- 9 Temmuz 2018
- 618
- 772
- Konu Sahibi YazYagmuru1
- #1
Merhaba hanımlar, bir süredir canım sıkkın. Haksız olduğumu düşünmüyorum ama gerilmiyor da değilim.
Çok sevdiğim bir arkadaşım var, çocuklarimiz da iyi anlaşıyor. (9 yaş)Her türlü kufurun olduğu okulda okuyorlar. Arkadaşın oğlu ile benimki arada lan kelimelerini birbirilerine kullanıyorlar. Açıkçası şu zamanda fanusta aşırı Kibar yetiştirmek istemiyorum. Ha vurma, küfür bunlara da izin vermem. Karşılıklı mal, lan kullanıyorlar. Oğlu o an öfkeli ise hemen annesine şikayet ediyor ve ben orada iken oğluma kızıyor. Böyle yaparsan oynamaniza izin vermem.Kaşları çatık ve agresif aslında, kibar olduğunu dusunuyor. Ben asla kimsenin çocuğuna kizmam. Oğlum annesine söyle derim. Sürekli şikayet de yoktur benimkinde. Bir keresinde tek yakalamış, baktım kadın kıpkırmızı sinirden, benimki ağlak, noldu dedim, aramızda dedi. Çocuğa annen sana daha çok kızar, o yüzden aramızda sır demiş.Geçen gün su almışlar. Oğlum 5 liralık, diğeri 10 liralik almış. Benimki de enayi misin bak uygun var deyince de koşa koşa annesine geldi. Annesi de yine oğluma kaşlar çatık, bir daha oğluma böyle deme, doğru değil tamam mı? Benimki de üzgün bir şekilde tamam deyince sinirlendim. Oğlumu uyarmandan rahatsızım. Bir sıkıntı varsa bana soyle, ben zaten uyarıyorum. Ben senin oğlunun yanlışında oğluna karışıyor muyum dedim.
Oğlunu çağırıyor sen yanlış davranışta bulunuyor musun, o da hayır anne diyip oğlumun yanına koştu ve oynamaya devam ettiler. Bende bir araya getirmek istemiyorum ama oğlu evlerine çağırır ya da her boşlukta oğlumun yanına gelir.
Vurma kırma, küfür olsa kırmızı olacak kadar sinirlenmesini anlarım, hatta olmadığım yerde uyarmasıni anlarım, bende şımarık çocuk yetiştirmiyorum.
Tepki gösterdiğim için kendimi huzurlu hissediyorum annelik açısından, bana trip atıyor karşı taraf. Haksız mıyım bilemiyorum.
Çok sevdiğim bir arkadaşım var, çocuklarimiz da iyi anlaşıyor. (9 yaş)Her türlü kufurun olduğu okulda okuyorlar. Arkadaşın oğlu ile benimki arada lan kelimelerini birbirilerine kullanıyorlar. Açıkçası şu zamanda fanusta aşırı Kibar yetiştirmek istemiyorum. Ha vurma, küfür bunlara da izin vermem. Karşılıklı mal, lan kullanıyorlar. Oğlu o an öfkeli ise hemen annesine şikayet ediyor ve ben orada iken oğluma kızıyor. Böyle yaparsan oynamaniza izin vermem.Kaşları çatık ve agresif aslında, kibar olduğunu dusunuyor. Ben asla kimsenin çocuğuna kizmam. Oğlum annesine söyle derim. Sürekli şikayet de yoktur benimkinde. Bir keresinde tek yakalamış, baktım kadın kıpkırmızı sinirden, benimki ağlak, noldu dedim, aramızda dedi. Çocuğa annen sana daha çok kızar, o yüzden aramızda sır demiş.Geçen gün su almışlar. Oğlum 5 liralık, diğeri 10 liralik almış. Benimki de enayi misin bak uygun var deyince de koşa koşa annesine geldi. Annesi de yine oğluma kaşlar çatık, bir daha oğluma böyle deme, doğru değil tamam mı? Benimki de üzgün bir şekilde tamam deyince sinirlendim. Oğlumu uyarmandan rahatsızım. Bir sıkıntı varsa bana soyle, ben zaten uyarıyorum. Ben senin oğlunun yanlışında oğluna karışıyor muyum dedim.
Oğlunu çağırıyor sen yanlış davranışta bulunuyor musun, o da hayır anne diyip oğlumun yanına koştu ve oynamaya devam ettiler. Bende bir araya getirmek istemiyorum ama oğlu evlerine çağırır ya da her boşlukta oğlumun yanına gelir.
Vurma kırma, küfür olsa kırmızı olacak kadar sinirlenmesini anlarım, hatta olmadığım yerde uyarmasıni anlarım, bende şımarık çocuk yetiştirmiyorum.
Tepki gösterdiğim için kendimi huzurlu hissediyorum annelik açısından, bana trip atıyor karşı taraf. Haksız mıyım bilemiyorum.