arkadaşlar büyük bi derdim var lütfen yardımmm edin banaaaa:(:(

selinpolat .!.:

evet canım malesef çok nankörler... eşime destek olmakdan başka çarem yok zaten onun durumu bendende beter ailesi öle sırt çevirdi yaptıkları onu mahvetti bide burda bu dertler annemin evi die ses de çıkartamıyor ki çok sinirli bi adam olmasına rağmen içine atıyor... merkezdeyiz canım istbulda burda en az kira 450 500 malesef hadi çıkarız diyorum depozit kira için bi miktar para olması lazım elde o da yok eşya desen hak getire offffffff offffffff nekadar kötü annen dahi olsa başkasına muhtaç kalmak hayatda çok param oldu hiç sıkıntı çekmedim ama eşimle bi yatağa bile razıyımmm

Genişletmek için tıkla...

EkReMinYeSiMii .!.:

benimde aklıma.. annneniz bu kadar hasta bukdr kötü durumdaken hiçte işe yaramayan ayrıca zararı olan birile neden evlendi sorusu geliyo ..??

Genişletmek için tıkla...

Kalbimiz .!.:

canim benim ya uzulme lutfen, sabrin sonu selamet olur insallah Allah in izniyle,
anliyorum seni canim. esin bile simdi hareket ederken tedirgin oluyodur gozlerine batiyo mu ki diye.
ama inan bana esinle cok mutlu olucaksiniz, cunku esin ailesine sirtini donup sana gelmis ve herseye ragmen senin hatrin icin ses cikarmiyo ve sende herseye ragmen esine desteksin, Emin ol temeliniz cok saglam oluyo.
Allah a sigin canim, Rabbim bi kapi acar size insallah hayirlisiyla kendi evinize gecer bi omur mutlu olursunuz.
ALLAH diyen aldanmazmis. Allah im duyar insallah sesini.

Genişletmek için tıkla...

selinpolat .!.:

arkadaşlar merhaba... kendime göre bir derdim var benimde beni çok sıkan ve nekadar çare bulmaya çalışsamda bulamıyorum bu yüzden sizlerle paylaşmak istedim belki yardımcı olabilirsiniz diye...aslında en baştan başlamam daha mantıklı olucak çünkü herşeyi anlatırsam olayların bu hale nasıl geldiğini anlamanız daha kolay olacaktır... belki biraz uzun olabilir ama okursanız çok sevinicem...


