• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annemin aşırı müdahaleci tavri

Hamileligimin son doneminde annem yardima gelmisti de bi tuvalete gitmeyeyim diye bez baglamadigi kalmisti.
Alisveris vs konulari da ayni, hatta 18 yildir ailemden ayri yasamama ragmen hala annem bana kiyafet, canta canta ayakkabi alir. Ben de anneyim, bugun kizima biseyler almaktan ne kadar zevk aliyorsam 20 yil sonra da ayni zevki alacagimdan suphem yok.
Bana normal geldi o yuzden.
 
Ne güzel işte, eğer bu yaptıklarını başınıza kakmıyorsa bence dua edin kadına. Keşke benim annem de yakın olsa gelse bi nefes verse yeter. Her şeye müdahale etmesi seni yok sayması bi tek sorun gibi görünen .
 
Aslında anlatmaya calistigim buydu. Bastan sona hislerimi o kadar guzel algilamissiniz ki. 32 yasindaki bir kadina kendini aciz, yetersiz, gucsuz hissettiriyor.

Iyilik, yardim bunlar cok guzeldir. Ama bu cok üzgünüm ama dur banyonu bile ben yaptirayim noktasina gelince malesef bunu yasayan insan icin saglikli bir durum olmuyor.

Beni sorunlu, hayirsiz gorenler olmus. Caniniz sag olsun bir sey demiyorum belki ben kendimi izah edemedim. Ama insallah sizin hayatinizda her seyin olcusunu bilen, karsisindakini asiri ilgi ya da asiri ilgisizlikle bunaltan, yoran insanlar olmaz. :))
Bence bir insanın kendi yağında kavrulması, başının çaresine bakması, hayattan farklı bir haz almasını sağlayan şeyler. Annenizin evinize arada eli dolu gelmesi, arada işlerinize yardım etmesi, normal ve güzel şeyler olurdu ama anlattığınız durum bu değil. Sizin yerinize sizin hayatınızı düzene sokmaya çalışan bir anne var, bu sağlıklı değil. Eşiniz nasıl bir insan? Ev işlerine elini sürmeyen, ev ile ilgili bütün organizasyonları size bırakan, hamile karısından sürekli hizmet bekleyen biriyse, anneniz belki de o yüzden sizi koruma iç güdüsüyle bu kadar abartılı davranıyordur.
 
Bence bir insanın kendi yağında kavrulması, başının çaresine bakması, hayattan farklı bir haz almasını sağlayan şeyler. Annenizin evinize arada eli dolu gelmesi, arada işlerinize yardım etmesi, normal ve güzel şeyler olurdu ama anlattığınız durum bu değil. Sizin yerinize sizin hayatınızı düzene sokmaya çalışan bir anne var, bu sağlıklı değil. Eşiniz nasıl bir insan? Ev işlerine elini sürmeyen, ev ile ilgili bütün organizasyonları size bırakan, hamile karısından sürekli hizmet bekleyen biriyse, anneniz belki de o yüzden sizi koruma iç güdüsüyle bu kadar abartılı davranıyordur.

Hayir tam tersi. Esim cok yardimsever. Hamileligimden once de simdi de hep bana yardimci olmustur.
Su anda da hic bir sey yaptirmaz. Isten gelince yemekleri yapiyor, midem bulaniyor diye. Haftasonu temizligi yapiyor dip bucak. Marketi pazari kendisi hallediyor. Onun ailesi ya da misafir geldiginde de bana hic bir sey yaptirmiyor.

Ama annem normal surecte de zaten esime ufacik bir hizmet etsem ya da evime misafir alsam soylenir, surat asar, trip yapar. Inanin bunu onun kötüluguymis gibi soylemiyorum. Asiri asiei korumaci bir hali var. Kayinvalidemlere gittigimizde hemen hic bir is yapmayacaksin orda oturacaksin der.
Bir arkadasim arasa sana gelecegim diye ne isi var senin evinde cocuklariyla gelip evi dagitacak der.
Kiz kardesimin 2 çocuğu var mesela. Ona surekli kotu bir anneymis gibi davranir, baska anneleri örnek verip sen sunu yapamiyorsun, bunu yapamıyorsun der.
Mesela annemin yaptiklarini eger kayinvalidem yapsaydı annem ortaligi birbirine katardi seni yok sayıyor, evini ele gecirmis diye.
Bunun disinda aslinda beni en cok uzen sey. Yaptiklarini konusmasi, mesela tum tanidik ve akrabalarımız kiz kardesimin ve benim eslerimizi aciz, beceriksiz, parasiz zannediyor. Cunku annem hep yaptığı maddi yardimlari anlatiyor. Ikimizin de buna hic ihtiyaci yok ama kac kere konustuysal vazgecmiyor diye artik ses etmez olmustuk.
X kisiyle konusuyorum "ama annen size hep destekmis ne guzel, sansli eşleriniz var, onlarin aileleri hic bir sey yapmıyormuş." diyor. Oyle bir algi olusuyor ki annemin bir emekli maasiyla 3 aile geciniyormusuz gibi.
Ya da kendisi bir sey yapmak istemiyorsa karsisindaki kişiye, gelemem, yapamam demiyor. Biliyorsun "coluk çocuğun başındayım, bensiz yapamazlar" diyor.

