Annenize ve Babanıza karşı vicdanınız rahat mı?

benımde oglumun bıyolojık babası ortada yok
düşün ben onun yerinde olsam
kendimi bogaz köprüsünden aşağı sallandırırdım ibretlik
Üzüldüm umarım dayanılmaz bosluklar kalmamıstır sıze

Bazı insanların yokluğu varlığından daha iyidir. :)
 
biraz tuhaf gelecek ama yazdıklarınıza çok imrendim keşke bende çocuk olarak hata yapmış olmanın mahcubiyetini hissetseydim şimdiki durumundan daha normal olurdu

çünkü bende durum tam tersi

arkaya dönüp baktığımda beni en çok üzen annem babam olmuş

vicdanlarından da hiç rahatsız durmuyorlar ikisi de bencil sorumsuz gününü kurtaran insanlar biri kendini genç kız diğeri kendini üniversiteli delikanlı gibi görüyo

evlat hakkı diye birşey varsa ikisine de helal etmiyorum hiçbir şekilde haketmiyorlar çünkü

böyle içim bir tuhaf oldu..
yani nedense gitmek istemediğim ama gittiğim yerler oldu.
ama benim acım daha çok taze sanki hiç gözümün önünden gitmeyecek o sahneler.
daha bu sabah babamla olan bir sahnemize gittim aynen yaşananları tv de izliyor gibiydim. Beynim kısa devre yaptı "acaba babam ölmedi mi?" diye. sonra kendime geldim.
Keşke yanımda olsaydı, keşke numarasını aradığım zaman cevap verebilseydi.
Keşke 5 aydır diyemediğim baba kelimesini ağız dolusu milyon kez deseydim.
Of cute ya neden açtın ki bu konuyu.:KK61::KK61:

Çok iyi anlıyorum neler anlatmak istediğini.
Benimde o kadar iyi sevgi dolu bana her anlamda destek bir ailem var.
Hayatımdaki en büyük şansım ailem derim hep.
Onları bende istemeden çok üzdüm. Hiç vicdanım rahat değil.
Hep istediler ben iyi olayım. ama iyimiyim değilim.
İlk evlendiğimde yanlış bir karar vermiştim. Onun acısını üzüntüsü çektiler.
Şimdi yaptığım 2. evlilğimdede sıkıntılarımı artık onlara yansıtmak zorunda kaldım.
Çok üzgünüm.. böyle olsun hiç istememiştim.
Allah onları başımdan eksik etmesin.
Son zamanlarda ailemi benim için üzüldüklerini görmek beni iki katı yıkıyor.
Ayakta duramıyorum. Kafamı tutamıyorum. Ama silkelenmek zorundayım.

ben de öyle bir anne olucam biliyorum ben de şimdi ağlıcam

Sevgili cute, çünküsende biliyorsun ki onlar kizsalarda uuzulseler de her daim senin yanındalar. Ve maalesef ki çoğuinsan hak etmeyene ddeğer verir.Yanlis anlama sen değer vermiyorsun anlamında değil. Yani insanın bilinç altında aileye karşı bir savunma vardır. Ben bir birey im kendi istediğim öncelikli gibi..Bir de cahillikte aile ne derse desin insan yasamadan goremiyor.Ailenin söyledikleri inandirici olmuyor ya da yasaklar daha tatlı geliyor.

Ama unutamamiz gereken bir şey varsa o da onlar bizim sinir toplarımiz değil. Paylaşımlar dahi (uzuntu, kırgınlık vs.)çok gerekmedikce yansitilmamali. Çünkü bir anne için şu dünyadaki en kötü şey evladını hüzünlü görmektir. Ki artık sende daha iyi anlıyor olmalısın.

