• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Arkadaşım Hamile Ama?

canımcım benim bir arkadaşımın başına gelenleri anlatayım sana bu konuyla ilgili

arkadaşım okurken evlendi. sonra okulu bitti, bu kızcağız sınıf öğretmeni, ha atandım ha atanıcam derken aradan 4 yıl geçti, kesinlikle öğretmen olmadan çocuk yapmam diyordu, ve yapmadı da.......

en sonunda pes etti, herşey nasip kısmet diyip kpss ye girdiği günün ertesi gün korunmayı bıraktı, hamile kaldı, hamile kaldığı yıl sınıf öğretmeni olarak atandı, bir köye, hamileydi, napıcam ben bu köyde dedi durdu aylarca, derken yaz tatili girdi araya, doğum yaptı, izinler filan derken arkadaşım şehir merkezine geldi bebeği doğduktan sonra....

kıssadan hisse arkadaşım şimdi şöyle diyor, tüm bu yaşadıklarım bebeğimin kısmetiymiş, demek ki bazı şeylerin olması için bebeğimin gelmesini bekliyormuşuz, şimdi herşey yolunda, hiçbir sıkıntısı yok çok şükür, ben de inanırım HER DOĞAN KISMETİYLE GELİR gerçekten bu böyle, bu yıl girmez öbür yıl girer sınava, bir sınav için bir cana kıyılır mı? ne güzel Rabbim nasip etmiş böyle güzel bir şey hiç ağlanır mı? yıllarca bebek hasretiyle yaşayanlarımız var aramızda ne demek olduğunu biz iyi biliriz, O Allahın bir lütfu, kıymasın ona, yazık.... belki o bebeğin varlığı ona daha güzel kapılar açacak , kim bilir?
 
Bırakın arkadaşım,Allahımın verdiği cana böyle bir sebepten ötürü üselik kıyıp da aldırmayı nasıl düşünebilir arkadaşınız?Burada ben de dahil anne olmak için yanıp tutuşan onca kadın varken bunun konu olarak açılmasından dolayı bile hicap duyuyorum açıkcası.Ben de öğretmenim arkadaşım kpss önemli meslek sahibi olmak için ama bebeğini doğurduktan sonra bir sonraki seneye de girebilir,bir yıl geç memur olması bebeğinden daha mı önemli.peki ya o yavrucağa bu sebepten kıyarsa memuriet onun vicdanını hafifletebilecekmiymiş.Allahımın verdiği lütuf ve mucizedir bebek...Sakın memur olma gibi dünyevi bir hıors uğruna ahiretini yakmasın,kürtaj olan kadınların sonradan ruh sağlıklarının bozulduğunu çok duydum...Çok iyi düşünsün.Hem doğumu gerekirse sezeryanla yaptırıp bir iki hafta öne alabilir.Çocuğu 15 günlükken de sınava girebilir.hamilelik süresince ders çalışabilir neticede.benim arkadaşım yurt dışı sınavına girecekti ve doğumu sınav haftasına geliyordu,sezeryan bile istemedi,suni sancıyla bebeğini 15 gün önce doğurdu ve bebeğe annesi bakarken sınavına girdi kazandı.hamilelikte de ders çalıştı.sonra da eşi ve bebeğiyle yurt dışına gitti.annesini de yanlarına aldılar bevbeğe annesi bakıyor.Velev ki olmadı bu planlar gerekirse 1 yıl geç memur olur ama bebeğini dünyaya getirir.İyi düşünsün ve yanlış bir karar vermesin.SON PİŞMANLIK FAYDA VERMEZ.
 
