Arkadaşlar biliyorum bir önyargı ile okuyacaksınız belki ama, bir kurumda çalışırken başta bir şeyler hissetmediğim bir erkeğe onun da bakışları ile belki de ben öyle sanarak bana baktığını düşündüm. Örneğin sabah bir kez karşılaştık bana gülerek günaydın demesi , ortak bir alanda bana bakması yani bunu bir kız yanlış hissedebilir mi bana baktığını ben hissettim ya da öyle sandım bilmiyorum . Kendisi henüz 24 yaşında olması onun evli olabileceğini bana düşündürmedi, parmağına da hiç dikkat edemedim. Pazartesi günü iş ile ilgili bir konuda bunların ekran görüntüleri bende var size atabilirim demişti tam çıkarken benimle konuştu . Dün öğle yemeğinde aynı restaurantta karşılaştık yanında bir adam vardı yüzüme bile bakmadı gördüğü halde, sadece merdivenden inerken saniyelik baktı yemeğini yemeye devam etti bende saf gibi baktım ona Omu değil mi diye tanımak için ben anlamıştım benden hoşlanmadığını ... O zamanlar bilmiyordum işte . Bugün bu kişinin evli olduğunu öğrendim. Ben bir kez yolda yanında hamile biri görmüştüm ama ben ablası sanmıştım bilemedim . Size tek sorum şu ben mi bakışlarını yanlış anladım gerçekten biz kadınlar bir erkeğin bize baktığını hissetmez miyiz ? Gerçekten aklım almıyor ben mi paronayaktım. Aslında bana bir şey de demedi ama bilmiyorum vicdanen kendimi o kadar kötü hissediyorum ki iyiki kimseye söylememişim evli olduğunu gram anlamadım . Sizce ben mi abartmışım.
nasıl bir yokluksa normal nezaket tavırlarını ilgi zannediyorsun çok acınası bir durumdasın
zaten o dersini almıştır artık bakmaz öyle evli adamlara
kabul edemem bunu dedim çocuğa . Öğretmenim bu sizin dedi masaya attı gitti kutuyu. öğlen dersim bitince eşime söyledim , normalde işim var , toplantım var diyen adam çıkıp gelmişti . Elimden tuttu , sarrafa gittik , bu hediyeyi kabul edemem demiştim. Ama adamın yanında sürekli elimi tuttu 