Nasıl ki erkekler is yerinde yada herhangi bir stresi eşten ve çocuktan çıkarıyor sa aileden çıkarmakta aynı şeydir. Çünkü biliriz ki onlar hep yanımızda dir lar. Ama unutmamamiz gereken şey onlarda bir insan hemde anne yani evladı için canını bile verebilecek bir aile duygularını fazla hele ki belli bir yaştan sonra olumsuzluk yuklememeliyiz.Buna çok zor kalmadikca hakkımız yok yoksa daha çok vicdan azabı çekeriz. Madem ki biz bir birey iz deyip onların fikirlerine önem vermiyoruz o zaman sıkısınca da bakabildigimiz kadari ile başımızı çaresine bakıp tikandigimiz yerde onlara başvurmalıyiz.

Hele ki çevremizde anneligi sadece doğurmaktadır zanneden kimseler varken.Belki de o yuzden kiymet bilmiyoruzdur.Yani ben sana yazdiklarim dusuncelerimin sadece ceyregi belki eder.Ve oyuzden ona gore hareket ederim galiba vicdanım rahat bu konuda..Elimde olmayan sebeblerle ailemi üzdugum zamanlar oldu tabii.Ama onları bile son ana kadar bildirmedim, kendileri anladı lar. O kadarına da engel olmak mümkün değil hayat iste. .

Sen artık geçmişi düşünme bundan sonrasını bak.Her aninizi doya doya yaşayın. Hayat gerçekten kısa. Onları mutlu etmek istiyorsan mutlu ol, en azindan onların yanında. Şöyle bir kucaklasan siz benim bu hayattaki en büyük sansimsiniz, sizi cook seviyorum, iyiki sizin evladinizim demen onlar için herseye bedeldir.
yazılanların bır kısmı okuyamamısım
sımdı fark ettım
herkezıde bır uzmusum
bende uzuldum temmuz ayında olan seyelrdı bunlar ama kapanmadıgı ıcın bendekı mevzu
hala pek taze,
ınsallah bundan sonra hersey cok degısır.
esımle tartıssam zaten bellı etmıyorum artık ta onlar oylekı
sen agladınmı? sen uzuldunmu? yok sen durgunsun dıye gunde 50 kere ararlar benı.
ben soylemem ama onlar cıdden ıyı bır anne ve baba
anlıyorlar.
herkeze tesekkur ederım
herkezın yazdıgı bende degerlı
 
abımın kayınvalıdesı kendı evınde huzur ve para olmadıgı ıcın abımlerle yasadı 3 yıl
bu kavgadan sonra 2 ay sonra evıne gıttı artık sımdı cuma sabahı gelıyor cumartesı aksamı gıdıyor
annemlerlede altlı ustlu oturuyolardı
hangi noktalara üzüldüğünüzü şimdi daha iyi anlıyorum, yengenizin annesi rahat bir şekilde kızının-damadının yanında yaşarken, annenizin, hepinizin bin bir fedakarlık yaparak evlatları rahat etsin diye yaptığı eve anneniz gidemiyor, yemek yemeğe çağrılmıyor, değeri hiç ama hiç bilinmiyor. siz de aynı şekilde; burada daha çok suç sizinde yazdığınız gibi abinizde. Allah ailenize, sevdiklerinize sağlık versin. Bir şekilde düşünmemeye, unutmaya çalışın. Ailenize sıkıca sarılın.
 
Bence hayatta hiçbir şeyi abartılı yaşamamak gerek. Aklınıza ne gelirse. Anne/baba olmak, evlat olmak, kardeş olmak, sevinmek, üzülmek, aşık olmak, sevmek... Ne geliyorsa işte. Bunu hayat felsefeniz yapabildiğiniz anda her şeyin daha kolay olduğunu görürsünüz. Bazılarına korkunç bile gelebilir bu söylediğim ama bence huzurlu bir hayatın sırrı bu. Biraz bize dayatılan tanımları sorgulamayı gerektiriyor, o yüzden uygulaması da zor.
 
kardeş kardeşi bıçaklar yar başında kucaklar demişler. siz gardaşsınız gardaş.. herşey düzelir zamanla cansınız ciğersiniz kırgınlıklarda geçer bir yerde sonuçta kardeşsiniz..

hiç negatif düşünme..