Ben artik kalan hayatini biraz kendi icin yasasin, dik olsun, bizim yanimizda olsun ama kendini bu kadar one atmasin istiyorum. Cunku hepimiz kendi hayatimizi bir sekilde surduruyorum hamd olsun.

Ben onun varligini, iyi kotu gunde yanimda olacagini bileyim ama beni yok saymasin istiyorum. Bizi bir birey olarak görmüyor.
 
Hayir tam tersi. Esim cok yardimsever. Hamileligimden once de simdi de hep bana yardimci olmustur.
Su anda da hic bir sey yaptirmaz. Isten gelince yemekleri yapiyor, midem bulaniyor diye. Haftasonu temizligi yapiyor dip bucak. Marketi pazari kendisi hallediyor. Onun ailesi ya da misafir geldiginde de bana hic bir sey yaptirmiyor.

Ama annem normal surecte de zaten esime ufacik bir hizmet etsem ya da evime misafir alsam soylenir, surat asar, trip yapar. Inanin bunu onun kötüluguymis gibi soylemiyorum. Asiri asiei korumaci bir hali var. Kayinvalidemlere gittigimizde hemen hic bir is yapmayacaksin orda oturacaksin der.
Bir arkadasim arasa sana gelecegim diye ne isi var senin evinde cocuklariyla gelip evi dagitacak der.
Kiz kardesimin 2 çocuğu var mesela. Ona surekli kotu bir anneymis gibi davranir, baska anneleri örnek verip sen sunu yapamiyorsun, bunu yapamıyorsun der.
Mesela annemin yaptiklarini eger kayinvalidem yapsaydı annem ortaligi birbirine katardi seni yok sayıyor, evini ele gecirmis diye.
Bunun disinda aslinda beni en cok uzen sey. Yaptiklarini konusmasi, mesela tum tanidik ve akrabalarımız kiz kardesimin ve benim eslerimizi aciz, beceriksiz, parasiz zannediyor. Cunku annem hep yaptığı maddi yardimlari anlatiyor. Ikimizin de buna hic ihtiyaci yok ama kac kere konustuysal vazgecmiyor diye artik ses etmez olmustuk.
X kisiyle konusuyorum "ama annen size hep destekmis ne guzel, sansli eşleriniz var, onlarin aileleri hic bir sey yapmıyormuş." diyor. Oyle bir algi olusuyor ki annemin bir emekli maasiyla 3 aile geciniyormusuz gibi.
Ya da kendisi bir sey yapmak istemiyorsa karsisindaki kişiye, gelemem, yapamam demiyor. Biliyorsun "coluk çocuğun başındayım, bensiz yapamazlar" diyor.

Ben artik kalan hayatini biraz kendi icin yasasin, dik olsun, bizim yanimizda olsun ama kendini bu kadar one atmasin istiyorum. Cunku hepimiz kendi hayatimizi bir sekilde surduruyorum hamd olsun.

Ben onun varligini, iyi kotu gunde yanimda olacagini bileyim ama beni yok saymasin istiyorum. Bizi bir birey olarak görmüyor.

Anneniz sanırım kendisine ihtiyaç olsun istiyor ya da gereksizleşecek diye korkuyor. İnsanlara anlatmasının nedeni büyük ihtimalle kendisini işe yarar görmek istemesi, etrafa da bunu kanıtlamak istiyor olabilir. Mutsuz hayatı olan insanların sosyal medyada sürekli mutluluk pozları vermesi gibi.

Konuşmamıza rağmen devam ediyor dediğiniz için soruyorum, söylediğinizde tepkisi ne oluyor? Yani ona senin yaptığını eşimin annesi yapsa kıyamet koparırsın, neden ayrı ev olduğumuzu anlayıp ona göre davranmıyorsun dediğinizde anneniz ne der örneğin?
 
