cok ama cok uzgunum aslinda, annem hep hersey guzellikle olsun, sorun cikmasin kimse kavga etmesin, guzel guzel yasayalim istiyor, ama tabiki hayatin icinde atismalar kapismalar olabiliyor. Ve annem bunlari cok fazla icsellestirip uzatiyor, boyle olunca atisip bagirisip 15 dakika sonra unutacagimiz bir mevzu haftalarca surebiliyor...
Bugun abimler kahvaltiya geldi, benim 13 aylik bir bebegim var abimlerin kizi ise 19 aylik. Bizim minik hala tam yuruyemiyor, ancak abimin kizi tabiki kopuk ucurtma gibi ve surekli oglumu onun gibi kossun filan diye cekeleme halinde... bu yuzden bizim minik henuz kendini kollayamadigindan bizim onu kollamamiz gerekiyor.
Tum gun bir gozumuz cocuklarin uzerinde oturduk yedik ictik sohbet muhabbet. Ogleden sonra cocuklari disari cikartacaktik abim ve esim oyun konsolundan oyun acmis oynuyor, ufakliklar da ortada dolaniyor tabi. Esime ben hazirlaniyorum siz iki dakika sunlara goz kulak olun dedim, ben yan odadaydim ki icerden inanilmaz bir gurultu koptu, buyuk bisey devirdiler herhalde o kdar gurultu cikamaz baska turlu diye kosarak iceri gittigimde oglum aglamaktan katilmisti, esimle abim oyuna dalmislar, yegenim oglumu cekelemis arkadan ve bizimki kafa ustu geri geri zemine dusmus, buyuk bisey devirdiler herhalde dedigim o dehset ses oglumun kafasindan gelmis!
Cok ofkelendim, 5 dakika bakiver dedim baslarim oyununuza cok mu lazim simdi diye soylendim agzini acip tek kelime edemedi tabi, oglumu sakinlestiemeye calisiyoruz, o sirada abim de kizina soyleniyor naptin bak dustu goruyomusun diye kucucuk kizcagiz da basladi aglmaya, abime dondum yahu kizin sucu yok cocuk onlar tabiki cekeleyecek ben esime kiziyorum goz ucuyla da mi bakmaz insan bosu bosuna kiza bagirma dedim yegenim de korkmus agliyor bir yandan kendi cocugumu sakinlestirip bir yandan yegenimi sakinlestiriyorum filan, ama esime o kdar ofkeliyim ki, durup durup soyleniyorum.
Annem de bie sureligine bizde kaliyor oglumu baktigi icin babam sehir disinda. Neyse cocuklari sakinelstirdik ama tadimiz kacti tabi, disari ciktik, Cocuklari biraz oyun alanina goturduk filan herkes evine dagildi. Annemde 10 karis surat!
Eve geldik baktim cikmiyo odadan, hadi yemek hazir dedim ben yemicem tadim kacti dedi, daha hava kararmadan odasina girdi defalarca cagirdim hic yuzume bakmiyor...
Sonra odasina gittim, annem baya baya fenalasmis agliyor! Ama ne aglmak! Yuzu gozu morarmis!!!! Ne gerek var tatsizlik cikariyorsun abinlere ayip oldu, sen kavga dovusle mi besleniyorsun mutlu mu oluyorsun huzursuzluktan, cocuk o dusecek tabi filan falan ama olayi oyle bir icsellestirmis ki, sanki ben abimlere sizin yuzunuzden oglum dustu filan diye agzima geleni saymisim evden kovmusum da bir daha asla gorusmezmisiz gibi...
Olayi kendi icinde buyutmus te buyutmus! Abim benden 1 yas buyuk esi ise benden yasca kucuk bile, 6 senedir icimizde zaten aramiz da cok iyidir yani birbirimize her turlu nazimiz da gecer aslinda! Ben esimle tartistim diye olayi bambaska bir yere cekmis! O olayi uzattikca bende esimle tekrar tekrar kapistim bak olay nereye geldi goruyomusun diye!
Sonuc: kimse aksam yemegi icin kurdugum sofraya bile oturmadi, esimle ben kavgaliyiz konusmuyoruz, annem benimle konusmuyor ve ortada inanilmaz bir huzursuzluk var!
Bunun gibi olaylari aslinda hep yasiyoruz. Ama annem le ayni evde yasamadigimiz icin 1 saat sonra hayatimiz normale donuyor. Ama su an durum oyle bir halde ki 15 gun boyunca bu sacma sapan huzursuzlugun icinde oluruz kesin, ve bu huzursuzlukta yeni yeni kavgalar dogar olay buyur de buyur!
Cok merak ediyorum diger anneler de boyle mi? Sirf annemin bu huyu yuzunden kimseyle gorusmek istemiyorum!