ailem olarakta bende onlar üzülmesin diye çok şeylere katlandım babamın kalbi kaldırmaz diye boşanamamıştım mesela.. ama yaşanacağı varsa yaşanıyor son damla damlayınca taşıyor bir şekilde.. bolca dua canım huzuru öyle buldum ben
 
Aslında uzun uzun yazacak çok şey var ama ,
hiçbirşey bilmeyen insanlara oturup analtmak hem zor, hemde o duyguyu vermek imkansız.

annem ve babam ben ve abimi her zaman çok sevdi. iyi günümüzdede kötü günümüzdede hep yanımızda oldular.
maddi , manevi olarak.Üstelik şu zamanda gerek forumda gerek arkadaş çevremde umursamaz aileleri gördükçe ne kadar iyi olduklarını dahada iyi anlıyorum.
Fakat ben diyorum hani ölseler şimdi, ömür boyu bir vicdan azabına sürüklenirim.

Neden ; çok üzdük ya onları . Nasıl desem ben mesela ailemden gizli piercing taktırdım yani yaptıpım en büyük şey buydu, daha sonra evlendim bir sürü sorun , tüp bebek süreci e tabi bütün hayatta kazanamadıklarımın acısını herkezden çıkarırken onlarda nasiplendi. yani şöyle mesela dur ben ağlamayayım da üzülmesinler diyemedim zira böyle insanlarda var. ama ben ya boyunlarına sarılıp agladım, yada bacaklarına dolana dolana agladım ve ağlattık.
İllaki karşıt görüşlerimizde oldu, Buarada benim babam imam Müezinliği yapmış biz Türkiyeli değiliz. Giydik gezdik,sigarada içtik, biralı votkalı fotoğraflar hayat o ya önlerine önlerine düştü.
Neyse sonra boşandım o ayrı dert kucağımda bebek yine o süreci hiç sakin geçirmedim. elimde değildi yani. Annemi kendimle beraber depresyona soktum benle beraber oda tedavi gördü.

Daha sonra ben evlencem tekrar milletten on tane laf, işte annem aman kızım aman bebeğim şöyle böyle dedikçe ben öyle düşünüyorum ya banane milletten dedim , annemde öyle naif biri oturup dinlemiş.
aaa biz daha 1.bulamadık seninki 2.hemen buldu demelerinin altında bişiler aradıda aradı.

Evlendim geçen sene ölümden döndüm bebek doğuracağım diye. Yine aynı şeyler müthiş fedakarlık yani öl dese ölecekler o kadar.

Hatta annem eski eşim için böyle beni üzdükçe o ayrılık aşamasında bana diyordu öldüreyim ben onu öldüreyim . o kadar yani.

Bu sadece benim payımdan yaşattıklarımız.

Sonra sadece ben degil abimdende cok uzulduler. Oda evlendi iyi fena bir esi var kotu degil ama asla gelin hanimin ailesi gibi saygi gormediler. Hasta olduklarinda abim onlari doktora tasidi kotu gunlernde yaninda oldu tabi. Bende oldumda. Abimin kayinvalidesinin psikolojik sorunlarindan ilk 3 sene cok sikintili geçti ,yani karakola bile sikayet etti kadin ailemi. Sebebler cok sacmassonra uzun sure kadin hastanede yatti. Neyse o kismi uzatmicam cunku abimebir kardes olarak mmüthiş kirginim.

abimin esiyle biz 5 gun arayla dogurduk. Sürekli benimki büyüdü seninki kucuk, benim ki konustu seninki konusmadi gibi kiyaslamalar yapildi. Fakat bu dillendirildi. Sorun su ki bundan aylat evvel bir aksam abimlerle düğüne gittim. Cocugumu alarak. Donustede bize gelin dedim ( 2.5 senedir evliyim 3 kere anca geldiler.) Kisa kesicem onun ufagiyla benim cocuk kavga etti. Benimki onunkinin saçını cekti. Bende her zamanki gibi egecim neden yapiyosun kardesin o senin dedim. Abim e5 uzerinde arabayi saga cekti neden vurmuyosun ccuguna nedennnn vracaksin ona yoksa ben ona vuracam sen dovmezsen ben dovucem ded. Dovemezsin vuramazsin hele bir dov seni oldururum diye cok kotu tartıştık buarada benim cocugu arabadan indirmye calisiyor. Ben agla cocuk agla eve zor geldik. Esime ve annemlere anlattim olanlari ama kuramiyorum kesmisin beni sanki.
hersey burdan basladi. Ama nerden bilirdik cok daha kotusunun olacagini.


