Ya niye hep bunu soruyorsunuz sanki çok farklı şeyler yaşıyormuşum gibi
Tabii ki çok farklı şeyler yaşıyorsun. Resmen dünyanın iki ayrı ucunda gibi hissediyorum konularını okuyunca.
Benim sevgilim yanıma gelecegi zaman , onun ülkesinin simgelerinden olan etnik bir şapka istemiştim.
Onu almamış, almadığı gibi 'cok pahalliydi almadim' demişti. Ben de hiç lafını etmedim. Sonuçta nerelerden gelmiş,surat mi asayim?
Ama ne yaptım? Aynısının yandan yemişini buldum bir ona bir bana iki tane aldım çaktırmadan. Son günümüzde tuvalete diye çıkıp garsonla konuşup döndüm. Ellerinde pastalar bütün kafe doğumgünü şarkıları söyledi (doğumgünü aramizda ülkeler olduğu zamanlardaydi. Onda bile internetten birini buldum,evine kadar gidip pasta-cicek götürdü) ben de şapkasını verdim.
Hem azıcık mahcup oldu hem de çok çok mutlu oldu. Hem de ben şapkama kavuşmuş oldum
kendi paramla aldım diye incilerim de dökülmedi .
Bana göre ilişkiler problem çıkarmaya değil de çıkan problemleri çözmeye odaklı olmalı. Kapris, trip, romantik talep dayatmalari...
Çok romantizm istiyorsan kendi romantizmini kendin yarat. İlla ki erkeklerden mi gelecek? Mesela ben sevgilimle kampa gitmissem yanıma otuz tane pilli mum alırım, sahilde etrafimiza dizer onun içinde otururuz. Al sana romantizm :))
Ya da küçük şişelere mektup yazar sahilde rastgele göreceği yere atarım. Bulur heyecan ve merakla bir açar ki, ona yazilmis aşk mektubu
Al sana romantizm :) romantizm sadece erkekten gelen birşey değil ki...
Hataliyken de edebimle özür dilerim... Bir keresinde şimdi nefretle andığım eski erkek arkadaşıma gerçekten büyük bir terbiyesizlik yapmıştım. Aksam 8de işten çıktım, migrostan şarap sigara aldım, köşe başından çiçek aldım, ressam arkadaşıma eşek resmi çizdirdim, metrobuste kafamı yorup baş harfleri ben eşeğim olan iltifatlarla ve ozurlerle dolu bir şiir yazdım. Yetmedi bir de ' çok kizginken bir kere affetme hakki' verdim. Adamın gonlu oldu barıştık.
Değerim mi düştü?
Kesinlikle hayır, tam tersi 'boylesini bulamam' fikri pekişti.
Böyle bir insan olarak senin konularına inanmakta ben de zorluk çekiyorum.
Neden ve nasıl bir insan bu kadar mutsuzluğu çeker? Bu kadar küçük şeylere takılır?
Bir de kıyas yapıyorsun...benim bildiğim sevgililer arasında kıyas sadece övmek için yapılır. Başkaları kötülenir,seninki yuceltilir. Daha tersini ne söyledim ne yaşadım. Biri bana böyle bir imada bulunsa bile kalbim kırılır.
Kaldı ki o sana aynı cümleleri kurup senden çok daha anlayışlı, çok daha kanaatkar,çok daha şirin bir akrabasından küçük bir örnek verse o akarabasiyla da konuşmasını yasaklayacak birisin :))
Büyük konuşmak istemem ama bu özelliklere sahip bir eşim olacağına 'erkkeeeeeek' diye diye çölleri aşayim, kuruyup kalayım daha iyi
Bir gün anne olursam çocuğumun kendi kendine yeten, mutlu olmak için başkalarına muhtaç olmayan,empati yeteneği yüksek bir yetişkin olması için canla başla çalışacağım. Sevgilisinin 3 telefonunun 2sini kırıp birini satıp daha luksunu bekleyen bir çocuğum olsaydı tuvalette gizli gizli ağlar, kendimi sorgulardim herhalde,Allah korusun.
Bu arada konu sahibi
fake değil, ben şahidim. Yok artik ,oha,bu kadar da olamaz falan deyin ama fake demeyin şu kiza