- 24 Ağustos 2018
- 4.218
- 10.684
- 208
- Konu Sahibi akasayalar
- #1
Az once bir haber aldim. Yakin arkadasim degildi bir kac kez tanismis oldugum ayni ortamda gordugum biriydi selamlastigim. Tasindigimiz sehirde yasiyordu kendisi. Cok guzel civil civil hem yuz hem kalbi guzel bir kizcagizdi. Meslegi vardi avukatti calistigi sure boyunca evini aldi arabasini aldi. Eside cok iyi adamdi. İki cocuklari oldu arka arkaya. Biri iki biri 4 yasinda filan olmalari lazim o civarlarda yani. Kansere yakalanmisti oda. Pankreas. Hersey 7 ay icinde olmus bitmis. Bir ay olmus vefat edeli bugun ogrendim. Cok yakin olmamiza gerek yoktu konuyu actim ama icim paramparca. Kandil icin aradiklarimi bile yarida kestim oyle modum dustu. Bugun zaten kadir gecesi diye aramistim bu vesileyle vefat haberini ogrendim.bilenler bilir gecmiste bende kanseri yasadim atlattim. Ama atlattim diyemiyorum. Her an sicrama riski var genetik cunku. Senelerce cocuk yapmadim. Dusunmedim istemedim kendi keyfimce. Sonra hastalaninca hepten vazgecmistm. Sonra bu sene Allah bir mucize verdi. Dogumum bugun yarin bekleniyor. Bebegim saglikli ben saglikli suan. Ölüm cok soguk. Korkularim bin kat artti bu haberden sonra. 32 yasindaki kiza oturdum agladim. Cocuklar ne olacak. Ölüm neden bazen bu kadar erken. Reva degil desem isyana girecek. Cok korkuyorum ölmekten degilde cocugum kalirsa ne olacak. İnancli biriyim eksik gidersem Allah katinda o korkularimda var. Bilmiyorum ama modum cok dustu cok uzgunum.
