küt atıyor içimiz içimize sığmıyor bitanem. 7,5 ay nasıl geçecek diye düşünüp duruyoruz. Ah o gün gelse ve minik tırtılım kozasından çıkıp kanatlanıp güzeller güzeli bir kelebek olsa diye hayaller kuruyorum. Canım sayende yaşamımız yeniden şekilleniyor.. Annen ve baban olarak daha şimdiden kendimize bir yol haritası belirledik bile. Pusulanın ucu neyi mi gösteriyor ? Tabiki seni bitanem, tabiki seni minik tırtılım.
Geri kalan satırları baban tamamlamak istiyor. Senin gibi bir lütfu bize bağışladığı için yüce yaratana şükürler olsun, onun merhameti hep üstümüzde olsun.
Seni her geçen saniye daha çok seven, kalbi seninle küt küt atan Annen...
Bugün saat iki civarında doktora kalbimiz küt küt ata ata gittik ve küçük tırtılımı ilkkez gözlerimle gördüm(K). İnanılmaz büyük bir mutluluk inşallah sağlıklı huzurlu sorunsuz bir hamilelik geçiririm diye dua ediyorum. Herşeyim son derece iyiymiş, gün itibariyle 6. haftamın içinde olduğumu söylendi. Keseyi sorunsuzca (1 dk kadar bakıp bakıp göremeyip panik olsamda sorun yok :) ) gördük ve doktorumuz bu noktada da bir sorun olmadığını söyledi. Bu duygunun tarifi yok, içimdeki heyecanı sevinci ifade etmeye eş herhangi sevinç emsali bulamıyorum. Umarım kıpır kıpır olduğu günleride görmek bize nasip olur.
Kan ve idrar tahlilleri için örnekler verdim ve uzun uzun konuştuk durduk. Yarın sonuçlar alınınca üzerlerinde konuşulacak ve tanrıdan dileğim bu noktayıda sorunsuz atlatmak.
İçimden geldi ve paylaşmak istedim. Ayrıca teyzeleri minik tırtılım için bir günlük aldık ve ilk fotoğrafını daha şimdiden yapıştırıp gün gün duygularımızı hislerimizi neler yaşadığımızı babişkosuyla beraber yazmaya başladık. Bilmem bunu aranızda yapan var mı ama eğer yapmıyorsanız tavsiye ederim gerçekten hislerinizi kağıda dökmek ufakda olsa bir duygu boşalması yaratsada ardından güzel hissetmenizi sağlıyor.
Ben sadece kendi yazdığım bölümden çok özel olmayan kısımları buraya ekleyip paylaşmak istiyorum izninizle.Şeniz Cesaretimin pamuk ipliğine bağlı olduğu anlarda desteğini hiç esirgemeyip yorumlarıyla cesaretlendiren başta ''Barzey'' olmak üzere herkese sonsuz teşekkürler.
Bu da tırtılımıza hazırladığımız hamiş günlüğümüzün ilk sayfası
Merhaba minik tırtılım a.s.
Bugün 26 Mart 2008. Günlerden çarşamba... Belki beni göremiyorsun ama eminim ki varlığımı hissediyorsun. Tıpkı benim seni göremeyip dokunamamama rağmen orda olduğunu böylesine yürekten hissettiğim gibi. Bugün doktor teyzişin 7.5 ay sonra minik gözlerini açıp şaşkın ve ürkek bakışlarınla bizi mutluluğun doruklarına çıkaracağını müjdeledi. Bugün hiç olmadığımız kadar mutlu, hiç olmadığımız kadar sevinçli, hiç olmadığımız kadar heyecanlıyız. Evet minik tırtılım bunların sebebi sensin, sadece sen. Bugün seni ilkkez gördük. Öylesine güzel, öylesine anlatılması güç bir duygu ki. Sen bizi göremesende belki hissetmişsindir. Hissettin mi minik tırtılım ? Evet, o hıçkırıklara boğulan bizdik bitanem; annen ve baban.
Bize öylesine yoğun duygular yaşatıyorsun ki öylesine güzel hayaller kurduruyorsun ki, bi bilsen. Çok heyecanlıyız canım, çok.. Özelliklede ben. Senin bi an evvel içimde kıpırdamanı arzu ediyor bunun hayallerini kuruyorum. Sağa sola hareket etsen, hatta küçük tekmişler atsan diye nelerimi vermezdim. Korkma bitanem canımı yakmazsın, mutluluğun can yaktığı nerde görülmüş ki.. Ne yapalım tırtılım bunların hepsini yaşamak için beklemekten başka çaremiz yok ama inan bunun hayalini bize yaşatman bile büyük bir mutluluk. Hergece baban kafasını karnıma yaslayıp seninle konuşuyor bitanem. Duyamıyor musun ? Olsun şuanda duyamıyorsun ama ilerde bunların hepsini duyacaksın minik aşkım. Bak daha şimdiden bize nelerin hayalini kurduruyorsun, neler yaptırıyorsun. İçimiz kıpır kıpır, heyecan, mutluluk, sevinç, merak, özlem, sabırsızlık ve sonsuz olumlu düşüncelerle duygularla dolu. Kalbimiz küt küt atıyor içimiz içimize sığmıyor bitanem. 7,5 ay nasıl geçecek diye düşünüp duruyoruz. Ah o gün gelse ve minik tırtılım kozasından çıkıp kanatlanıp güzeller güzeli bir kelebek olsa diye hayaller kuruyorum. Canım sayende yaşamımız yeniden şekilleniyor.. Annen ve baban olarak daha şimdiden kendimize bir yol haritası belirledik bile. Pusulanın ucu neyi mi gösteriyor ? Tabiki seni bitanem, tabiki seni minik tırtılım.
Geri kalan satırları baban tamamlamak istiyor. Senin gibi bir lütfu bize bağışladığı için yüce yaratana şükürler olsun, onun merhameti hep üstümüzde olsun.
Seni her geçen saniye daha çok seven, kalbi seninle küt küt atan Annen...