kızlar erkek arkadaşımla ayrıldığımızdan bahsetmiştim. uzun zamandır sürekli kavga ediyorduk zaten.YENİ SEVGİLİ YAPMIŞ hemen. bana söyledği sözleri ona söylüyor şimdi. sabahlara kadar onunla konuşuyor. sabahları onun mesajıyla uyanıyor. bende sadece izliyorum. watsappta bi çevrimiçi yazsına ne kadar bakılırsa baktım. giriyo çıkıyo bazen uzun bazen kısa. ben ise sadece izliyorum sanki hiç olmamışım onun hayatında. bianda nasıl güzel unuttu.
ben ise uyuyamıyorum ki en sevdiğim şeydir uyku. günlerdir bişey yemiyorum. başım dönüyo. ellerim titriyor. açım biliyorum ama açlığı bile hissetmiyorum. daha derin vee daha kuvvetli hislerim var çünkü. gözlerim dolu dolu sürekli. hani dokunsalar ağlarım. şuan bile ağlıyorum. beynim bomboş. insanlarla konuşamıyorum. hiçbir ses duymaya tahammülüm yok. konuşmak istemiyorum,yemek yemek istemiyorum,ses duymak istemiyorum,bu hayatı istemiyorum ben. öyle bi dağıldımki kendimi tanıyamaz hale geldim. şuan sizin kadar yabancıyım bana. ve çok kızgınım. karşımdaki kişi hayatına bakarken böyle dağılmayı yediremiyorum. makyaj yapıyorum sanki yüzümden dökülüyorlar. onlar bile kaçıyo benden. depresyon tam olarak nedir bilmiyorum.hergün ağzımızda yada kulaklarımızda bu kelime ama bilmiyorum. şuan depresyonda mıyım bu yaşadığım aşk acısı mı bilmiyorum. kızlar ben napıcam bilmiyorum. ya karınım ortasında bir yumruk var sanki nasıl geçer bilmiyorum.
gündüzleri bi şekilde geçiyor ama gece.gece olunca ağlamaya başlıyorum taa ki sabahlara kadar yorganları battaniyeleri ısırıyorum sesim duyulmasın diye.
bana yardım edin lütfen. lütfen yalvarıyorum size