Asla Bebek Sahibi Olmak Istemeyen Var Mi?

bende 6 yıllık evliyim yıllardır çoçuk özlemiyle yanıyorum çoçuk istemeyenlerede şaşıyorum valla evlat kadar güzel bişey varmı bu dünyada ALLAH kimseye aratmasın
 
şu resimdeki gibi bebeğim olması için neleri vermezdim bak yine yaramı açtınız
 
Ben çocukları oldum olası çok severim. Evlenince de 2 yıl bekler sonra yaparım diyordum. Ama 30'umda evlenince 2 yıl bekleme gibi bir lüksüm olamazdı sanırım :)) Evleneli 10 ay oldu. Eşimle planımızda yaz başı korunmayı bırakmak vardı. Ama benim tiroid problemleri çıkınca bu planlar şuan için biraz suya düştü gibi... Sanırım çok istemek de iyi değil (( Ama çocuk sevgimi şuan yiğenimle gideriyorum zaten. Öyle tatlı bir kız yiğenim var ki... Onu görmek bana terapi gibi geliyor. Mesala az önce iş yerinde canım sıkıldı ve hemen onu aradım. Henüz 18 aylık ama öyle bir geveze ki... Bana hala diyemiyor henüz ala diyor ama o sözü duyunca mest oluyorum. Anne olup da çocuğundan bu sözü duymanın hazzını tahmin bile edemiyorum.
 
ben şimdilik bekarım ama eğer evlenicek olursam ben de çocuk sahibi olmak istemiyorum..ne bileyim korkuyorum..hadi hamilelik 9 ay ama yetiştirmek sorumluluk ömürboyu...benim bir eksiğim yada hatam yüzünden çocuğumun mutsuz yetişmesini istemezdim..bu konuda asla kendimi yeterli hissetmeyeceğim kesin..
 
İşte ben de aynen böyle düşünüyorum...Bazı kişiler bana bencilsin diyor ama ben o bebeği de düşündüğüm için böyle hareket ediyorum bebeğim olunca çalışamıycam,gezemiycem,eşimle çılgınlıklar yapamıycam,istediğim zaman istediğim
şeyi yapamıycam eeee o zaman ne olacak? Lale Lale olmaktan çıkacak,mutsuz,asosyal bir insan olacak içime,evime kapanıcam. Mutsuz olduğum ve isteklerimi gerçekleştiremediğim için bebeğe de yeteri kadar sevgi ve ilgi gösteremicem günah değil mi o yavrucağa?
:çok üzgünüm:
 
[ÇiĞDeM];298549 .!.:
bende 6 yıllık evliyim yıllardır çoçuk özlemiyle yanıyorum çoçuk istemeyenlerede şaşıyorum valla evlat kadar güzel bişey varmı bu dünyada ALLAH kimseye aratmasın

Çiğdemcim; Rabbim gönlüne göre versin inşallah dilerim en yakın zamanda hayallerine kavuşursun...!

Ama ben kendimi biliyorum mutsuz olacağım,sıkılacağım bu yüzden bebek de mutsuz bir ortamda büyüyecek. Neden kendimi,eşimi ve minnacık bir bebeği bile bile ateşe atayım ki...
 
osmanlı çiceğim sende buyuk sööleme bence neden dersen illada mutsuz olcan die bişi yok umarım mutlu olursun, bende sen gibi bencil ve sabırsızım, içimde olmayan bi duyguyu yetiştirmek zor o yuzden de kendime guvenemiyorum, helede insan yetiştirmek ne zordur alalh annelere sabır verirmiş ilk düştüğü anda bana bunu diolar ben yinede düşünmyüorum ama sen bence mutlu olduğun an düşünürsun senin düşüncen benımkindenbu yuzden farklı, çocuk isteyen anneler dilerim rabbim talihiyle bahtıyla sizide gulduren bereketiyle gelen bebe nasip etsin
ya aslında ben sevmediğim için istemiyorum kızmayın ama...
 
