- Konu Sahibi cranberry84
- #1
selam akradaslar yeni uye oldum bu siteye 19 aylık bır oglum var
evliyim 26 yasındayım calısıyorum,sizlerede derdimi acmak istedim belki akıl veririsiniz diye oglumun dogumu esnasında bır tansıyon yukselmesı yasadımboynumdan asagısı uyusuk oldu dogumum karnımdan asagısı yok bibiyidi cok tedır oldum normalde hıc panıklı bır yapım olmamasına karsın su yasıma kadar, tansıon yukselınce malum ebe hemsure bana bagırdı napıorsun tansıonun cok yukseldı bak tepende cihaz nasıl otuor ölucek bu demezmı yanındakıne sevk edelım olmaz boyle dedi bana nasılda mendebur bır surat anlatamam oyle der demez basımdan asagı kaynar bırsey ındı sıcaklasma daha cok tansıoyunu martınca bır ıgne yaptılar r 5 saat o vaziyette uyusuk kaldım ve odama ındım dogumunu sabırsızlıkla bekledıgım oglum dogmustu ama bu olay benım kafamın bı yerıne ılısmıs olacakki eve dondugum ılk hafta ı cınde kabımde carpıntılar basladı tabi ben psikolojik hiç bi rahatsızlık duymadıgım ıcın yok kesın kalbımde bı sorun var demeye basladım lohusalıgın verdıgı huzun katlanarak buyudu de buyudu ben ogluma alısamadım o donem,cunku kendımle ugrasıordum evde kaynanamada vardı ıyı bırıdır hanı ole cok ters pers degıldır, annemde yakınımda oda yardım edıor vs ama benım annem hanı derler ya cok cok super degıldır ınsnalık anlamında coksuperdır ama gel gorelım cok modern yasamıs ole dıor kendı hanı hıc bı adet geleneek vs cok fazla bılmez cogu seyı tabı bu bende buyuk bı eksık yarattı her zaman kıyaslama ıstedıg udydum kaynananmla onu,
annem cocugu bıle tutamıordu yanı o kadar ama bende nasıl bır mutsulzuk esım destek olmayua calısıor ama nafıle sureklı aklım kalbımde atıtımı olemı bolemı dalıp gıtmeler basladı gecelerı uykudan uyandıranataklar ama nasıl atak kafayı usuttum bu arada o atakları yasayaınca cevremızdede olmadıgı ıcın hıc kımse benı anlmıordu bende anlamıordum kesın olumcul bır hastalıgın pencesınde hısedıorıdum bole bole her gun katlananrak artan panık ataklaırm benı dunyamla ılısıggımı kestı resmen hep uyumak ıstıyordumda ayrıca kalkamıordum yataktan bebegıme baskamıordum
kaynanama gıdınce daha kotulestım ben annem gelıordu ama hıc yardımcı olamıordur esımde bıktımvs deyınce bana senın bu hallerınden ıyıce arttı hersey cok kotu gunlerdi hıc mı hıc basıma boyle seylerın gelebılecegını dusunemezdım asırı mukemmlıyetcı ve kendıne guvenen bır yapım vardı cunku...en nıhayet baktılar ıyıce kapatıorum kendımı hemen bır pskiyatra gıtttık anlattım hersey bos anlamszı gelıor aglıorum tabi vucudumda anlmadıgım seyler oluor ates ıcınde kalkıorum nabızımı duyuyuorum vs vs ama baska bı belırtı yok yanı bunlar bıle benı bıtırmeye yetmıstı dr anksiyete bozuklugu panik atak sonucu olmus dedi ve bu yzuden depresyona gırmısın dedi hanı ınsanın en mutlu olması gereken anda ben boyle oldgum dıye depresyonda eslık etti ıl kbastan .p.xil remeron carpıntı ıcın dideral verdi ılacı 15 gun ıctım kut bıraktım ben ıyım dıye bırakmaz olaydım sonrası daha beter oldu tekrar basladım kesıntısız bı 6 ay ıctım ama bı ıctım bı gun ıcmedı mgibi bununda nedenı sanırım ılac kullanmak gururuma dokunuo diye ısmdı anlırum su anda 10 aydır ıcmıorum nerdeyse hep kendım basa cıkmaaya calısorum ama bırsey dıyım eskısı gıbı atak gecırmuorum gece uykularım ıyı bebegıme alıstım evımı ısımı halledıorum ama sıkıntılar kökten bıtmıor bırı bıtırı bırı baslıor ara carpıntı ates basması nobetlerı ve haşla sabahları dayak yemıs gıbı kalkıorum mutsuzluk hassiyet gibi bunlarıdaasla kafamdan cıkartamıorum bu yasadıklarımı hıc yasaamıs olmayı ısterdım herkesın dogumunda lohusalıgında hatrladıgı mutlu gunlerı olur benımkı kabus gibiydi ve bu yzunden acayıp kızıorum kendıme halen..dusunun sızce napmam gerek?bu ıllet bıtıcekmı
ve ehlıyet ladım dusunun bır pa olarak gel lakın tek tuk bınebılıorum