.asil eglence dogumdan sonra basliyor ben lohusayken annem beni baya delirtme noktasina getirmisti.simdi ne yapsada ses etmiyorum hatta ona iş yaptiriyorum arada cok hosuna gidiyor.farkettim ki annem yaslanmaya baslayinca daha fazla yapmaya basladi cunku korkuyor.neden korkuyor derseniz yaslandigi icin işe yaramiyorum dusuncesiyle bogusuyor ve eskisi gibiyim diye gostermeye calisiyor.
 
Anneniz sanırım kendisine ihtiyaç olsun istiyor ya da gereksizleşecek diye korkuyor. İnsanlara anlatmasının nedeni büyük ihtimalle kendisini işe yarar görmek istemesi, etrafa da bunu kanıtlamak istiyor olabilir. Mutsuz hayatı olan insanların sosyal medyada sürekli mutluluk pozları vermesi gibi.

Konuşmamıza rağmen devam ediyor dediğiniz için soruyorum, söylediğinizde tepkisi ne oluyor? Yani ona senin yaptığını eşimin annesi yapsa kıyamet koparırsın, neden ayrı ev olduğumuzu anlayıp ona göre davranmıyorsun dediğinizde anneniz ne der örneğin?

Iyi tamam yapmam siz bilirsiniz diyip ayni seyleri yapmaya devam ediyor. Yani oturup dusunme, empati yapma, neden bundan rahatsiz oluyorlar gibi dusunme ya da bize bir aciklama yapma durumu yok. Bildigini okumaya devam ediyor malesef.
 
Iyi tamam yapmam siz bilirsiniz diyip ayni seyleri yapmaya devam ediyor. Yani oturup dusunme, empati yapma, neden bundan rahatsiz oluyorlar gibi dusunme ya da bize bir aciklama yapma durumu yok. Bildigini okumaya devam ediyor malesef.

Durumunuz zor, anneyle böyle sorunlar yaşamak en kötüsü. Ben genelde sınırlarım konusunda çok katı bir insanım. Annem bu konuda en yumuşak olduğum kişi ama ona da bazen bozulacağını bilerek sert tepki gösteriyorum.

Erkek arkadaşımla birlikte yaşıyoruz. Annem de çok seviyor onu. Evimize geldiğinde “anne bak onun alanına sakın girme, eşyalarına dokunma” dedim. Çamaşırlarımızı ayrı yıkarız erkek arkadaşımla öyle alıştık. Annem biz işteyken onun da çamaşırlarını yıkamış. Bana “şimdi bana kızarsın sen” dedi, hani kızmayacağımı düşünerek ama çok kızdım. Konuyu geçiştirmesine izin vermedim ve özür diledi. Çok da pişman olduğunu gördüm sonra. Başka zaman tekrar geldi. Söyle çamaşırlarını yıkasın, gömleklerini ütülerim diyor. :D

Yani demem o ki, böyle anneleri tamamen değiştirmek mümkün değil ama kırmızı çizgilerinizi belirleyip, gerçekten net bir şekilde tavrınızı koyun. Siz uyuyunca iş yapıyorsa, “anne ben uyumak istiyorum şimdi sen de eve dön istersen, burada durunca sıkılıp iş yapıyorsun” diyebilirsiniz. Küserse de gider, çok önemsediğinizi ama artık farklı bir ev düzeninizin olduğunu fark etmesini istediğinizi söyleyebilirsiniz.
 
Ya tam Elleri opulecek bir annen var kadin daha ne yapsin insan yaranamaz kimseye kadin sen kaybetsen ne kadar uzulecegini bildigi icin onlem aliyor afferim ona insallah sag salim dogar bebisler anlarsin anneni
 
Kadıncağız etrafınızda pervane oluyor ama ne yaptıysa yaranamamıs yazık . Ben olumsuz bişey goremedım çocugunu dusunen bır anne gordum sadece. Kadın kendını size adamıs her anne yapmaz bunu.
 
Cok özür diliyorum ... ama ben hic bir sorun göremedim :110: hatta keske benim annem böyle olsa :) ah annem ah :)
 
Eşinizin varlığı babanızın yokluğunu hatırlatmıyordur size. Annenizi düşünün hayattaki diğer yarınız artık yoksa geriye evlatlarınız dışında ne kalır? Kaybetmenin ne demek olduğunu bilen yapar ancak annenizin yaptıklarını. Heleki tedaviyle hamile kalmış bir evlatsınız şuan emin olun korumaktan başka derdi yoktur. Eğer öyle olmasaydı eksiğinizi bile bilecek kadar umrunda olmazdınız. Bu takıntı değil. Keşke benim annemde yapabilse ben onun benim evimde dokunduğu bardakla bile ayrı zevkle su içiyorum. Rabbim canlarını sağ etsin.
 