devamini yazicam cidden uzerinden aylar gecti ama daha henuz bunu birileriyle paylasabilirim.

Bu olayın hemen ardından bir gün komşu bana (cidden hepsini yazsam okuymaya tahammülünüz kalmayacak) senin çocuk çok uslu annen bugün x annesinden özür diletti ağlaya ağlaya dedi. yani abimin kaynanasından( abimin kızının doğumunda barıştılar ve 3 sene beraber yaşadılar kaynanasıyla abim, annemin alt katında)
benim oğlan abimin kızına orospu demiş, dümdüz yazıyorum çünkü daha çok küçük , bu kelimenin anlamnını bilmeden söylüyor. evde küfür yok hatta forumda abi,lan , hacı diyorum ama bende normalde gayet hanım biriyim neyse.
bunun üzerine benim cocuğa bütün aile tepki koymuş. yanlış oldğunu anlasınlar diyede tek tek özür diletmeler ağlayarak.
annemle bu yüzden sayısız kavga ettim. artık annem anlamıştı bana sus sus sen kızsın diyordu ama bıçak kemğe dayandı.
bilenerek haftalarımı geçirdim.

buarada çocuklarımızı aynı okula vermiştik, ama benimki onun kızına osorpu dediği için abimin kayınvalidesi bunları aynı okula vermesinler demiş, sağda solda.(bende o hırsla cocugumun okulunu değiştirdim)

Daha sonra abimden 9 yaş küçük olmama ragmen abime sinirlenmeden onu doldurmadan bunlardan bahsettim uyardım, iyi kadın ama bak böyle böyle dedim çünkü abimde görüntüde cocugumu kendi cocugu gibi sever özellikle yaşananlardan ötürü. daha doğrusu öyle sanıyordum.

şimdi biraz abimle biz hakkındada bilgi vereyim. Abimin fabrikası var.(babamın desteği ile) eşinin çalıştırdığı dükkan benim babamın. oturduğumuz daireler babamın. daha bu aya kadar ev vergisi bile hiç ödememiştik.

kısacası, ramazanda kandilde, annemde denk geldik.
bunların kızı benim cocuga orospu cocugu dedi(bunuda sansürlemedim) bende baban nerede babanı getirde konuşayım dedim.
abim direk noldu lan noldu diye üzerime yürüdü . bak senin kzıında küfür ediyormuş abi gördünmü dedim. aslında cidden kızgınlıgım abime değil kayınvalidesineydi abimde bir erkek olarak bütün bunlara bu kadar gözyumuyor olmasına anlam veremiyorum.( abimin kaynanası anneme resmen, it muamelesi ediyordu )

çok tartıştık anlatamam çok ağır şeyler söyledik. annem babam abim eşi. ve bir kuzeniminzin eşi hepsinin gözlerinin önünde.
ne var ne yok söyledik.
bana boşandın dedi, bende ona ben boşandım ama ben anamı babamı kimseye ezdirmedim sen getirdik annemin alt katına oturttun kadını dedim. ikimizde birbirlerimizi evlerimizden kovduk , 1 sokak arayla oturuyoruz.