bundan yaklaşık 1 sene önce eşimle ilişkimiz başladı birbirimizi çok kısa zaman zarfında sevdik aşık olduk tabi ama bundan öncesinde sağlam bi arkadaşlığımız vardı.. eşim bursada ben ise istanbulda yaşıyordum sadece internet üzerinde ve telefonda konuşuyorduk bir iki kerede görüşme imkanımız olmuştu real ortamda. eşimin kendi işi vardı bursada ben ise çalışmıyordum annem ve erkek kardeşimle yaşıyordum ve babamı ozamanlar 1 sene öncesi ani bi ölümle kaybetmiştim ve bu durum evimizi çok ciddi anlamda etkilemişti.... ben hayatda çok bağlı olduğum babamı kollarımda can verirken görmüştüm ve dünyam yıkılmıştı.. annem ise 30 senelik eşinin ölümüyle büyük bi pisikolejik hastalığakaıpılmıştı kışları annem yatarak resmen yatağa bağımlı olarak yaşıyordu eli hiç bir şekilde iş görmüyor yemek dahi yiyemiyor sürekli kilo kaybına uğruyordu.ve anneme bakmakla ben yükümlüydüm ( tabi bundan hiçbirzaman şikayetçi olmamıştım) eşimle artık biran önce kavuşmak istiyorduk evlenmek istiyorduk her ikimizde.ama nasıl?? ailesine eşim artık açıklaması gerektiğini düşünmüştü ve açıklamıştı ama ailesi bu işin olamıcağını istanbuldan bulduğun kızla ne evlenmesi gibi ciddi ağır itamlarla evlilik isteğimize karşı gelmişlerdi.(aslına bakarsanız hiçbirsebep yoktu beni istememeleri için benden yana,sadece eşim önceden bi nişanlılık devri geçirip nişanı atmış ve annesinin evini baştan aşağı ortak olarak yenide düzmüş tek hayelleri yanlarına gelin almaktı tabi bizde ayrı yaşamak istiyorduk) neysee tabi olumsuz cevap aldığımızda neyapcağımızı bilemedik eşimden bütün ellerini çekmişlerdi artık hiçbir yardım etmiyorlar ve hergün üstüne gelip kavga münakaşa çıkarıyorlardı ve eşimde artık bu durumdan bunalmış bi haldeydi napcağını bilemez halde hergün sabahlara kadar arkadaşlarınla dışarda durup içiyordu çaresizce(tabi içki çare değil çok kızıyordum ama uzakdan hiçbirşey yapamıyordum) bigün karar verildi gel bursaya bende ev tutayım işide bırakıcam aileminde bu dükkanda hisseleri var buyuzden bıktım beni sürekli ezmelerinden ikimizde çalışır geçiniriz demişti ama tabi planlar hiç düşündüğümüz gibi geçmedi para pul eşim bulamıyordu ve dükkanıda bırakmıştı artık ve buarada benim ailem ilk önce istememiş daha sonra benim çok sevdiğimi görünce kabl etmişlerdi ama beni bursaya göndermek istemiyorlardıda ve bende gidemiyordum çünkü annem hastaydı ve bana muhtaçtı ve 15 yaşındaki erkek kardeşim eşime ozamanlar dedimki bak ben bursaya gelemicem hadi geldim diyelim ama hiçbişeyok orda nereye nasıl gelicem sende artık evde kalamıyorsun para pul yok ailen sürekli olumsuz sen gel istanbula annem kabul etti bizim evde burda yaşarız dedim kabul etmedi ama daha sonra mecbur kalıp ve o şehirden etrafındaki olumsuz insanlardan kopmak isteyip geldi .. artık herşeyimiz güzeldii ama eşimin tabi içi burukdu nikahımızı kıydığımızda eşimin ailesinden kimse gelmemişti bi iki kere annesinin evine gitmiştik ama afedersiniz ama eşimide benide b..k içine sokup çıkardılar bizdedöndük annem elinden geleni yaptı nikahımızda maddi anlamda elinde olduğu kadar tabi.artık evliydik ama eşim iş bulamıyor istanbula alışamıyor ve içgüveysi geldim pisikolejisinle hergün bunalıyordu çok kötü günler yaşadık anlatsam destan olucak oyüzden geçiyorum iş bulamadığı için laflar geliyor ve hergün parasızlıkdan kavgalar ediyorduk ben annemden istemeye utanıyordum bi iş bulmuştu ama sonra işden çıktı anlaşamadığından tabitartışmalar büyüyodu hep eşimin ailesinin istediği gibi oluyordu herşey benim ailemin durumu çok iyiydi hayatımda hiçsıkıntı çekmemiştim ama bu benim kendi tercihimdi ve kabul ediyordum parasızlığı ama ne kira ne e.su.doğlgz hiç bi derdimiz yok sadece mutfak masrafımız artık biyerden sonra eşim iş bulmuş annem iyileşmiş bi şekilde düzelmişti tabi yaşadığımız acılardan hiçbir zaman sevgimizi saygımızı zedelememiştik... ve halada öle çok şükür ..ama annemin yanında yaşamak artık zorlaşıyodu eşim rahat hareket edemiyor istediği gibi davranamıyor ve kendi hep ezik gibi hissediyordu ( ama eşim çok sinirli ve masaya vurdumu sesi getiren bi tiptir )ama artık değişik bi haldeydi tabi annem iyileşince benim sevmediğim annemin tarafı başlamıştı çeneye nezaman ayrı eve çıkcakmışız yetermiş falan filan.. ben işe girmek istiyordum ama eşim istemiyordu istanbulda tanıdığım yk ortam bilmiyorum hiç bişe bilmiyorum güvenipde seni kimsenin yanına sokmam diyordu çünkü feci kıskanç neyse ve annem artık birinle tanışıp evlilik kararı almıştı( büyük bi sok benim için babam öleli çünkü 2 sene olmuştu hakkıydı belki evet ama ben işte kabullenemiyordum) ve adamda buraya yerleşti ve başladı problemlerhergn benim ve eşim hakkında arkamızdan anneme konuşuyor olumsuz yönde ve annemyine hastalandı yatağa düştü buarada her işi bana bakıyo artık ama adam süreki eşime bana rahatsız edici şekilde laf sölüyo arkamızdan annemde bugunde kavga ettik diyip anlatıyo ağzından alıyorum.. eşim buaralar işten çıkarıldı ve işsiz kaldı adambunları laf ediyormuş yahu babamın evinde hemde çıldırıyorummmmm ama bişede yapamıyorum bugun mesala annemi doldurmuş ben bazen geç kalkıyorum artık yaşadıklarımdan pisikolejim bozuldu hep yatmak istiyorumsabah 5lerde uyuyorum doğal olarak 2 3 de kalkıyorum neymiş efendim anneme sana acıyorum seni bikenara atmışlar artık lafımı sölicem demiş ve bende patladım annem bunu diyince olay çıkardım annem patladım param olsa beş dk durmam dedim..eşimin ailesi yüzünden biraz bu haldeyiz çünkü yardım etmediler ve hergün bizi yediler bitirdiler alllah onlardanda çıkarsınlar şuan kızları evlencek ve düğün telaşındalar ellerinden geleni yapıyorlar eşim telefon açıyor eşim hasta param yok diyor umursamıyolar kayınvaldenden iste versin diyorlar bırak o kızı sana karı olmaz diyorlar ve bu insanlar doğulu örf adet bumudur insan evladını böle sokağıma atar??? ama yapcak bişeyimde yok şuan arkadaşlar çok yazım biliyorum affedin ama çok doluyumm napcağımı bilemiyorum buadamanasıl tepki vermeliyim gidicek biyerimizde yok şuan nasıl ayrı eve çıkıcaz diye düşnüüyorum kara kara artık eşimdemahvolduu bi akıl verin lütfennnn aklımı oynatıcamhasta oldummmmmmmmmmm

