Gayet normal. Ben bu arkadaşlık ilişkilerini çok fazla önemsemiyorum. Zaten bu zamanda arkadaşa dert mi anlatılır. Derdim varsa ailemden birine anlatırım ya da içime atarım. Benim de arkadaşım pek yok, arkadaş eksiği de hissetmiyorum. Okula git işe git akşam eve gel derken kitap okuyarak ailemle kendi evimde vakit geçiyorum o kadar.
Kimseye güvenmiyorum evime de almıyorum arkadaşta olmuyorum en doğrusu bunun olduğunu düşünüyorum. Artık öyle güvenip dert anlatıp kahve içebebilecek arkadaşlıkların kaldığını düşünmüyorum. Olduğun gibi davran takma kafana.