snra noldu biliyormusunuz bunu yazmaya bile utanıyorum bir anda abimi koltukta görmemle bir elini boğazımda hissetmem bir oldu, keşke diyorum oturup dayağımı yeseydim. o benim boğazımda ben onu var gücümle ittiriyorum . :KK43:
çok üzgünüm gerçekten devamını yazmaya gerek varmı bilmiyorum.
o gece şöyle bitti bütün bu itişme yanaşırken kendi cocugumuda kapıda gördüm bakakaldım. oda bana bakıyordu. ben sana naptım ha dedim naptım senin karının ailesi sana milyarlar(abimin arabasını perte cıakrttı kaynı, ki bu arabayıda ona babam almıştı ) dilim kopsaydıda söylemeseydim diyorum ama . sana milyarlarca zarar verdiler sen onlara gıkını cıkarmadın sen soyle senin anan baban 10 senedir evinde bir tabak corba içtilermi dedim ha dedim?

bu seferde elleri yakamda olan yengemi gördüm . onu üzerimden aldılar.
kısa kesicem. sinir krizi geçirip bayıldı.

aylarca konuşmadık, yüzümüze bakmadık. hatta cocuklarımızlada konuşmadık. ben haftalarca bir o yanda bir bu yanda agladım. aranızda bazıları bunları biliyor.
sonra annemle babam bizi çok barıştırmaya uğraştı.
ben her defasında reddettım, onlarlada tartıştık.
sizin yüzünüzde bir anne baba olarak gidip sorunları halletmediniz, bana hep sus sus sus
nereye kadar , söz konusu cocugum .
malum cocuk konusunda cok deliyim bunu anlamayan yoktur herhalde.

babam en son ben sizi 250 gr peynırle büyüttüm böylemi olacak millete karsı dedi.
bizi barıştırdı güya.
millete karsı ıyı aksamlar demek için.
10 gün sonra babam kalp krizi gecirince. hastanede , ben abim ve yengem şeklinde. hiç bişey olmamış gibi davranmaya başladık.

eylülün 13 babam kalp krizi gecirdi sanırım.
babam yogun bakımdayken sormuş yarın iş var kızım işe gidecekmi kim bakacak cocuga ?
o kadar iyi bir baba ve annemde iyi bir anne.

bizimde onlara layık gördüklerimiz bunlar.

abime gelince ona hala çok çok kırgınım ama ugrasmıyorum.
bütün bu kavgalar herkeze yansıdıgı ıcın kaynanası( onda severdım aç kadın fakir yoksul , ama artık onuda hiç sevmiyorum) anneme kendi tuğlasını çektiği evde it mualemesi yapamıyor. annem ve ben hala abimde bir tabak yemiş biri değiliz. abim hala bizim cocuklarımzıın cocuklarına ev bırakan babamdan 5 lıralık borcları arıyor.
ama aktif bilenmiyorum çünkü hiçbişey değişmeyecek.
annemle babamı üzmemek için uğraşmıyorum onlarla.
sonuc olarak 3 ay olacak babam kalp hastası.
2 kere anjıyo oldu stent takıldı.
iyi ama . ben o günden beri daha kötüyüm.
sürekli vicdan azabı çekiyorum.

evet hepsi bu kadar.


Annen baban cok iyi insanlar ama abine ve yengene o isyerlerini vermiyeceklerdi.
Hatayi orda yapmislar.
Abin ve yengen hic bir sekilde kiymet bilmemis.
Evladina o kadar verenlerin kiymet gordugunu hic gormedim ben.

Istanbulda besiktasta is hanini, ve dolmus duragini ogluna veren birilerini taniyorum.
Ogullari ve gelini guya balliyo agdaliyo, ama nerdeyse 80 yasina gelen bu yasli cift ogullarinin evine adim atamiyor.

O kadar uzme kendini.
Abinin bu yaptiklarindan malesef ailen sorumlu.
Sen se kendi yaptiklarindan sorumlusun.
Birak bosver, abinin annenlere kotu davranisi ailenin sorunu.
Onlari savunucam diye sen hircinlik yapma.
Ama ailenden abine ner veriyorlarsa aynisini talep et derim, cunku cocugunun hakki.
 