Canim Rabbim eger bir cocuk verdiyse mutlaka vardir bunda bir hayir, aglamasin.
Cocugu aldirmasin, yazik günah, hem öyle birsey yaparsa, Rabbim arkadasina hayatindaki istediklerini verir mi sence? Allah bilir herseyi ama, bence yanlis yol bu.
Her iste bir hayir vardir.
 
arkadaşın bidahi sınava girsin sınav çocuktan önemlimiymiş hiç sınav için çocuk aldırılırmı valla acayip morelim bozuldu yazıyı okuyunca rabbim layık görmüş vermiş bide olmayanları düşünsün
 
Kpss sınavı her zaman olur ama bebeği her zaman olmayabilir.Sınav için bebişe kıyılır mı hiç.
 
yok daha neler biz çocuğumuz olsun diye uğraşıyoruz millet nasıl kıyıyor masumların canına anlayamıyorum
 
işte ben allahıma bunun için soruyorum..isyan etmiyorum ama neden allahım 1 ay boyunca bir tek ilaç bile içmiyorum agır iş yapmıyorum koşmuyorum bile ...bebeğim olsun diye tadını sevmediğim şeyleri bile yiyip içiyorum...ama bu özeni göstermeyen insanlar bebek sahibi olabiliyorlar ve istemiyorlar bunu..neden allahım bişz haketmiyormuyuz:(
 
töobe tobe bir daki seneye giriverir sınava ne olcek kıyılırmı o masuma onun arayıpta bulamyanlar var yazık:1closedeyes:
 
bence ağlamakta haklı oda aldırmak istemediğinden ağlıyor zaten.Düşüncesiz biri olsa düşünmeden aldırırdı.Hemen herkezi suçlamayalım kendimizi onun yerine koyalım.
 
canım sen ne diyosun öle...bir CAN dan bahsediyoruz dimi özür dilerim...
Allah'ın vermiş olduğu bir can ...
lütfen bunu bulabilmek için servet harcayanlar ellerini semadan ayırmayanlar var kaldıki ilk çocuğu olacakmışş
yapmayın lütfen sınav için bir canın bedeli bu kadar ucuz olmamalı ve ilk çocuğun aldırımasının ileride sıkıntılar yaratabilecek kadar da tehlikeli olduğuda işin başka bir boyutu
karar sizin bu benim şahsi fikrim sadece...
 
CORUMMLUcadi .!.:
yahu millet cocuk olsun diye ugrasiyor, cocugu olanlar da aldirmayi dusunuyor vallaha kim ne soylerse soylesin bana hakliyim ama degil mi ?
cocuk olsun diye bi suru servet harcayan var olmuyor
olanlarda bi sorun edip aldiriyor bi sey cikariyor
olmaz boyle birsey ya
Allah veriyor diye sukretmek yerine aldirmak ne demek be
aaaa cok kiziyorum boyle seylere hele bi de sinava denk geliyor diye
tovbe yarabbi tovbe
sen akil fikir ver ey Allah' im
Genişletmek için tıkla...

ağzının ortasını öperim senin ne güzel dedinŞeniz
madem o kadar önemliymiş korunsaymış keşke:kahve:
 
ınsanoglu elındekının kıymetını bılmez daha fazlasını ıster
...
guzel bır iş guzel bır maaş bır ev. vs vs..

o arada cocuk olmasın ben işlerımı duzene sokayım der....

Ama hayat bızım planladıgımız gıbı gıtmez...

Rabbım bebek verır sız ıstemezsınız oncelıklerınız farklıdır..

sız ıstersınız bu sefer rabbım vermez...

Bu hayatta guzel iş te olur parada olur...ev de olur..
ama bır bebegın canına kıyarsınız rabbımın gucune gıder ıkı dunyayı bır araya getırsenız bebegınız
bır daha olmayabilir..Sınavların telafı..... vardır ama bır canının telafısı yoktur
bebegınız kucağınzdayken yedıgınız kuru ekmek bıle ınsana tatlı nıyetıne gelır...
 
