Ek gıda konusunda iki çocuğumda iki ayrı uç noktayı yaşadım. Oğlum, inanılmaz iştahlı bir bebekti. 4 yaşında ve hala çok iştahlı, oğlum yeter artık daha fazla yemek yok, kalk sofradan dediğim bi çocuk. Kilolu da değil, boy kilo orantılı ama her ikisinde de persentilde yukarda. İri bir çocuk. 6 yaş kıvamında :)
Ben kızım da öyle olacak diye düşündüm, çünkü normali bu zannediyordum. Derken ek gıda zamanı geldi ve süpriiiiz :) ağzını asla açmayan ve devamlı öğüren bir bebek vardı karşımda! 10 aylık falandı sanırım ilk defa kasesindeki çorbayı bitirdiğinde.. Bayram etmiştim :)
Hiç bir zaman ne ikisini de yemek için zorlamadım. Aylarına uygun besinleri hazırladım, önlerine koydum ya da daha ufakken ben yedirdim ama hiç ısrar etmedim. Başka seçenek de vermedim ama sevdikleri yiyecekleri vermeye özen gösterdim.
Daha iki gün önce kahvaltıda yumurta yemek istemedi kızım, kalk o zaman içerde oyna diye indirim sofradan. Ağlamaya başladı. Burası yemek sofrası kızım, yiyeceksen gel dedim, geldi ve kallavi bir kahvaltı yaptı.
Yani diyeceğim o ki, zorlamayın. Aç olan yer. Kimse kendini açlıktan öldüremez. Siz ayına uygun besinler sunmaya devam edin, koyun önüne, mıncırsın. Yemese bile farklı dokular bile onu geliştirir. Soranlara da doğru söylemek zorunda değilsiniz :)