Öylemi , çok üzüldüm
Allah mekanını cennet eylesin inşallah
Annen peki nerede?
Annemle babam beni da çok severler yani ben onlara cok kucak acamıyorum mesela ben el işinde calısıyorum onları doktora götüremiyorum ama ben daha cok seviyorum onları . yanı en azından komsu kadına deger verıp yedırıp onları yedırmemezlık etmıyorum.ne bilim yedirmiyorsam hiçkimseye yediremiyorum.
bak bende abime çok kızıgnım ama böyle hayat geçmez onuda unutmalıyım.
abimde bana çok kızgın yani o yüzden beni susturamayacağını anladıgı için vurmaya kalktı çünkü o benden 9 yaş büyük dana kadar adam. bunları görmedi. görüp umursamadı değilde.

Ben abinin bunlari gormedigine inanmiyorum.
Gayet te iyi goruyor herkes ne yaptigini.
Ama iste o kadar cok pofpoflanmis ki, hala ergen cocuk gibi, kabul etmek isine gelmiyor.
Esinin ailesine o kadar pofpoflayan, ama ekmegini yedigi kendi ailesine dogru duzgun donup bakmayan insanlari anlamiyorum ben.

Yengeni de hor gorme, ne de olsa at sahibine gore kisner.
Abin izin vermeseydi yengen o yaptiklarini yapamazdi.
Yengenin annesi de o yaptiklarini yapamazdi, tescilli deli olsa bile.

Ama canim, ne de olsa asil problem annen ve babanin abine cok fazla tolerans gostermesinden, ve bence fazla vermis olmalarindan kaynaklaniyor.
O yuzden abine kizgin olsan bile, ve hakli olsan bile yapabilecegin hic bir sey yok.
 
benzer şeyler hepimizin hayatında geçti...
ne yazık ki böyle hiç büyümeyen çocuklarız...
bence insan hayatın 3 günlük oldugunu bilerek yaşamalı...
 
Benim de vicdanım hiç rahat değil..

Ve biz evlatlar olarak onların bize merhametinin onda birini gosteremiyoruz. Bazen kızıyorum onlara, hastalaniyorum benim sinirim geçmese de bakıyorum onlar gözümün içine bakıyorlar..

Ah annem babam..kimse sizin kadar değerli olamaz...
 
Ben bunu bilir bunu söylerim.

Böyle melek, fedakar, anneliğin babalığın hakkını veren ebeveynler hep böyle üzülür.
Evlatları isteyerek ya da istemeyerek üzer onları. Belki bu kadar melek oldukları için kim bilir..

Nerede analığı, babalığı kimlikte yazımdan, dünyaya getirmeden ibaret şahıslar baş tacı edilir..
 
ilk başta anne babalarımızın çocukları,
sonra çocuklarımızın anne babası oluruz.
daha sonra anne babamızın, anne babası;
en sonunda da çocuklarımızın çocukları oluruz.
 
Bu kardeşler arasında sorun bizde de var.erkek kardeşim küçük ve tek erkek çocuk.şımarık büyümesine rağmen çok iyidir benimde canım.ama ablamların yaptıkları benzer.para yiyen enişte ve bi sorun olduğunda bizi savunamayan bi ablam var.ogün onlara yardım etmek için gitmeme rağmen kendi babamın evinde(kiracı ama kazandıkları para bile babamın sayesinde) bana kovmaya yakın imalı bi laf etti ki o günden beri diş biliyorum.bi tatsızlık olmasın yüz yüze bakıyoruz diye soğuk duruyorum sadece.ki benimde onlara çok iyiliğim dokundu.enişteminki nankörlük ablamınki bencillik.çok canımı sıktılar bi dönem.bende düşünmüştüm bi kaç ay önce buraya konu açmayı.bi an önce evden ayrılmak istiyorum sırf onlar yüzünden.
Anne baba konusunda vicdanım her konuda rahat değil aynı şekilde.keşke girip okumasaydım bu konuyu.canım çok sıkıldı gerçekten.
 