Sevmiyorum demek bana ayıp geldi hele bebek diye ölüp biten bu kadar çok kadın varken.... Tabiyki büyük konuşmamak gerek ama kişinin kendini bilmesi de büyük bir erdem bence.. Allah herkesin gönlüne göre versin ne diyeyim... Ben böyle hayatımdan ve evimin neşesinde öyle mutluyum ki başka bir şeye ihtiyacım yok sadece işsiz olmak koyuyor bana tek sorunum bu!
 
laale cim niye okadar mutsuzsun bebekler bence mutluluğun birinci sebebidir canım kendini üzme ALLAH seninde gönlüne göre versin
 
herşeyde bir hayır var bu işsizliğin olsa bile dualarım seninle
 
[ÇiĞDeM];299856 .!.:
laale cim niye okadar mutsuzsun bebekler bence mutluluğun birinci sebebidir canım kendini üzme ALLAH seninde gönlüne göre versin

Canım yanlış mı yazdım yoksa sen mi yanlış anladın?

Ben mutluyum hayatımdan memnunum ama bebek hayatıma girince sosyal aktivetelerim biteceği için mutsuz olacağım demek istedim çünkü benim için birine bağımlı yaşamak çok zor! Evliliği bile hiç düşünmüyordum da eşim zar zor ikna etti "hiç bir şeyine karışmıycam,senin annen benim annem kavgalarımız hiç olmuycak ikimiz sadece ikimize ait oluca vs. vs. vs." deyince "tamam" dedim.

Biraz zor kadınım biliyorum ama Allahıma şükürler olsun ki; eşim verdiği sözleri hep tuttu..:1yes2:
 
[ÇiĞDeM];299861 .!.:
herşeyde bir hayır var bu işsizliğin olsa bile dualarım seninle

Çok teşekkürler canım çok sağol!

İşte tek derdim bu! İşsiz olmak! Ama işte kimse beni anlamıyor kendi ailem bile... Sen bebek yap sonra bulursun diyor. Allahım hamileyken beni işe kim alır ki? Bebek doğduktan kaç sene sonra iş hayatına yeni bir başlangıç yapabilirim ki... Çok çok üzülüyorum.. Ama Allah çok büyük elbet benim de yüzüme gülecek inşallah
 

bu avrupa gezisine hangi acentayla çıkacaksın söylede kaçırmayalım:1shok:
 
laalecim bütün yazılarını okudum bende çocuk konusunda aynen senin gibi düşünüyorum 9 nisanda evliliğimde 2 yılı tamamladım çocuklu arkadaşlarımız var hayatları durmuş bitmiş gibiler en basitinden akşamları bize çay içmeye bile gelemiyorlar gelseler rahat edemiyorlar ne oturabiliyoruz nede sohbet edebiliyoruz hayatları bittiği gibi karı koca ilişkileride bitiyor çünkü zamanlarını ve enerjilerini bebekleri sömürüyor onlar hep sinirli ve gergin oluyorlar

ben zaten çocuk istemiyorum onları görünce aman aman eksik olsun diyorum şimdi o kadar rahatım ki eşimle istediğim an istediğimiz şeyi yapıyoruz mesela geçen haftasonu hadi bu akşam rakı balık yapalım evde dedik ooooh bir eğlendik ki sonrada düşündüm bi an ve eşime bak çocuk olsa bunları asla yapamayız dedim o da benim gibi düşünüyor

ben çocuğa harcayacağım maddi manevi her şeyi kendime ve eşime harcamayı düşünüyorum bir ömür boyu sorumluluk alamam ayrıca evliliğimde böyle çok mutluyum aşk meyvasıymış evi neşelendirirmiş bunlar bana hiç gerçekçi gelmiyor meyvayada neşeyede ihtiyacım yok ben almıyım alanada mani olmıyım

kimin sözü olduğunu hatırlamıyorum ama bir düşünürün olması lazım adam şöyle demiş;'' hayatımızın ilk yarısını anne babalar ikinci yarısını çocuklarımız mahvediyor.''

bence çok doğru söylemiş:))
 
ben iki kez kayıp duygusunu yaşadıktan sonra böyle oldum adeta nefret düzeyine geldi çünkü çok acı verdi bana her seferinde boş kollarla o soğuk yerden çıkmak ve tam bir buhran geçirdim.sonrada kendimi işime verdim unutmak için.şimdiyse açıkçası hiç istemiyorum ama onu tekrar içimde hissedersem ne yaparım bilemiyorum.ama korkuyorum çünkü bir kayıbı daha kaldıramam çıldırırım herhalde zaten dengem iyice bozuldu.bunun yanı sıra aylarca evimdeki huzurda kaçtı.şimdiyse bir bebek gördümmü yüylerim diken diken oluyo hiç tahammülüm kalmadı.Allah kimseye vermesin böyle bir acıyı hele ikinci kez.mümkünse bende çocuksuz hayatı seçenlerdenim artık.
 

