Bence bir insanın kendi yağında kavrulması, başının çaresine bakması, hayattan farklı bir haz almasını sağlayan şeyler. Annenizin evinize arada eli dolu gelmesi, arada işlerinize yardım etmesi, normal ve güzel şeyler olurdu ama anlattığınız durum bu değil. Sizin yerinize sizin hayatınızı düzene sokmaya çalışan bir anne var, bu sağlıklı değil. Eşiniz nasıl bir insan? Ev işlerine elini sürmeyen, ev ile ilgili bütün organizasyonları size bırakan, hamile karısından sürekli hizmet bekleyen biriyse, anneniz belki de o yüzden sizi koruma iç güdüsüyle bu kadar abartılı davranıyordur.
Hayir tam tersi. Esim cok yardimsever. Hamileligimden once de simdi de hep bana yardimci olmustur.
Su anda da hic bir sey yaptirmaz. Isten gelince yemekleri yapiyor, midem bulaniyor diye. Haftasonu temizligi yapiyor dip bucak. Marketi pazari kendisi hallediyor. Onun ailesi ya da misafir geldiginde de bana hic bir sey yaptirmiyor.
Ama annem normal surecte de zaten esime ufacik bir hizmet etsem ya da evime misafir alsam soylenir, surat asar, trip yapar. Inanin bunu onun kötüluguymis gibi soylemiyorum. Asiri asiei korumaci bir hali var. Kayinvalidemlere gittigimizde hemen hic bir is yapmayacaksin orda oturacaksin der.
Bir arkadasim arasa sana gelecegim diye ne isi var senin evinde cocuklariyla gelip evi dagitacak der.
Kiz kardesimin 2 çocuğu var mesela. Ona surekli kotu bir anneymis gibi davranir, baska anneleri örnek verip sen sunu yapamiyorsun, bunu yapamıyorsun der.
Mesela annemin yaptiklarini eger kayinvalidem yapsaydı annem ortaligi birbirine katardi seni yok sayıyor, evini ele gecirmis diye.
Bunun disinda aslinda beni en cok uzen sey. Yaptiklarini konusmasi, mesela tum tanidik ve akrabalarımız kiz kardesimin ve benim eslerimizi aciz, beceriksiz, parasiz zannediyor. Cunku annem hep yaptığı maddi yardimlari anlatiyor. Ikimizin de buna hic ihtiyaci yok ama kac kere konustuysal vazgecmiyor diye artik ses etmez olmustuk.
X kisiyle konusuyorum "ama annen size hep destekmis ne guzel, sansli eşleriniz var, onlarin aileleri hic bir sey yapmıyormuş." diyor. Oyle bir algi olusuyor ki annemin bir emekli maasiyla 3 aile geciniyormusuz gibi.
Ya da kendisi bir sey yapmak istemiyorsa karsisindaki kişiye, gelemem, yapamam demiyor. Biliyorsun "coluk çocuğun başındayım, bensiz yapamazlar" diyor.
Ben artik kalan hayatini biraz kendi icin yasasin, dik olsun, bizim yanimizda olsun ama kendini bu kadar one atmasin istiyorum. Cunku hepimiz kendi hayatimizi bir sekilde surduruyorum hamd olsun.
Ben onun varligini, iyi kotu gunde yanimda olacagini bileyim ama beni yok saymasin istiyorum. Bizi bir birey olarak görmüyor.