- 26 Haziran 2013
- 361
- 172
- 30
İyi günler hanımlar. Özellikle aynı işyerinde çalışıp dışarıda da görüştüğüm arkadaşlarımla bana normal/hoş gelmeyen ama karşı tarafa normal gelen durumlar yaşıyorum. Uyarsam da göz devirme, saçmalama kuzum sen de gibi tepkilerle geçiştiriliyorum ve uyardığım konuda eskisi gibi davranmaya devam ediyorlar. Amacım özür dilenmesi ya da karşı tarafı kırmak, utandırmak değil sadece koymaya çalıştığım sınırların aşılmasından hoşlanmıyorum.
Mesela bir arkadaşım, kahve içmeye geldiğinde odaları geziyor, ayağında apartman içinde gezdiği ev terliği ile yatağıma oturuyor. Yatak odama temizlik için bile girilmesinden hoşlanmam, yatağıma dokunulmasından da dediğim halde yatağıma iyice yerleşip bağdaş kurarak oturuyor.
Bir kere de benim evime benden habersiz ortak bir arkadaşımızı daha çağırdı. Bozulduğum halde gelen misafire ayıp olmasın diye belli etmemeye çalıştım.Yaşlar 28, 1 yıldır tanışıyoruz son 2-3 aydır ev oturmalarına gidiyoruz.
Bir diğer iş arkadaşım da dışarıya çıktığımız bir gün fotoğraflarımı çekti, kendi fotoğraflarını da benim çekmemi istedi. Erkek arkadaşına benim çektiğim bir fotoğrafını göndermiş. Adam, fotoğrafı kimin çektiğini sorunca, beni çektiği bir fotoğrafı göndermiş. Bana çok doğal bir şeymiş gibi anlattı. İzin almadığını, sevgilisini tanımadığımı ve fotoğraflarımı paylaşmasına iznim olmadığını söyledim. Sevgilini tanımıyorum bile, yaptığından hoşlanmadım hatta tedirgin oldum dedim. Abarttığımı ve saçmaladığımı söyledi. 35 yaşında, onu da birkaç yıldır tanıyorum ve komşuyuz.
Anneme anlatınca sen de insanları uyarmak zorunda kalmamak için yatak odanı kilitli tut, fotoğraf çekileceği zaman masadan kalk
gibi önerilerde bulunuyor. Düşüncelerimin doğru ama tepkilerimin çok sert ve kırıcı olduğunu söylüyor.
Yatak odası ya da fotoğraf gibi kişisel, özel konularda da anlayışlı olmam mı gerekir? Arkadaş ilişkilerinde hoşnut olmadığımı dile getirdiğim halde tepki görünce, benden izinsiz benimle ilgili bir karar alınınca, bilgilerim paylaşılınca ya da danışmadığım halde fikir verilip hayatıma karışıldığında taviz veriyorum/kullanılıyorum/bana üstünlük kurulmaya çalışılıyor gibi geliyor. İnsanların ima ettiği kadar alıngan, ters ya da kırıcı mıyım?
Mesela bir arkadaşım, kahve içmeye geldiğinde odaları geziyor, ayağında apartman içinde gezdiği ev terliği ile yatağıma oturuyor. Yatak odama temizlik için bile girilmesinden hoşlanmam, yatağıma dokunulmasından da dediğim halde yatağıma iyice yerleşip bağdaş kurarak oturuyor.
Bir kere de benim evime benden habersiz ortak bir arkadaşımızı daha çağırdı. Bozulduğum halde gelen misafire ayıp olmasın diye belli etmemeye çalıştım.Yaşlar 28, 1 yıldır tanışıyoruz son 2-3 aydır ev oturmalarına gidiyoruz.
Bir diğer iş arkadaşım da dışarıya çıktığımız bir gün fotoğraflarımı çekti, kendi fotoğraflarını da benim çekmemi istedi. Erkek arkadaşına benim çektiğim bir fotoğrafını göndermiş. Adam, fotoğrafı kimin çektiğini sorunca, beni çektiği bir fotoğrafı göndermiş. Bana çok doğal bir şeymiş gibi anlattı. İzin almadığını, sevgilisini tanımadığımı ve fotoğraflarımı paylaşmasına iznim olmadığını söyledim. Sevgilini tanımıyorum bile, yaptığından hoşlanmadım hatta tedirgin oldum dedim. Abarttığımı ve saçmaladığımı söyledi. 35 yaşında, onu da birkaç yıldır tanıyorum ve komşuyuz.
Anneme anlatınca sen de insanları uyarmak zorunda kalmamak için yatak odanı kilitli tut, fotoğraf çekileceği zaman masadan kalk
gibi önerilerde bulunuyor. Düşüncelerimin doğru ama tepkilerimin çok sert ve kırıcı olduğunu söylüyor.Yatak odası ya da fotoğraf gibi kişisel, özel konularda da anlayışlı olmam mı gerekir? Arkadaş ilişkilerinde hoşnut olmadığımı dile getirdiğim halde tepki görünce, benden izinsiz benimle ilgili bir karar alınınca, bilgilerim paylaşılınca ya da danışmadığım halde fikir verilip hayatıma karışıldığında taviz veriyorum/kullanılıyorum/bana üstünlük kurulmaya çalışılıyor gibi geliyor. İnsanların ima ettiği kadar alıngan, ters ya da kırıcı mıyım?