Baya birbirinize girmissiniz... Abinizin yaptigi terbiyesizlik... Siz annenize babaniza saygili, sevgili olun, abinizden olabildilce uzak durun, zorunlu zamanlarda sirf anneniz ve babaniz icin normal davranin ama hayatinizda pay vermeyin... Bizlerde artik anne babayiz, ilerde evlatlarimizi iyisiyle kötüsüyle kabul edecez, yani aileniz icin kavgadan kacinin ama kendiniz icin özel alanlariniza sokmayin...:KK14:
 
Hic rahat degil malesef . Annem de babamda cok sakin , sabirli , olumlu insanlar . Hicbir dedigimizi ikiletmezler ama maddi durumumuz fazla iyi degil o yonden cok sknti cektik . Yinede babam bize eksiklik gostermemeye calisti ..

Benim yuzumden kalp krizi gecirdi bikeresinde :KK43:

Ben onlari hic dinlemedim . Eger dinleseydim simdi bu durumda olmayacaktim .. Anneme inansaydim ve dinleseydim o adamla evlenmeyecektim :KK43:
Ayriliyoruz ve onlar yine yanimdalar her zamanki gibi . Ama hep benim mutlulugumu dusunduler . Allah razi olsn onlardan benide affetsin .. :KK43:


O kadar cok uzdum o kadar cok uzdum ama onlari uzdugume yanacagima yine acima yaniyorum .. Hayirsiz evlat dedikleri bu olsa gerek :KK43:
 
Suan okadar doluyumki bide senin konunu okudum kotu oldum .annem senelerdir yengeme abime kole oldu resmen yengem hasta 12senedir bir dedigi iki olmuyo genelde ,uzulunce bayiliyo falan kimse laf soyleyemiyo, 2senedir babam depresyon hastasi koye yerlestiler ev yaptilar 1sene rahat ettiler ikinci sene abimler yanlarina gitti ,iki cocugada annem bakti ici gidiyo torunlarina ,ama beni hep ayirdi tamam benide seviyo biliyorum ama kendini onlara adadi babamla yengem arasinda kaldi uzulurde yengem hastalanir diye, offf bugun ogrendim kadin onlarla ugrasirken simdi kendide hasta gogsunde kitle varmis!kim bakicak anneme kim ilgilencek ?simdi bende uzaktayim ona bisey olursa Allah korusun nrolucak, ben kendimi yiyecegim niye erken evlendim niye onun benimle kopmasina izin verdim diye deliricem off cok kotuym suan uzaktayim cok korkuyorum..
 
Ailem her ikimizede verdiler verceklerini. Bahsettigim kavgadan sonra babam onlarla 2 hafta memlekete gitti annem bizle kaldi her aksam istisnasiz agladi. Kritik yaptik tartıştık agladik. Hani hep yaninda oldum ama istenen gibi susamadim.

Abimin esine gelince o iyi biri esasen biz kardes gibiydik ama gucume giden cok sey oldu belki isteyerek belki istemeyerek.
Bu kavgadan heme once bir gun abimin buyuk ogluna kizaraktan kayinvalidesi evi terk etti napcaklarini sasirdilar.o süreçte annem 3 cocuga bakti ve bacaklari cok agriyordu fizik tedavi goruyordu abime bakamiyor dedikce sen cocugunu baskasina baktir diyordu bana. E tamam benin kayinvalidem hep bakatim dedi kalirim dedi getirin dedi ama birde ona vefa borcum olsun istemedim.abimde 36 yasinda buarada demediki bu kizin baktircak kimsesi yok bi el ayak olalim annemide rahatlatalim. Bilmiyorum abim cok sinirli annemlerin bu sekilde uzak durmalarinin sebebi aralari bozulmasin yuvalari yikilmasin diye hani sinirli ya abim farkinda degil diye dusunduk hep
fakat sonradan o kavgada abim ben kayinvalideme her hakki veriyorum sizede egeyede kotu davranabilir dedi. Cok sey soylendi mihh gibi kaldi bende onlar. Ustu kapandı iceri gomduk.
Bende hersey normalken gidio kimseyi yargilamam bana sorulmuyorsa cunku herkez farkli herkezin çocuğundan beklentisi cok farkli diye .
Cocuk dovmuyorum diye ki bu gerçekten anlatirken bile cocuksu geliyor sanane yahu dimi.
birde soylemeyi atlamisim babam heo der ben butun torunlarimu seviyorum ama cutemom inki farkli cunku onu biz büyütuk diyor bu laftan aliniyorlarmis. Onu soyledi. Oyle yada böyle 50 kilo adam kalp krizi gecirdi. O gunden bugune herkez normal davraniyor ama ufak tefek burada dile getiremeyecegim seylerden dolayida anliyorjm hic bisey anlamamislar birbirimizisozlu olarak hirpaladik musade etsem dovecekti beni ama durup hic dusunmemis olanlari.
Ust kattakinin kardesleri evde mesela duyuyorum gulusmeleri biz neden boyle olamiyoruz diye cok uzuldum ama simdi bunu sorun etmiyorum cunku insanlar degismez
 
