arkadaş bulmak...

öncelikle gerçekten belirli bir yaş sonrası arkadaş bulmak zor değil mi sizce dee ?

28 yaşındayım. 1.5 sene önce eşimle farklı bir şehire taşındık. iş yerinde ki arkadaşlarla oturup derdini anlatamıyorsun. eve geçtim de zaten görmüyorum konuşmuyoruz.
liseden ilkokuldan üniden vs. sürekli konuştuğum derdimi anlattığım fikir aldığım hiç kimse yok hayatımda. sizce bu iyi bir şey mi ?
ben aslında çok sevecen arkadaş canlısı biriyim ama tanıştığım insanşarın dostlık kurmaktan ziyade benim olmadığım ortamlarda dedikodumu yapmak için beni dinlediğini fark ettiğimden beri herkese aşırı mesafeliyim.
sanal arkadaşlık dahi kuramıyorum artık o nöronlarım mı zayıfladı bilmiyorum.
eşimle de öyle sürekli sohbet edip anlatmam. hani artık bir ortama girince konuşmayı unutuyorum. bir şey syleyecek oluyorum içimden geri amaann diyip susuyorum.

sizce normal mi bu durum ? öneriniz nedir ?

Gayet normal. Ben bu arkadaşlık ilişkilerini çok fazla önemsemiyorum. Zaten bu zamanda arkadaşa dert mi anlatılır. Derdim varsa ailemden birine anlatırım ya da içime atarım. Benim de arkadaşım pek yok, arkadaş eksiği de hissetmiyorum. Okula git işe git akşam eve gel derken kitap okuyarak ailemle kendi evimde vakit geçiyorum o kadar.
Kimseye güvenmiyorum evime de almıyorum arkadaşta olmuyorum en doğrusu bunun olduğunu düşünüyorum. Artık öyle güvenip dert anlatıp kahve içebebilecek arkadaşlıkların kaldığını düşünmüyorum. Olduğun gibi davran takma kafana.

flowerfairy .!.:

Gayet normal. Ben bu arkadaşlık ilişkilerini çok fazla önemsemiyorum. Zaten bu zamanda arkadaşa dert mi anlatılır. Derdim varsa ailemden birine anlatırım ya da içime atarım. Benim de arkadaşım pek yok, arkadaş eksiği de hissetmiyorum. Okula git işe git akşam eve gel derken kitap okuyarak ailemle kendi evimde vakit geçiyorum o kadar.
Kimseye güvenmiyorum evime de almıyorum arkadaşta olmuyorum en doğrusu bunun olduğunu düşünüyorum. Artık öyle güvenip dert anlatıp kahve içebebilecek arkadaşlıkların kaldığını düşünmüyorum. Olduğun gibi davran takma kafana.

Genişletmek için tıkla...

ay ne yalan söyleyeyim takıyordum. ınstagramda kahve datesi storyleri falan atıyolar ister istemez sıkılıyorum.
ama haklısın
valla ailemde de kimse yok anlatacak işte orası sıkıntı. ama halledilir. sanırım artık bende önemsemeyeceğim.

aras5527 .!.:

ay ne yalan söyleyeyim takıyordum. ınstagramda kahve datesi storyleri falan atıyolar ister istemez sıkılıyorum.
ama haklısın
valla ailemde de kimse yok anlatacak işte orası sıkıntı. ama halledilir. sanırım artık bende önemsemeyeceğim.

Genişletmek için tıkla...

Instagram da sorsan herkes en iyi arkadaş, en iyi anne, en iyi evlilik. Oysaki gerçek hayatta samimi arkadaşlık yoktur. Herkes günü geldiğinde birbirinin kuyusunu kazar.
Artık hepimiz bireyselliğe geçiyoruz zaten. Öyle samimi arkadaşlık komşuluk akrabalık kalmadı. Kendi başına mutlu olmaya bakıyor herkes.
Sağlığın, evliliğin, işin iyi olsun da boşver arkadaşta eksik kalsın çokta önemli değil