böyle bir seyi yazmak bile saçma 4 aylık bebek nasıl kıyacak... millet kucagını doldurmak için evlerini arabasını satar... arkadasın 1 sınavamı degistirecek...yazık yaaa...arkadasına bir tavsiyem bunu anlayarak okusun lütfen....Bir bebegin günlügü
5 Ekim: Bugün var edildim. Buradayim. Varim. Müthis bir duygu bu. Var
oldugumu henüz annem ve babam bilmiyor.
Bir elma çekirdeginden bile küçügüm. Ama ne de olsa, ben benim. Varim
ya! Bu bana yetiyor. Henüz bedenim belli belirsiz, yüzüm yok ama,
varligimi ve benligimi hissedebiliyorum. Bir kiz olacagim ve baharda
çiçekleri sevecegim.
19 Ekim: Biraz büyüdüm. Kimildamam mümkün degil. Annem henüz farkinda
degil ama onun kaniyla besleniyorum. Kalbini dolasip gelen simsicak
kan bana geliyor. Beni sevecek bir kalbin kipirtilarini simdiden
hissediyorum. Annem beni çok sevecek. Annem için güzel bir sürpriz
olacagim.
23 Ekim: Hiç göremedigim bir el agzimi biçimlendirmeye basladi.
Dudaklarimda onun dokunusunu hissediyorum. Bu "el"in dokundugu yerler
dudagim damagim oluyor. Düsünün bir yil sonra bu elin dokundugu yerde
tebessümler açacak, gülecegim. Dudagimdan ve dilimden sözler
dökülecek. Herhalde önce "Anne!" diyecegim. Anne duyuyor musun beni?
Seninle konusacagim. Sana gülecegim. Kimilerine göre hâlâ daha var
degilmisim... Nasil olur? Varim ve gülücükler sunacak dudaklarim da
olmak üzere ya... Hem sonra bir ekmek kirintisi ne kadar küçük olursa
olsun yine ekmektir. Öyle degil mi annecigim? Ah bir konusabilsem!
27 Ekim: Bugün pek mutluyum. Ýçimde tatli bir kipirti basladi. Artik
bir kalbim var. Kalbim atmaya basladi. Hayatim boyunca böyle atip
duracak. Sevgilerle dolduracagim kalbimi. Tipki anneminki gibi...
Annem bedeninde iki kalbin birden atmaya basladigini bilseydi ne
kadar sevinirdi! Duyuyor musun anne?
2 Kasim: Her gün biraz daha büyüyorum. Kollarim ve bacaklarim da
biçimlenmeye basladi. Hele bir büyüsün kollarim bak nasil
kucaklayacagim seni annecigim. Su ayaklarim da tamamlansin da,
beraber çiçekli bahçemizde yürürüz. Belki birlikte okula gideriz.
12 Kasim: Ah evet... Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve küçük seyler.
Aman Allah'im parmaklarim da çikmaya basladi. Bunlarla çiçek
toplayacagim, annemin elini tutacagim, kalem tutacagim. Belki de
güzel bir siir yazacagim. Annecigim, orada misin? Ellerimi ellerinin
arasina koymak için sabirsizlaniyorum.
20 Kasim: Oh, nihayet.. Annem doktora gitti. Burada oldugumu
ögrendi.. Yasasin! Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni. Ultrason
diyorlarmis. Resmimi bile çekti. Sevinmiyor musun annecigim? Seneye
kalmaz kollarinin arasinda olacagim...
25 Kasim: Artik babam da burada oldugumu biliyor. Fakat henüz kiz
oldugumun farkinda degiller. Onlara sürpriz yapacagim..
10 Aralik: Bugün yüzüm tamamlandi. Artik iki güzel gözüm, bir küçük
burnum, dudaklarim ve yanagim var... Anneme benziyorum galiba...
13 Aralik: Artik çevreme bakabiliyorum. Etrafim çok karanlik ama
olsun. Yine de mutluyum. Yasiyorum ve varim. Kisa bir süre sonra gün
isigini görebilecegim, renkleri ve çiçekleri taniyacagim. Rüyamda
gördüm. Dünyada gökkusagi diye bir sey varmis.. Onu çok merak
ediyorum.. Annecigim, babacigim sizin yüzünüzü de görecegim.
Tanisacagiz... Mutlu olacagiz. Gülüsecegiz..
24 Aralik: Kulaklarim daha iyi duyuyor artik. Annecigim, senin
kalbinin seslerini duyuyorum. Benim kalbimin atislarini da sen
duyabiliyor musun? Hatta sesini bile taniyabiliyorum. Sesin ne kadar
tatli... Hiç duymadigim bir sey bu... Güzel ve saglikli bir kiz
olacagim. Kollarinda uyuyacagim, yüzüne bakacagim, o tatli sesini
dinleyecegim. Benim için ninni de söyleyecek misin annecigim? Sen de
beni özlüyorsundur mutlaka... Beni koklayacaksin.. Çok seveceksin,
degil mi?
28 Aralik: Anne burada bir seyler oluyor. Doktor abla neden mutsuz
bakiyor böyle... Sen aci çekiyor gibisin. Kalp seslerin degisti...
Sustun. Benimle niye konusmuyorsun anne? Anne... Anne... Annecigim..
Yüzümde soguk bir sey hissediyorum. Anne, yüzümü parçaliyorlar...
Anne bir seyler yap... Anne... Kolumu çekiyorlar anne... Canim
yaniyor anne... Anne... Ayaklarimi parçaliyor bu sey anne... Beni
sana baglayan damari kopardilar anne...
Anne kalbimi parçaliyorlar... Annecigim... Anne... Anne... An... Ah!
Kürtajiniz ta-mamlandi hanimefendi. Geçmis olsun