Premature Bebekler Artık 3 yaşında...

37 haftadan önce gerçekleşen doğumlar prematüre doğum olarak adlandırılır. Bu haftadan önce doğan bebeklere de prematüre bebek denir.

dilamavi

Guru
Kayıtlı Üye
14 Mayıs 2009
30
4
286
44
Antalya
herkese merhaba.öncelikle bütün prematüre annelerine en kısa zamanda tüm korkularından,endişelerinden,uykusuz ve huzursuz gecelerinden bir an önce kurtulmalarını diliyorum..umarımki tıpkı benim gibi sizde kendinizi şanssız ve farklı hissederken aslında geçirdiğiniz o zor günlerin bitiminde ne kadar özel anneler olduğunuzu ve ne kadar özel çocuklarınız olduğunu görür ve bu günlerinizi biraz burukta olsa gülümseyerek ve gururla hatırlarsınız..ben 32 haftalık doğmasına rağmen annesinin karnında son dört hafta hiç beslenememiş,doktorların eğer yaşarsa mutla ka özürlü olur dediği,nabzı düşmesine rağmen annesini yaşatmak adına bebeğin hayatından vazgeçtikleri bir prematürenin annesiyim.sadece 1330 gram ve 33 cm. ile başlayan hayatımıza akla hayale gelmeyecek tetkikler sürekli kontroller kablolar,yoğun bakımlar,rop muayeneleri,tomografiler.mr lar ve daha aklıma gelmeyen o kadar çok şey sığdırdıkki.hala ne zaman yeni doğum yapmış,hastane odası süslenmiş ve yüzlerindeki o tatlı gülümsemeyle etrafında insanlar dolu bir anne görsem dayanamam ağlarım..ve aslında kıskanırım..hayatımda bir daha anne olamayacağımıda biliyorum ve ömrümün sonuna kadar içimde kalacak tek şey oğluma süt verememek emzirmenin nasıl bir his olduğunu asla anlayamayacak olmaktır.. bunları düşündükçe hala gözleri dolan ben bugün 3 yaşında 15 kilo ve 93 cm olan oğluma baktıkça gururlanıyor tüm yaşanan kötü günleri unutuyorum.ben oğlumun adını Yiğit koydum adı gibi doğdu adı gibi yaşasın diye.Yiğit oğlum sanki o günlerine teşekkür edercesine aklına her geldiğinde bana sarılır ve beni çok sevdiğini söyler..ve ben yine bu kez başka bir duyguyla dökerim gözyaşlarımı..herkes bilir ve herkes derki annelik çoz zor ama bizde bilirizki bir prematüre annesi olmak çok çok daha zor.Allah sizi evlatlarınızdan evlatlarınızıda sizden hiç ayırmasın inşallah ve umarım sizlerde evinize girdiğinizde kucağınıza koşan yavrunuza sarılır bu günlerinizi gururla hatırlarsınız..hepinizi çok iyi anlıyor ve hepinizi çok takdir ediyorum..onlar çok özel bebekler ve sizde onların çok özel annelerisiniz..Şansınız açık olsun..
 
herkese merhaba.öncelikle bütün prematüre annelerine en kısa zamanda tüm korkularından,endişelerinden,uykusuz ve huzursuz gecelerinden bir an önce kurtulmalarını diliyorum..umarımki tıpkı benim gibi sizde kendinizi şanssız ve farklı hissederken aslında geçirdiğiniz o zor günlerin bitiminde ne kadar özel anneler olduğunuzu ve ne kadar özel çocuklarınız olduğunu görür ve bu günlerinizi biraz burukta olsa gülümseyerek ve gururla hatırlarsınız..ben 32 haftalık doğmasına rağmen annesinin karnında son dört hafta hiç beslenememiş,doktorların eğer yaşarsa mutla ka özürlü olur dediği,nabzı düşmesine rağmen annesini yaşatmak adına bebeğin hayatından vazgeçtikleri bir prematürenin annesiyim.sadece 1330 gram ve 33 cm. ile başlayan hayatımıza akla hayale gelmeyecek tetkikler sürekli kontroller kablolar,yoğun bakımlar,rop muayeneleri,tomografiler.mr lar ve daha aklıma gelmeyen o kadar çok şey sığdırdıkki.hala ne zaman yeni doğum yapmış,hastane odası süslenmiş ve yüzlerindeki o tatlı gülümsemeyle etrafında insanlar dolu bir anne görsem dayanamam ağlarım..ve aslında kıskanırım..hayatımda bir daha anne olamayacağımıda biliyorum ve ömrümün sonuna kadar içimde kalacak tek şey oğluma süt verememek emzirmenin nasıl bir his olduğunu asla anlayamayacak olmaktır.. bunları düşündükçe hala gözleri dolan ben bugün 3 yaşında 15 kilo ve 93 cm olan oğluma baktıkça gururlanıyor tüm yaşanan kötü günleri unutuyorum.ben oğlumun adını Yiğit koydum adı gibi doğdu adı gibi yaşasın diye.Yiğit oğlum sanki o günlerine teşekkür edercesine aklına her geldiğinde bana sarılır ve beni çok sevdiğini söyler..ve ben yine bu kez başka bir duyguyla dökerim gözyaşlarımı..herkes bilir ve herkes derki annelik çoz zor ama bizde bilirizki bir prematüre annesi olmak çok çok daha zor.Allah sizi evlatlarınızdan evlatlarınızıda sizden hiç ayırmasın inşallah ve umarım sizlerde evinize girdiğinizde kucağınıza koşan yavrunuza sarılır bu günlerinizi gururla hatırlarsınız..hepinizi çok iyi anlıyor ve hepinizi çok takdir ediyorum..onlar çok özel bebekler ve sizde onların çok özel annelerisiniz..Şansınız açık olsun..

yazdıklarınız benim yaşadıklarımı birebire anlatıyor benim oğlum şimdi 10 aylık daha çok yolun başındayız kontoruller korkular devam ediyor.inşallah sizin oğlunuz gibi benim oğlumde bu süreci sağlıklı bir şekilde atlatır.Rabbim oğlunuzla beraber uzun sağlıklı mutlu bir hayat nasip etsin.sizin yazdıklarınız bana umut oldu ne kadar sevindim sizin adınıza anlatamam Mevlam hiç bir anneyi evladıyla sınamasın
 
Canım,
beni çok duygulandırdın yazdıklarınla. Gözyaşlarıma hakim olamadım. Bizi en iyi bizler anlarız çünkü bizler prematüre anneleriyiz. Benim kzım da 14 Temmuz 2009 da 28 haftalık 690 gram agırlığında doğdu. 5 ay zorlu gecen küvez günlerinin ardından, yaklaşık 3 ay da evde aldığı oksijen desteğinden (topğlam 8 ay makineye baglı kaldı) sonra Allahın izniyle hayata tutundu. Halen daha endişelerimiz oluyor. Bende senin gibi kızımı emziremediğim icin cok üzülüyorum. Emzirme nedir? doğum yapmak nasıl bir duygu? Anneyiz bizlerde ama bunu bilemiyoruz.

Allah yavrularımızı bizlere bağışlasın. En kötü günleri geride kalanlar olsun.. Nice sağlıklı, mutlu, huzur dolu yaşlar dileğimle..
 
Back