Arkadaşıma şiirler sözler yazıyorum takıntılı mıyım?

Hayalperestbirisi .!.:

Selam arkadaşlar, benim arkadaşımı hemde en yakın arkadaşımı kıskanmak gibi bir sorunum var. Aslında insanları asla kıskanmam bu arkadaşımı kıskanıyorum. Ve bunu kendime itiraf etmek bile cringelik. Zor oldu bunu kendime itiraf ettirmek. Onu kaybedecek gibi hissetmiyorum sadece hoşlanmadığım kişilerle yanyana görünce biraz gözüm dönüyor. Ve kendisi Allah belamı versin öyle biri ki, dünyanın yedinci harikası falan benim gibi birini nasıl çekiyor oda ayrı konu shjsjsj ben olsam kendimle arkadaşlık etmem. Ben çok seviyorum hediye alır şiirler yazar güzel sözler yazarım. Kızım olsa bu kadar güzel sevmem. Benim kendimi ona karşı düzeltmem lazım helppp pleaseee

Genişletmek için tıkla...

Lucy in the sky .!.:

Yine gelmis duyar kasan kk grubu.
Evet dalga geçiliyor çünkü normal bir durum değil yakında yakın arkadaşımla sevişmek istiyorum der ona he ahhh cinimm çok normal dersiniz.
Herşeyi noemallestire normallestire bütün anormaller normal gözükmek zorunda bırakılıyor .
Kk ise ilginç bir oluşum bir grup hakikaten derrtli gerçek derdi olanlari lincliyor ölümüne.diger grup ise mal mal başlık açanlara duyar kasıyor ortası yok anasını satiyim :)

Genişletmek için tıkla...

Hayalperestbirisi .!.:

Arkadaşlar ben dünde böyle bir konu açtım. Yakın arkadaşımı çok seviyorum dost gibi kardeş gibi ona şiirler yazıyorum arada sevgimi dile getirmek için. İnsanın çok nadir çıkıyor karşısına gerçek anlamda dost dediği biri. Kendisi çok iyi biri. Sizce bu fazla ve takıntılılık mi? Yada sevmek değilde hayranlık mi? Eğer böyleyse üzülürüm kendime ve kendimi düzeltmek isterim. Ne yapabilirim. Varsa psikolojik şeylerden anlayan bana yardımcı olabilir mi

(bu arada aşk hoşlanma değil böyle yorumlamayin. Bu öyle bişey değil)

Genişletmek için tıkla...

Zerre .!.:

Tespit gibi tespit be

Genişletmek için tıkla...

Hayalperestbirisi .!.:

Arkadaşlar ben dünde böyle bir konu açtım. Yakın arkadaşımı çok seviyorum dost gibi kardeş gibi ona şiirler yazıyorum arada sevgimi dile getirmek için. İnsanın çok nadir çıkıyor karşısına gerçek anlamda dost dediği biri. Kendisi çok iyi biri. Sizce bu fazla ve takıntılılık mi? Yada sevmek değilde hayranlık mi? Eğer böyleyse üzülürüm kendime ve kendimi düzeltmek isterim. Ne yapabilirim. Varsa psikolojik şeylerden anlayan bana yardımcı olabilir mi

(bu arada aşk hoşlanma değil böyle yorumlamayin. Bu öyle bişey değil)

Genişletmek için tıkla...