Buarada annemde psikolojik destek aliyor suanda ama benim bildigimi bilmiyor .gerçekten cok iyiler dusunuyorum isin icinden cikamiyorum yarin sabah sabah gelecekler buraya evi toplayio yemegimide yapacaklar peki ya ben nasil odeyecegim butun herseyi.

Birde babam Türkiye ye geldikten sonra buarada insaatta calisti rahatliktan degil alin teriyle yaptı hrrseyimizi elleri catlak patlak 1 senedir calismiyor gecen sene amcam insaattan dusuo oldugunden beri ara ara ise gidiyordu. Kalp krizinden sonra gitmiyor duzenli besleniyor. Annem o aksam babam yogun bakimdayken annem yengem abin ben varken sadece imada bulundu cok siniriyim hani agzimi acarsam kotu olacak diye ben anladin ben kiz cocuguyum ya bana anlatir abime anlatmadi mesela. Bu kavgadan sonra beninde her iki göğsümde kist cikti bunu onlara soylemedim mayis ayinda kontrol olacak tekrar onlari uzmeyebhakkim yok artik bitti doldu limit. Ama bu yasananlari telafi edememekten cok korkuyorum. Ne anlatiyim bilmiyorum regli olmusum bugun bu konunun ustune 7 gun erkenden o sebebten aglak bir pozisyindayim belkide
 
Ağzım açık kaldı, aslında ortada bir sebep yok böyle kavga edecek çocukların küfürleri bahane olmuş siz abinizin yengesi ve ailesine olan davranışını hazmedememişsiniz, ama yapacak birşey yok abinizi değiştiremezsiniz karışmayın bence ailenizi üzdüğünüze değmez buarada bebeler bu küfürleri nerden duymuş yaaa
 
Ben hic karismadim bizimkilere bende karissam bizde kavga ederdik. annem hep sus kizim bisey deme ben sana diyom icimi dokuyom sen bisey deme der bana ,sen gidiyon ben onla kaliyom sonra ben cekiyom diyo hep, simdi yanlismi yaptim acaba diyorum .cunku cok yalan var bizde surekli yalanlar donuyo ortalikta .bikere ayrilmaya kalkti yengem eve gelmedi ben bitek ozaman sorun ne diye konusmaya gittim ,esimle birlikte, ben yengeme iftira atmisim diye laf yaydi ailesi !dahada karismadim gidip gelmeyi biraktim yengemin ailesiyle ,bu olaylar yuzunden annemde benim evliligime hic karosmaz ne haksizliklara ugradim daha bikere niye boyle yapiyonuz demez onlarin yaptigini kinadigindan iste.
 
Annen baban cok fedakarmis gercekten.hersey gelebiliyo basimiza bilemeyizki ne yasiyacagimizi sen isteye isteye onlari uzmemissin herzaman dik durmussun bence kendini daha fazla hirpalama sagliginada dikkat et sana bisey olsa onlar kendilerini unutup sana kosarlar oyuzden saglam durki sana ihtiyaclari oldugunda destegini tam ver.
 
X