bence çok egoistçe bir laf bu:)Hayatta Anne Baba gibi Can olabilirmi yaa,
evet hayatımız mahvediyorlar haklısın,bizleri bu yaşlara getirmek için verdikleri emek,sevgi ve hala bizler için akıttıkları gözyaşı, bunun karşısında sadece istedikleri biraz sevgi ve saygı.
Çocuk istemem olayına saygı duyarım ama bu laf beni çileden çıkardı,
şunu unutmamını tavsiye ederim,klasileşmiş bir laf ana ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar,Koca çok bulunur ama ne ana bulabilirsin ne de baba.
 


:1yes2: :1yes2: :1yes2: :1yes2:
 


:1yes2: Anne babaları bu olaya kaıştırmayalım şekerimm bak çok tepki alırız sonra :1yes2:

Neyse ne diyecektim; ben ve eşim birlikte o kadar güzel vakit geçiriyoruz ki aynı sizin gibi... Dün gece biraz naz,cilveyle saat 3 ü çeyrek geçe kokoreç yemeye gittik eve gelirken birbirimize olan aşkımızdan sarhoştuk zaten:1yes2:

Evet bizim de evli arkadaşlarımız var bir yere gidiyoruz çocuk mızmızlanıyor uykum var,tuvaletim var diye... İki laf edemiyorsun. Annesinin kolundan çekiştiriyor, ben aşkımla dans ediyorum, kadın 4 yaşındaki ogluyla, adam da masada içki içerek etrafa bakınıyor.. B u nasıl aşk? Ben sıkıntıdan patlarım valla...

Yine de büyük konuşmayayım daima korunuyorum ama Allah öyle bir tokat atar ki feleğimi şaşırırım diye çok korkuyorum inan... Tek duam Allah herkesin gönlüne göre versin. Allah biliyor ve artık sizler de biliyorsunuz ki benim gönlümde yok!

Pırılcığım sevgiler...:içelim:
 
Hepinizin yazdıklarını zevkle okudum. Gerçekten bana göre de çocuk istemek ya da istememek içgüdüsel bişey.Bence tüm insanlar güdüler olarak aynıdır. Sadece farklı zamanda farklı duyguları yaşadığımız için duygu çakışmaması sözkonusu. Bazen bir duygunun tam karşısındayken o duygunun içinde olduğumuzu fark ettiğimiz zamanlarımız ya da yaşlarımız olmuştur mutlaka. Mesela 13 yaşında erkeklerden nefret ederken, 15 yaşında flörtümüz olmuştur, aşık olmuşuzdur kendimize kızmışızdır. Güdülerle ilgili farklı düşünceler de bana göre bu zamanlama farklılığıdır. Kimimiz içindeyiz kimimiz karşısında ama -iddia ediyorum- her insan insana ait her duyguyu er ya da geç yaşamak ister.
Çocuk ciddi sorumluluk, ciddi yorgunluk, ciddi endişe kaynağıdır. Ama geriye dönüp baktığımda bu kadar yaptığım iyi iş arasından övünerek ve sevinerek 'iyi ki yapmışım' dediğim tek şey oğlum.
Allah onu bana bağışlasın.

Bişey daha insan her zaman aynı şeyleri yaşamak istemiyor. Ben 10 yıl kimseye hesap vermeden yaşadım. Gece yarıları da eve döndüm eşimle başbaşa geçirdiğimiz çok güzel zamanlar da oldu. İşimin en zirvesine de çıktım Ama büyüdükçe farklı tatmin noktaları arıyorsunuz kendinize. Kocaman bi işiniz de olsa yaşlandıkça enerjiniz düştükçe aynı verimi aynı performansı sergileyemeyeceksiniz. Kocanızla yaşlandığınızda, araba kullanacak dışarı çıkacak takatiniz olmadığında sizi hatırlayacak sizi kokoreçiye götürüp gençliğinizi hatırlatacak çocuklarınız olması kötü müdür? (Tabi bu bi hayırlı evlat örneği:)İşte çocuk hiçbir zaman tükenmeyen bir enerji, hayata bağlılık ve haz veriyor. Onun yerini hiçbişi dolduramaz bana göre.
 
bebek evın altıntopu derler bızde mutlaka cok gereklı degıl ama sahsen o duyguyu tatmak cok ısterım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…