korkudan cunku arabay bındıgım anda fenalık gelıor kalbım hemen balsıor
evliyim 26 yasındayım calısıyorum,sizlerede derdimi acmak istedim belki akıl veririsiniz diye oglumun dogumu esnasında bır tansıyon yukselmesı yasadımboynumdan asagısı uyusuk oldu dogumum karnımdan asagısı yok bibiyidi cok tedır oldum normalde hıc panıklı bır yapım olmamasına karsın su yasıma kadar, tansıon yukselınce malum ebe hemsure bana bagırdı napıorsun tansıonun cok yukseldı bak tepende cihaz nasıl otuor ölucek bu demezmı yanındakıne sevk edelım olmaz boyle dedi bana nasılda mendebur bır surat anlatamam oyle der demez basımdan asagı kaynar bırsey ındı sıcaklasma daha cok tansıoyunu martınca bır ıgne yaptılar r 5 saat o vaziyette uyusuk kaldım ve odama ındım dogumunu sabırsızlıkla bekledıgım oglum dogmustu ama bu olay benım kafamın bı yerıne ılısmıs olacakki eve dondugum ılk hafta ı cınde kabımde carpıntılar basladı tabi ben psikolojik hiç bi rahatsızlık duymadıgım ıcın yok kesın kalbımde bı sorun var demeye basladım lohusalıgın verdıgı huzun katlanarak buyudu de buyudu ben ogluma alısamadım o donem,cunku kendımle ugrasıordum evde kaynanamada vardı ıyı bırıdır hanı ole cok ters pers degıldır, annemde yakınımda oda yardım edıor vs ama benım annem hanı derler ya cok cok super degıldır ınsnalık anlamında coksuperdır ama gel gorelım cok modern yasamıs ole dıor kendı hanı hıc bı adet geleneek vs cok fazla bılmez cogu seyı tabı bu bende buyuk bı eksık yarattı her zaman kıyaslama ıstedıg udydum kaynananmla onu,
annem cocugu bıle tutamıordu yanı o kadar ama bende nasıl bır mutsulzuk esım destek olmayua calısıor ama nafıle sureklı aklım kalbımde atıtımı olemı bolemı dalıp gıtmeler basladı gecelerı uykudan uyandıranataklar ama nasıl atak kafayı usuttum bu arada o atakları yasayaınca cevremızdede olmadıgı ıcın hıc kımse benı anlmıordu bende anlamıordum kesın olumcul bır hastalıgın pencesınde hısedıorıdum bole bole her gun katlananrak artan panık ataklaırm benı dunyamla ılısıggımı kestı resmen hep uyumak ıstıyordumda ayrıca kalkamıordum yataktan bebegıme baskamıordum
kaynanama gıdınce daha kotulestım ben annem gelıordu ama hıc yardımcı olamıordur esımde bıktımvs deyınce bana senın bu hallerınden ıyıce arttı hersey cok kotu gunlerdi hıc mı hıc basıma boyle seylerın gelebılecegını dusunemezdım asırı mukemmlıyetcı ve kendıne guvenen bır yapım vardı cunku...en nıhayet baktılar ıyıce kapatıorum kendımı hemen bır pskiyatra gıtttık anlattım hersey bos anlamszı gelıor aglıorum tabi vucudumda anlmadıgım seyler oluor ates ıcınde kalkıorum nabızımı duyuyuorum vs vs ama baska bı belırtı yok yanı bunlar bıle benı bıtırmeye yetmıstı dr anksiyete bozuklugu panik atak sonucu olmus dedi ve bu yzuden depresyona gırmısın dedi hanı ınsanın en mutlu olması gereken anda ben boyle oldgum dıye depresyonda eslık etti ıl kbastan .p.xil remeron carpıntı ıcın dideral verdi ılacı 15 gun ıctım kut bıraktım ben ıyım dıye bırakmaz olaydım sonrası daha beter oldu tekrar basladım kesıntısız bı 6 ay ıctım ama bı ıctım bı gun ıcmedı mgibi bununda nedenı sanırım ılac kullanmak gururuma dokunuo diye ısmdı anlırum su anda 10 aydır ıcmıorum nerdeyse hep kendım basa cıkmaaya calısorum ama bırsey dıyım eskısı gıbı atak gecırmuorum gece uykularım ıyı bebegıme alıstım evımı ısımı halledıorum ama sıkıntılar kökten bıtmıor bırı bıtırı bırı baslıor ara carpıntı ates basması nobetlerı ve haşla sabahları dayak yemıs gıbı kalkıorum mutsuzluk hassiyet gibi bunlarıdaasla kafamdan cıkartamıorum bu yasadıklarımı hıc yasaamıs olmayı ısterdım herkesın dogumunda lohusalıgında hatrladıgı mutlu gunlerı olur benımkı kabus gibiydi ve bu yzunden acayıp kızıorum kendıme halen..dusunun sızce napmam gerek?bu ıllet bıtıcekmıve ehlıyet ladım dusunun bır pa olarak gel lakın tek tuk bınebılıorum
korkudan cunku arabay bındıgım anda fenalık gelıor kalbım hemen balsıor
