Kardeşim 3 yaşında.
Benim 1 ay sonra düğünüm var.
Sürekli abla abla. Annem çarşıya gider annem nerde demez.
Ağlar bana gelir. Sabah kalkar ben bakarım. Hep ben.
Icim yaniyor inanın. Ağlıyorum sürekli. Asiri derecede yaramaz . Böyle çocuk gormedik. Sürekli bana vuruyor. Eline ne geçerse.
Ne annemin ne babamın tahammülü var kardesime artık.
Dövuyorlar da bazen. Her gün bi sekilde dayak yiyor.
Anlatamadım anneme zamaninda bak cocuk psikolojisi şöyle gel şöyle yapalim diye. Olmadı.
Şimdi misafirlikte bile herkezin sakindigi bir cocuk haline geldi.
Beni odadan cikarmiyor . Sürekli kapimda. Surekli siddet eğilimi.
Engelleyemedim.
Şurada 1 ay sonra evim ayri olacak. Aklim hep bunda. Napacagim. Nasıl dayanacağım .
Bu arada kardesim ben çok sabirliyim diyen insani cileden cikarir oyle bi tip.
Arkadaşlar yorumlarınızi okudum bi hayli üzüldüm.
Bende bu duruma çok üZülüyorum.
Ama inanin elimden geleni yapıyorum.
Ama ben evlat olduğum için anne babaya laf geçmiyor inanin.
Telefonda cizgi film izlemeye alistirdilar yapmayın dedim. Alışmasın sonuç dinlenmedim ve alıştı.
Inanin o kadar sabirliyim ki. Akrabalar bilir hep ben üstüne düşerim.
Misafirliğe gideriz bir dakika yerinde durmaz hep ben pesinde.
Görenler elmas evlenince bir süre çocuk yapmaz derler.
Dün aksam o kadar üzüldüm ki. Aliyorum kucağıma ablacim ne istiyorsun şunu yapalım mi yok. Bunu yapalim mi yok. Şaşırdım. Odaya girdim ağladım.
Ne kadar uzulduysem gece cenemin yarisinin agrisindan uyandim. Dişlerimin yarisi agriyordu.
Inanin çok mücadele ediyorum çok uğraşıyorum salincak da salliyorum. Oyun oynuyorum yok. Olmuyor.
Bu bebege vurmak belki de en son düşüneceğim şey. Çok icim aciyor...
Doğduğundan beri ben ilgilendim. Kardesimin ilk kelimesi abba oldu düşünün.
Zaten insani üzen caresiz kalmak.
Cunku anne baba sizi bu konuda kâle almiyor.
Anneme çok dedim çok arastirdim bak şöyle egitelim soyle yapalim başta biz zorlaniriz ama sonra düzene girer. Olmadi. O zaman birak ben yapiyim dedim olmadi.
Ben bu sekilde evde calisamayarak liseyi bitirdim aciktan şimdi de düğünüm var.
Allahtan annemle aynı sehirdeyim ama yine de aklim hep bunda.
Inanin ben vicdansiz bir insan değilim.
Benim 1 ay sonra düğünüm var.
Sürekli abla abla. Annem çarşıya gider annem nerde demez.
Ağlar bana gelir. Sabah kalkar ben bakarım. Hep ben.
Icim yaniyor inanın. Ağlıyorum sürekli. Asiri derecede yaramaz . Böyle çocuk gormedik. Sürekli bana vuruyor. Eline ne geçerse.
Ne annemin ne babamın tahammülü var kardesime artık.
Dövuyorlar da bazen. Her gün bi sekilde dayak yiyor.
Anlatamadım anneme zamaninda bak cocuk psikolojisi şöyle gel şöyle yapalim diye. Olmadı.
Şimdi misafirlikte bile herkezin sakindigi bir cocuk haline geldi.
Beni odadan cikarmiyor . Sürekli kapimda. Surekli siddet eğilimi.
Engelleyemedim.
Şurada 1 ay sonra evim ayri olacak. Aklim hep bunda. Napacagim. Nasıl dayanacağım .
Bu arada kardesim ben çok sabirliyim diyen insani cileden cikarir oyle bi tip.
Arkadaşlar yorumlarınızi okudum bi hayli üzüldüm.
Bende bu duruma çok üZülüyorum.
Ama inanin elimden geleni yapıyorum.
Ama ben evlat olduğum için anne babaya laf geçmiyor inanin.
Telefonda cizgi film izlemeye alistirdilar yapmayın dedim. Alışmasın sonuç dinlenmedim ve alıştı.
Inanin o kadar sabirliyim ki. Akrabalar bilir hep ben üstüne düşerim.
Misafirliğe gideriz bir dakika yerinde durmaz hep ben pesinde.
Görenler elmas evlenince bir süre çocuk yapmaz derler.
Dün aksam o kadar üzüldüm ki. Aliyorum kucağıma ablacim ne istiyorsun şunu yapalım mi yok. Bunu yapalim mi yok. Şaşırdım. Odaya girdim ağladım.
Ne kadar uzulduysem gece cenemin yarisinin agrisindan uyandim. Dişlerimin yarisi agriyordu.
Inanin çok mücadele ediyorum çok uğraşıyorum salincak da salliyorum. Oyun oynuyorum yok. Olmuyor.
Bu bebege vurmak belki de en son düşüneceğim şey. Çok icim aciyor...
Doğduğundan beri ben ilgilendim. Kardesimin ilk kelimesi abba oldu düşünün.
Zaten insani üzen caresiz kalmak.
Cunku anne baba sizi bu konuda kâle almiyor.
Anneme çok dedim çok arastirdim bak şöyle egitelim soyle yapalim başta biz zorlaniriz ama sonra düzene girer. Olmadi. O zaman birak ben yapiyim dedim olmadi.
Ben bu sekilde evde calisamayarak liseyi bitirdim aciktan şimdi de düğünüm var.
Allahtan annemle aynı sehirdeyim ama yine de aklim hep bunda.
Inanin ben vicdansiz bir insan değilim.
Son düzenleme: