Annemle Babamın Evliliği, Nasıl Yaklaşmam Gerekiyor?

Deadpool

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
19 Mart 2016
335
615
25
Merhabalar herkese. Bana dert olan ve içinden çıkamadığım bir sorunum var, lütfen yardım edin, nasıl davranmam gerektiğini gerçekten bilmiyorum.
Annem sürekli evde, bütün günü ev işi yapıp televizyon izleyerek geçiriyor. 4 ay önce dedemi kaybettik ve özellikle babasının vefatından sonra iyice eve kapandı. Önceden arkadaşlarıyla gezmeye çıkar, hiç olmadı günlere giderdi. Babamla da araları kötü bu aralar, 2 haftadır hiç konuşmuyorlar. Küsme nedenlerini de anlatayım kısaca. Annemin memleketinde, akrabamızın düğünü vardı, burdan orası da 2 saat sürüyor. Annem, düğün günü sabah erken çıkıp biraz oraları gezelim, eski oturduğum mahalleye falan gidelim dedi, babam da o kadar erken çıkmak istemedi ve düğünden 4-5 saat önce çıktılar yola. Annemin gezmek istediği yerleri gezip sonra düğüne geçmişler ama annem diyorki ben öyle istemedim, karanlıkta bir şey anlamadım bile. Sırf ben susayım diye götürdü, gezdirdi. Yani bu konudan dolayı günlerdir konuşmuyorlardı.
Geçen gün de babam beni arayıp eve geç geleceğini, yemeğe gelmeyeceğini, arkadaşlarıyla birlikte olduğunu söyledi. Annem bunu duyunca başladı ağlamaya, gelip benden özür dileyeceğine arkadaşlarıyla geziyor, bende bütün gün yemek temizlik uğraşıyorum, beni bir tek babam seviyordu o da öldü gitti diye. Neyse akşam olunca babam geldi, biz salondaydık o da yan odadaydı ses çıkmayınca bir bakayım dedim ki seccadenin üzerinde yığılıp kalmış, aklım gitti korkudan onu öyle görünce. Tansiyonu fırlamış, birkaç saat sonra normale dönünce hava almaya çıkmak istedi, ben de ona eşlik ettim.
Dışarıda konuşurken daha önce babamdan hiç duymadığım şeyler duydum, inanamadım. Annemin 25 sene önce onunla sadece çocuk yapmak için evlendiğini (annem üniversite okurken yumurtalıklarından ameliyat olmuş, doktor eğer şimdi olmazsa bir daha da anne olamayacağını söylemiş, bu arada da annem ve babam yeni sevgiliymiş ve apar topar evlenmişler ben olayım diye), onu aslında sevmediğini, 25 senedir annemin gözünün içine baktığını, annemin değer bilmediğini, bu zamana kadar ne istediyse yapmaya çalıştığını, ama bundan sonra da barışmak için asla adım atmayacağını, boşanmayı düşündüğünü söyledi. Ben ağlamaya başlayınca da daha fazla devam etmedi.
Ertesi sabah babam işteyken annemle de konuştum ama üzülmesin diye boşanma falan karıştırmadım, babamın onu yıllardır ne kadar sevdiğini, değer verdiğini anlattım sadece. Annem sinirlendi ve yıllardır babaannemi, babamın teyzelerini alttan aldığını, sürekli uğraşanın ve adım atanın kendisi olduğunu, babamın arkadaşlarıyla kafa dağıttığını, annemin hayatını onun için harcadığını, tek üzülenin kendisi olduğunu ve barışmak için hiçbir şey yapmayacağını söyledi.
Günlerdir uğraşıyorum ama kesinlikle birbirleriyle konuşmuyorlar, ne yapmam gerekiyor, onları böyle görmek beni çok üzüyor. Beni de geç, babam tansiyon, annem şeker hastası onlara bir şey olacak diye çok korkuyorum. İkisi de günlerdir mutsuz ve sinirli. Nasıl davranmam ne yapmam gerekiyor barışmaları için, annemin tekrar hayata karışması için, lütfen yardım edin bana
 
Hiçbir şey yapmayın karışmayın ailede rolleri değişmeyin onlar anne baba siz çocuksunuz sakın siz onlara annelik babalık yapmayın dengeleri bozmayın kendi aralarında ne yapmak isterse yapsınlar
 
Belki de ikisi içinde ayrılmak en doğrusudur. Normal de anne babanızın yaşından dolayı bunu demek istemezdim ama ikisi de mutsuz bu evlilikte. Ama evlilik terapisi aldıktan sonra böyle bir karar vermeliler
 
En nefret ettiğim aile tipi çocuğunu aile danışmanı yapan aileler.
Sen hakem misin?
Sen onların anası babasi misin, 'opusun barisin' diyecek bir aile büyüğü müsün?
Yerinde olsam 'beni hakem yapmayın,ne yaparsanız yapin' derdim.
İnan bu konuşmaların içine girdikçe girersin, br sonuca da varmaz, annenden babandan sogudugunla kalırsın. Boşver , hiç rolleri değiştirme.
Kafan dağılsın istersen dışarda arkadaşlarinla falan buluş, eve geç gel, gelince de hic onlarla takılma odana geç uyu.
Ne munasebet sen mi duzelteceksin aralarini? Sen yumurcak filmlerindeki çocuk musun?
Bu yol bir yere çıkmaz, günün sonunda en çok zararı da sen görürsün,demedi deme.


*KK'da oyle konular var ki çocuklarıni aile terapisti zanneden kadınlar bir süre sonra yatak odalarını bile anlatmaya basliyorlar. Olmaz olmaz deme, uzak dur ne yaparlarsa yapsin koca insanlar
 
Mutlu olsunlar,hastalanmasınlar istiyorsunuz evet ama onlar ya gerçekten şu an çok mutsuzsa ayrılınca mutlu olacaklarsa?Siz ya da başkası farketmez başkalarının ısrarıyla süren bir evlilik onları daha da mutsuz,yalnız ve hasta etmez mi?Zor ama durumu kabullenin derim. Eğer kararlı iseler tabi.
 
 
İnanın onu da düşündüm. Alt katımızda anneannem oturuyor acaba onunla konuşsam da annemle babama 'öpüşün,barışın' dese düzelir mi diye. Ama anneannem halden anlayan bir kadın değil ne yazık ki.
 
Eğer boşanmaları gerekiyorsa, boşansınlar tabi. Ama hiç iletişim kurmuyorlar, konuşmadan nasıl anlaşacaklar ki neredeyse 50 yaşına gelmiş insanlar çocuk gibi inat ediyorlar.
 
Eğer boşanmaları gerekiyorsa, boşansınlar tabi. Ama hiç iletişim kurmuyorlar, konuşmadan nasıl anlaşacaklar ki neredeyse 50 yaşına gelmiş insanlar çocuk gibi inat ediyorlar.
Bırakın.Yetişkinse yetişkin çocuksa çocuk olsunlar. İsterlerse oturup konuşsunlar isterlerse sussunlar. Siz kendiniz söylüyorsunuz 50 yaşında insanlar. Bunları onlar düşünemiyor mu sizce? Karışmayın,yıpranan en çok siz olursunuz.
 
Başlığı görünce üzüldüm, daha yazıyı okumadan. Ebeveynlerinin sorumluluğunu alıp, ebeveyn rolüne bürünmüş bir evlat o kadar belli ki. Muhtemelen tek seferlik bir durum da değil, alışıla gelmiş ve siz de size biçilen bu rolü benimsemişsiniz.
İnsanın bir ebeveyninin diğer ebeveynini kötüleyişine maruz kalması da çok zor olmalı. Yaşınız kaç olursa olsun, bunu hak etmiyorsunuz.
Çoğu arkadaşın da dediği gibi, bu onların konusu. Eminim çok üzülüyorsunuz, kaygılanıyorsunuz. Ama burada şunu yap, bunu yap diyenler olsa bile, bu sadece şu anki olayın üstünü kapatır, o da belki. Her ne kadar zor olsa da akışına bırakmak, uzak kalmaya çalışmak hepiniz için en sağlıksı.
 

Anneniz bir yas sürecinden geçiyor, duygusal olarak zor bir süreç içersinde. Bunun sizin eve, babanızla olan ilişkisine yansıması çok normal. 4 ayda kısa bir süre böyle bir acı. Babanızdan destek beklemesi de çok normal geldi bana. Daha alttan alınmayı, ilgilenilmeyi, acısını paylaşmayı bekliyor.

Ama babanızın tavrını çok garip buldum. Annenizle ilgili öyle sizinle konuşmaması gerekirdi. Ne demek sırf çocuk için evlendi, kadıncağız babanızın başına silah dayamadı herhalde, evlilik, çocuklar iki tarafın rızasıyla olmuş bu belli.

Birde anneniz galiba çalışmıyor, ev hanımı. Bizim toplumda maalesef kadınlae evlilikte çok hırpalanıyor, ev işlerinden çocuk bakımından ayrı düşünülmüyor. Mümkünse böyle annenizin uğraşacağı, hayata karışacağı şeyler bulun. Birde eğer mümkünse psikolojik destek alsın.

Ben yerinizde olsam babamla konuşur, bu boşanma sürecini en azından annem toparlanıp, yas sürecini atlatana kadar bekletmesini isterdim.
 
Anne babanızın büyüğü değilsiniz, sizi birbirlerine olan tripleri için yıpratmalarına izin vermeyin, sanırım aileniz benim jenerasyon 50 yaş grubu insanlar, bazı çiftlerde bu yaşlarda menopoz ve andropoza bağlı orta yaş bunalımı gelişir ve karı-koca birbirine trip atar, nazlanır, pohpohlanmak ister.
İkisi de inatlaşınca olay sen beni sevmiyorsun‘a, senden boşanacağım‘a kadar gider, anne babanızı ergen gibi düşünün, şu an yaşadıkları ergen psikolojisiyle benzer şeyler çünkü

Siz hiç araya girmeyin arada sizde nasiplenirsiniz zira, bırakın biraz birbirlerinden uzak dursunlar, siz ikisiyle de vakit geçirin, normal hayatınıza devam edin.

Anneniz babanızdan, babanızda annenizden seni seviyorum cümlesini duyup biraz şımartılmak istiyor, şu an ikisi de hep adım atanın kendisi olduğunu düşündüğünden bu küslük biraz daha böyle gider, bir tanesi bir süreliğine evden uzaklaşabilse, birbirlerini özlerler yine muhabbet kuşuna dönerler, devamlı bir arada olunca düşen hormonlarında etkisiyle küsmeleri gelmiş:)
 
Birebir olarak asla karismayin. Ikisinede psikologa gitmelerini tavsiye edin sadece. Siz arabulucu olamazsiniz. Babaniza tansiyonundan dolayi birsey olacak diye korkuyorum, strese girme vs diyerek, annenize babasinin ölümünün etkilemesi bahanesiyle guzellikle konusurak ikna edin. Belli ki ikisininde rahatlamaya ihtiyaci var
 

Çok teşekkür ederim, yol gösterdiğiniz için. Evet annem ev hanımı, biraz da ondan kaynaklanıyor bence bu sıkıntısı.
 
Yorumunuzu okuyunca içim rahatladı biraz. Yani bu normal bi süreçse beklemekten başka bir şey gelmiyor elimden. Ben ikisiyle de konuşuyorum, vakit geçiriyorum ama ister istemez evde bir gerginlik var, yüzleri asık,canları sıkkın. Bu iletişimsizliğe üzülüyorum aslında
 
Bence yaklaşmayın hiç ya. Bir süre sonra barışırlar. Evlatsınız siz ebeveyn değil. Bırakın onlar çözsün.
 
babanda annenden nazlı niyazlı maşallah.
üniversite okuyan kadın apar topar çocuk hasretiyle aman bir daha çocuğum olmaz diye sevmediği adamla evlenmiş yani. baba külahım yok getireyimde ona anlat deseydiniz keşke.
konunuza gelince karışmayın ara yapmak sizin göreviniz değil koskoca evlatları olan iki yetişkin insan gibi davranmıyorlarsa onların sorunu belki ilişki dinamikleri budur. belki boşanırlar ve ayrı ayrı mutlu olurlar siz hayat akışlarına müdahale etmeyin bence. tarafsız olun yeterli.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…