Yaşadıklarınızın konu sahibiyle benzerlikleri varsa Sizin de umarım biran önce düzelir. Tedavi olsa eşiniz hiç konuştunuz mu Burada o kadar çok okuyorum ki ne oldu bu erkeklere hani bu erkeklerin aklı fikri seksteydi demek zamanla değişti. Şimdi ki genç evlenen çiftlerde kadınların şikayetlerini burada çok denk geldim kocam isteksiz diye. Artık galiba bazı Erkeklerin genç sağılıklı olduğu halde cinsellik umurunda bile
Merhaba maalesef değişen hiçbir şey yok aynı tas aynı hamam. Mesela şuan 3 ay oldu birlikte olmadık yaklaşmıyor girişimde bile bulunmuyor. Normal hayatta da darılma öpme dokunma güzel t söz söyleme bile yok. Hatta sohbet muhabbet bile yok. Ev arkadaşı gibi devam. Çocuğum için katlanıyorum cümlesinden nefret ederdim çünkü annemden maalesef çok duydum ama ben de aynısını diyorum şimdi. Çok haklı insanlar böyle bir evde çocuğum mutlu da olamıyor çünkü ben çok mutsuz ve depresifim en temel ihtiyacım olan sevgi ilgi görmüyorum bırakın cinselliği.. adam beni kadın olarak bile görmüyor gerçi dünyadaki hiçbir kadını sırf kadın olduğu için kadın gibi seveceğini düşünmüyorum çünkü içinde yok. Çocuk gibi biri karşımda bir adam görmüyorum. Böyle ne olacak bilmiyorum. Çok güzel bi kadındım yaşlandım çöktüm halimi görseniz inanamazsınız kendimden geçtim biliyorum bu işin sonu çok kötü olacak kanser olacağımdan eminim ama elimden başka birşey de gelmiyor. Oğlum babasına çok düşkün boşanmaya cesaretim yok açıkçası korkuyorum
Bence durum sadece açığa çıkmaya başladı. Bir kadın bu durumdan şikayet etmeye genelde utanır kimseye söyleyemez söylese ne gibi yakıştırmalar alacağını bilir. Sanırım artık bu korkularımızı yendik ve bu gibi mecralar sayesinde içimizi dökebiliyoruz. Mesela ben bu durumu yakınımda kimseye söyleyemedim dertleşecek olsam arkamdan ne derler ne düşünürler diye içime attım. Güzel dilekleriniz için teşekkür ederim.
Sanki mesajı sen değil de ben yazmışım
noktasına kadar içimden ne geçiyorsa yazmışsın. Benimde aklımda boşanma fikri var ama bende benzer sebeplerden dolayı sürekli kendimi kandırıyorum. Emzirme bitsin boşanıcam, çişini öğrensin travma kalmasın öyle boşanayım, yok yok dur bi konuşsun hele bi kreşe başlasın sosyal ortamda daha rahat atlatır süreci derken hep öteliyorum. Farkındayım aslında bunların hiçbiri gerçek bahanelerim değil bende çok korkuyorum boşanmaktan çünkü hem severek evlendim hemde evladım sırf benim yüzümden babasız kalmasın diye düşünüyorum. Kısacası cesaret edemiyorum ya da bunun boşanmak için yeterli olmadığını düşünüyorum. Yakında kendimi hobiden hobiye atarak kafayı dağıtmaya çalışıcam bakalım.