:1shok: :1shok: :1shok:
böle kararlara ve düşüncesine bile katlanamıyorum...
çok özür dilerim...madem hayatla ilgili planları varmış,neden korunmamış...
koskoca öğretmen olmuş cahilde değil...:kızgın:
 
Konuyu okuyunca inanamadım gerçekten bir sınav için çocuğunu aldırmayımı düşünüyor inanamıyorum.Bende açıköğretimde okuyordum hamile kaldım ve sınav günüm ve doğumum çok yakındı doğumuma bir hafta kala 9 aylık hamileyken sınava girdim,öyle bir şeyi aklımdan dahi geçiremem insan parçasından nasıl vazgeçebilir yaaaa....
 
konuya baktımda aşağı yukarı aynı doğrultuda yorum yapılmış sen o arkna söle aklını başına devşirsin akıllkı olsun bi dandik sınav için cana kıyılırmı knedini şaşırmasın bizim burda oılacak duyacaklar ona sana sağlam kızlcık sopası lazım derler sana rahat batıyor deerler
 
Canım bende kpss sınavına gireceğim ve 1 aylık hamileyim 7 aydır uğraşıyorum bebek için ama Allahım bi kolaylık gösterecektir o kadar zor bişey ki bebek sahibi olmayı beklemek aldırmayı düşünmesi bile çok kötü bişey... benim arkadaşım sınav akşamı doğum yaptı ve kadrolu atandı Allahım yadımcı olacaktır mutlaka
 
Hamile olunca sınava almıyorlarmış mı?
Ne kadar saçma bir düşünce bu sınava giricek diye çocuk aldırmak...
Sınava girip çıkmak 2 saatini alır...
2 saat bi bebeğin hayatından çok mu değerli?
Ne insanlar var bebek için yanıp tutuşan herşeyini ortaya koyan...
Ve yine ne insanlar var 2 saat için bebeğini yok etmeyi düşünen ....
 
alla alla ben anlamıyorum bu insanları doğrusu.
başkaları çocuk çocuk diye ağlar yemeden içmeden kesilir
evdeki huzurları kaçar. ama böyleleride kpss sınavı var çocuğu aldırsammiki
diyede düşünür. bu ne bicim biliçtir. güya okumuş insan olacak.
kusura bakma arkadaşım ama çok sinirlendim okuyunca kpss sınavı kaçmıyor ya
seneye girer hem bebeğide biraz büyümüş olur.

millet bebek diye feryat ederken kpss sınavı için bebeğini aldırırsa yazıklar olsun derim
ömürnün sonuna kadarda vicdan azabından yanar sonra kpss sınavını kazanamazsa.
 
Bir bebegin günlügü

5 Ekim: Bugün var edildim. Buradayim. Varim. Müthis bir duygu bu. Var oldugumu henüz annem ve babam bilmiyor.

Bir elma çekirdeginden bile küçügüm. Ama ne de olsa, ben benim. Varim ya! Bu bana yetiyor. Henüz bedenim belli belirsiz, yüzüm yok ama, varligimi ve benligimi hissedebiliyorum. Bir kiz olacagim ve baharda çiçekleri sevecegim.

19 Ekim (14.gün) : Biraz büyüdüm. Kimildamam mümkün degil. Annem henüz farkinda degil ama onun kaniyla besleniyorum. Kalbini dolasip gelen simsicak kan bana geliyor. Beni sevecek bir kalbin kipirtilarini simdiden hissediyorum. Annem beni çok sevecek. Annem için güzel bir sürpriz olacagim.

23 Ekim (18.gün): Hiç göremedigim bir el agzimi biçimlendirmeye basladi. Dudaklarimda onun dokunusunu hissediyorum. Bu "el"in dokundugu yerler dudagim damagim oluyor. Düsünün bir yil sonra bu elin dokundugu yerde tebessümler açacak, gülecegim. Dudagimdan ve dilimden sözler dökülecek. Herhalde önce "Anne!" diyecegim. Anne duyuyor musun beni? Seninle konusacagim. Sana gülecegim. Kimilerine göre hâlâ daha var degilmisim... Nasil olur? Varim ve gülücükler sunacak dudaklarim da olmak üzere ya... Hem sonra bir ekmek kirintisi ne kadar küçük olursa olsun yine ekmektir. Öyle degil mi annecigim? Ah bir konusabilsem!