Genişletmek için tıkla...

baskka .!.:

yazdıklarını baştan sona kadar okudum, gerçekten çok zor bir durum. allah yardımcınız olsun. ama gördüğüm kadarıyla annen 2 yıldır tedavi olamamış durumda ve hasta haliyle aldığı kararların acısını hep birlikte çekiyorsunuz.
önce anne eve dolaylı yoldan hepinize yardımcı olmak lazım. bunun için bence annenin gittiği doktor yerine başka bir doktora daha gitmelisiniz, çünkü burdan anladığım kadarıyla ilaçları yeterli gelmiyor hatta şunu bile söyleyebilirim bir psikiyatri merkezinde yatarak bile tadavi görmesi gerekebilir (bana özel mesaj atarsan ayrıntılı konuşabiliriz).
ikincisi baba evinde yabancı bir adamla yaşamak gerçekten de zor. ama madem bu evde sizinle yaşamaya başlamış durumda (ne kadar yapabilirsin bilmiyorum ama) tavır koyabilirsin, sonuçta herkes geldiği yeri bilmeli.sen annene bakmasan onun başına kalacak (bunu kötü anlamda söylemiyorum kesinlikle ama ne yazıkki insanlar böyle düşünebiliyor) ve bu durumdan pek de memnun olmayacak.
üçüncü olarak eşinle birbirinize destek olmanız gereken zor bir sınavdan geçiyorsunuz. sen bu ailede kilit hatta denge taşı konumundasın, ve umarım herşeyi olması gerektiği gibi düzene koyabilirsin.

Genişletmek için tıkla...

karisx .!.:

yani diyoki doğulu bi aile; örf adetleri böle deil ama eşimin ailesi sırtını döndü evlatlarına demeye çalışmış arkadaş

Genişletmek için tıkla...

azucena .!.:

dua etmekten başka bir şey yapamıyorum.Allah ne muradınız varsa bir an önce hayırlısıyla nasip etsin inşallah. Eleştirmeye belki hakkım yok ama annenizin yaptığı şey hiç doğru değil.Son derece bencilce.Damadı,oğlu,kızı yanında olduktan sonra,siz onca fedekarlık yaptıktan sonra evlenmesi çok ama çok bencilce.Babanızın vefatından sonra ağır bir depresyona girmiş.Keşke doktora götürseymişsiniz.Depresyondan çıkışın evlenmek olacağına nasıl inandıysa artık ( kesin çok bilmiş birileri akıl vermiş,duygusal çöküntüde olduğundan etkilenmiştir ) Evlendiği adamdaki pişkinliğe akıl sır erdiremedim doğrusu.En kötüsü henüz ergenlik döneminde olan erkek kardeşiniz kimbilir ne kadar etkileniyordur tüm bu olan bitenden

Eşinizi de ayrıca kutluyorum.Gerçek sevgi işte budur.Sizinle bir ömür geçirebilmek için nelere göğüs germiş.İnşallah uğruna bunca fedekarlık yaptığınız yuvanızın başına bir şey gelmez eşinizin kıskançlığı bir kenara bırakıp sizin de çalışmanıza müsade etmesi lazım.İkna etmenin yollarını aramalısınız.Eminim çok dil dökmüşsünüzdür ama kesinlikle ayrı bir eve cıkmanız lazım.İstanbul çok pahalı bir şehir.Orada maddi imkansızlıklarla ayakta kalmaya çalışmak gerçekten çok zor.İçinde bulunduğun durumu o kadar derinden hissettim ki.Hele de artık kimsenin kıymetini bilmediğini "sevgi" denilen yüce duyguya bu kadar sahip çıkmış 2 insanın yaşadıkları karşısında üzülmemek elde değil.

Genişletmek için tıkla...