Merhabalar yine danışabileceğim kimsem olmadığı için buradayım.
18 yaşındayım. Ailevi sebeplerden dolayı çalışmaya başladım henüz 3 gün oldu kırtasiye işi sadece okul öncesi için çalışıyoruz. Anaokulu öğretmenleri geliyor onlara satış yapıyoruz geniş çaplı olduğu için dolap bile monteleyip satıyoruz.
Başladığım ilk gün kendimi aşırı aptal hissettim. Patron sistemi anlattı satışı, barkod okutmayı, cari gibi birşeyi, trendyoldan yaptıkları satışı stok kontrolünu, kargolamayı, fotokopi kopyalamayı ve bilgisayardan çekip çıkartmayı ve şuan hala hatırlayamadığım bir çok şeyi anlattı isimlerini bile tam bilmiyorum.
İlk gün gerçekten otistik gibiydim söyleneneni tam anlamıyordum elim ayağıma dolaşıyordu.
Söyleneni tam anlayamadığım için küçük bir yalan uydurdum ve doğuştan hafif duyma bozukluğum olduğunu söyledim çünkü aptal damgası yemekten korktum. Hayatım boyunca ezik biriydim okul hayatım olsun normal çevrem olsun o saf salak kız bendim. İşte de o şekilde olmak istemiyorum açıkçası henüz atılgan veya utangaç denilmesi için çok yeniyim.
Kırtasiyede utangaçlığımı aşmaya çalışıyorum hala. Biri geldiğinde hoşgeldiniz demekte bile zorlanıyorum. Nasıl işe alındığımı sormayın tamamen şans
, yoğun olacakları için acil eleman lazımdı ve ben son çareydim.
Her neyse ilk başladığım günden birkaç gün önce bir kız işe girmiş sezonluk olduğu için ekimde ayrılacak. Çok tatlı samimi bir kız çok atılgan ve gözü açık ben tam tersiyim. Başladığı gün işi kapmış ve ben birşeyi yapmam gerekirken onun gözlerine bakıyorum o da anlayıp yardımcı oluyor. Cumartesi günü patron paraya ihtiyacım varsa 3 gün için verebileceğini söyledi günlüğün 500 olduğunu söyledi ama 1200 verdi ve ben aptal olduğumdan o an farketmedim bile ailem sorunca aklıma geldi pazartesi soracağım.
Ailesi geldiğinde köle gibi hissediyorum sürekli çay kahve servisi falan beni çok yoruyor ayakta duracak halim kalmıyor abartısız
Asıl soruna gelecek olursak patron birşeyi anlatırken benim aklım başka yerlere gidiyor ve anlattığını anlayamıyorum patron biraz gergin birisi ve panik oluyorum panik olmamam gerektiğini rahat olup cin gibi olmam gerektiğini söylüyor. Ses tonum çok ince duyulmuyorum. Andan sürekli kopuyorum. Hayatımda hiç bu kadar aptal olduğumu hissetmemiştim.
Lütfen bir fikriniz varsa bunu aşabileceğime dair yardımcı olur musunuz? gerçekten çok çok ihtiyacım var. Ben aşabileceğimi düşünüyorum çünkü yeri geldiğinde cesaretlenebiliyorum sadece bir çözüme ihtiyacım var.
18 yaşındayım. Ailevi sebeplerden dolayı çalışmaya başladım henüz 3 gün oldu kırtasiye işi sadece okul öncesi için çalışıyoruz. Anaokulu öğretmenleri geliyor onlara satış yapıyoruz geniş çaplı olduğu için dolap bile monteleyip satıyoruz.
Başladığım ilk gün kendimi aşırı aptal hissettim. Patron sistemi anlattı satışı, barkod okutmayı, cari gibi birşeyi, trendyoldan yaptıkları satışı stok kontrolünu, kargolamayı, fotokopi kopyalamayı ve bilgisayardan çekip çıkartmayı ve şuan hala hatırlayamadığım bir çok şeyi anlattı isimlerini bile tam bilmiyorum.
İlk gün gerçekten otistik gibiydim söyleneneni tam anlamıyordum elim ayağıma dolaşıyordu.
Söyleneni tam anlayamadığım için küçük bir yalan uydurdum ve doğuştan hafif duyma bozukluğum olduğunu söyledim çünkü aptal damgası yemekten korktum. Hayatım boyunca ezik biriydim okul hayatım olsun normal çevrem olsun o saf salak kız bendim. İşte de o şekilde olmak istemiyorum açıkçası henüz atılgan veya utangaç denilmesi için çok yeniyim.
Kırtasiyede utangaçlığımı aşmaya çalışıyorum hala. Biri geldiğinde hoşgeldiniz demekte bile zorlanıyorum. Nasıl işe alındığımı sormayın tamamen şans
, yoğun olacakları için acil eleman lazımdı ve ben son çareydim. Her neyse ilk başladığım günden birkaç gün önce bir kız işe girmiş sezonluk olduğu için ekimde ayrılacak. Çok tatlı samimi bir kız çok atılgan ve gözü açık ben tam tersiyim. Başladığı gün işi kapmış ve ben birşeyi yapmam gerekirken onun gözlerine bakıyorum o da anlayıp yardımcı oluyor. Cumartesi günü patron paraya ihtiyacım varsa 3 gün için verebileceğini söyledi günlüğün 500 olduğunu söyledi ama 1200 verdi ve ben aptal olduğumdan o an farketmedim bile ailem sorunca aklıma geldi pazartesi soracağım.
Ailesi geldiğinde köle gibi hissediyorum sürekli çay kahve servisi falan beni çok yoruyor ayakta duracak halim kalmıyor abartısız
Asıl soruna gelecek olursak patron birşeyi anlatırken benim aklım başka yerlere gidiyor ve anlattığını anlayamıyorum patron biraz gergin birisi ve panik oluyorum panik olmamam gerektiğini rahat olup cin gibi olmam gerektiğini söylüyor. Ses tonum çok ince duyulmuyorum. Andan sürekli kopuyorum. Hayatımda hiç bu kadar aptal olduğumu hissetmemiştim.
Lütfen bir fikriniz varsa bunu aşabileceğime dair yardımcı olur musunuz? gerçekten çok çok ihtiyacım var. Ben aşabileceğimi düşünüyorum çünkü yeri geldiğinde cesaretlenebiliyorum sadece bir çözüme ihtiyacım var.
bunları yapmak istemiyorsan üniversite okumanı tavsiye ederim
her seyi hemen öğrenemezsin cok normal. Zaman geçtikçe her şeyi öğreneceksin. Hatta şaşıracaksın. Biraz sesini duyulur seviye getirmen lazim