27 Ekim (22.gün): Bugün pek mutluyum. İçimde tatli bir kipirti basladi. Artik bir kalbim var. Kalbim atmaya basladi. Hayatim boyunca böyle atip duracak. Sevgilerle dolduracagim kalbimi. Tipki anneminki gibi... Annem bedeninde iki kalbin birden atmaya basladigini bilseydi ne kadar sevinirdi! Duyuyor musun anne?

2 Kasim (28.gün): Her gün biraz daha büyüyorum. Kollarim ve bacaklarim da biçimlenmeye basladi. Hele bir büyüsün kollarim bak nasil kucaklayacagim seni annecigim. Su ayaklarim da tamamlansin da, beraber çiçekli bahçemizde yürürüz. Belki birlikte okula gideriz.

12 Kasim (38.gün): Ah evet... Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve küçük seyler. Aman Allah'im parmaklarim da çikmaya basladi. Bunlarla çiçek toplayacagim, annemin elini tutacagim, kalem tutacagim. Belki de güzel bir siir yazacagim. Annecigim, orada misin? Ellerimi ellerinin arasina koymak için sabirsizlaniyorum.

20 Kasim (46.gün): Oh, nihayet.. Annem doktora gitti. Burada oldugumu ögrendi.. Yasasin! Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni. Ultrason diyorlarmis. Resmimi bile çekti. Sevinmiyor musun annecigim? Seneye kalmaz kollarinin arasinda olacagim...

25 Kasim (51.gün): Artik babam da burada oldugumu biliyor. Fakat henüz kiz oldugumun farkinda degiller. Onlara sürpriz yapacagim..

10 Aralik (66.gün): Bugün yüzüm tamamlandi. Artik iki güzel gözüm, bir küçük burnum, dudaklarim ve yanagim var... Anneme benziyorum galiba...

13 Aralik (69.gün): Artik çevreme bakabiliyorum. Etrafim çok karanlik ama olsun. Yine de mutluyum. Yasiyorum ve varim. Kisa bir süre sonra gün isigini görebilecegim, renkleri ve çiçekleri taniyacagim. Rüyamda gördüm. Dünyada gökkusagi diye bir sey varmis.. Onu çok merak ediyorum.. Annecigim, babacigim sizin yüzünüzü de görecegim. Tanisacagiz.... Mutlu olacagiz. Gülüsecegiz..

24 Aralik (80.gün): Kulaklarim daha iyi duyuyor artik. Annecigim, senin kalbinin seslerini duyuyorum. Benim kalbimin atislarini da sen duyabiliyor musun? Hatta sesini bile taniyabiliyorum. Sesin ne kadar tatli... Hiç duymadigim bir sey bu... Güzel ve saglikli bir kiz olacagim. Kollarinda uyuyacagim, yüzüne bakacagim, o tatli sesini dinleyecegim. Benim için ninni de söyleyecek misin annecigim? Sen de beni özlüyorsundur mutlaka... Beni koklayacaksin.. Çok seveceksin, degil mi?

28 Aralik (84.gün): Anne burada bir seyler oluyor. Doktor abla neden mutsuz bakiyor böyle... Sen aci çekiyor gibisin. Kalp seslerin degisti... Sustun. Benimle niye konusmuyorsun anne? Anne... Anne... Annecigim... Yüzümde soguk bir sey hissediyorum. Anne, yüzümü parçaliyorlar... Anne bir seyler yap... Anne... Kolumu çekiyorlar anne... Canim yaniyor anne... Anne... Ayaklarimi parçaliyor bu sey anne... Beni sana baglayan damari kopardilar anne...
Anne kalbimi parçaliyorlar... Annecigim... Anne... Anne... An... Ah!
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back