Ben annenize cok uzuldum. Kadinin kocasi yok emekli maasi ile kirada ve sikayet etmeden size yardimci olmaya calisiyor bir de. Anne bu ya size onu aldi bunu aldi temizlik yapti diye dert yanmanizi hic anlayamadim ama annenize resmen icim acidi. Sorunu once kendinizde arayin derim. Anneniz olsa olsa cok dusunceli.
 
Ya bence cok ama cok şanslısın anne bence tesekkur temizlikciye verecegin parayi kenara at bence siz hormonlarin etkisiyle alingan olmuşsunuz bir de eve alisma sureci annenize maddi anlamda birseyler alma anne sende kendine anca yetiyorsun bu beni uzuyor kendimi sana yuk hissediyorum deyin ama diger ialeri birakin yapsin onlar yaptıkça mutlu oluyorlar. Size soyle kendimden de örnek vereyim ben hamileyken annem birakinn bana tabak indirmeyi hastane kontrollerinden sonra aramazdi ne dedi doktor diye dogum yaptim sadece 40 gun icinde iki kez geldi bir daha kac ay gelmedi bile evlerimiz arasi 10 dakika bu yuzden o koca yurekli annenizin ellerinden opun lutfen size ve esinize bence cok kiymet veriyor
 
Hayir tam tersi. Esim cok yardimsever. Hamileligimden once de simdi de hep bana yardimci olmustur.
Su anda da hic bir sey yaptirmaz. Isten gelince yemekleri yapiyor, midem bulaniyor diye. Haftasonu temizligi yapiyor dip bucak. Marketi pazari kendisi hallediyor. Onun ailesi ya da misafir geldiginde de bana hic bir sey yaptirmiyor.

Ama annem normal surecte de zaten esime ufacik bir hizmet etsem ya da evime misafir alsam soylenir, surat asar, trip yapar. Inanin bunu onun kötüluguymis gibi soylemiyorum. Asiri asiei korumaci bir hali var. Kayinvalidemlere gittigimizde hemen hic bir is yapmayacaksin orda oturacaksin der.
Bir arkadasim arasa sana gelecegim diye ne isi var senin evinde cocuklariyla gelip evi dagitacak der.
Kiz kardesimin 2 çocuğu var mesela. Ona surekli kotu bir anneymis gibi davranir, baska anneleri örnek verip sen sunu yapamiyorsun, bunu yapamıyorsun der.
Mesela annemin yaptiklarini eger kayinvalidem yapsaydı annem ortaligi birbirine katardi seni yok sayıyor, evini ele gecirmis diye.
Bunun disinda aslinda beni en cok uzen sey. Yaptiklarini konusmasi, mesela tum tanidik ve akrabalarımız kiz kardesimin ve benim eslerimizi aciz, beceriksiz, parasiz zannediyor. Cunku annem hep yaptığı maddi yardimlari anlatiyor. Ikimizin de buna hic ihtiyaci yok ama kac kere konustuysal vazgecmiyor diye artik ses etmez olmustuk.
X kisiyle konusuyorum "ama annen size hep destekmis ne guzel, sansli eşleriniz var, onlarin aileleri hic bir sey yapmıyormuş." diyor. Oyle bir algi olusuyor ki annemin bir emekli maasiyla 3 aile geciniyormusuz gibi.
Ya da kendisi bir sey yapmak istemiyorsa karsisindaki kişiye, gelemem, yapamam demiyor. Biliyorsun "coluk çocuğun başındayım, bensiz yapamazlar" diyor.

Ben artik kalan hayatini biraz kendi icin yasasin, dik olsun, bizim yanimizda olsun ama kendini bu kadar one atmasin istiyorum. Cunku hepimiz kendi hayatimizi bir sekilde surduruyorum hamd olsun.

Ben onun varligini, iyi kotu gunde yanimda olacagini bileyim ama beni yok saymasin istiyorum. Bizi bir birey olarak görmüyor.
canim bu msjini doger yorumumu yazikdtan sonra gordum anneniz iyi niyetle yapiyor ama esinizi ve sizin hayatiniza bu kadar millete laf etmesi de hos degil onu kirmadan bence artik ziyaretleri azaltmasini soyleyabilirsin esiniz rahatsiz olmakta hakliymis
 
Hayir tam tersi. Esim cok yardimsever. Hamileligimden once de simdi de hep bana yardimci olmustur.
Su anda da hic bir sey yaptirmaz. Isten gelince yemekleri yapiyor, midem bulaniyor diye. Haftasonu temizligi yapiyor dip bucak. Marketi pazari kendisi hallediyor. Onun ailesi ya da misafir geldiginde de bana hic bir sey yaptirmiyor.

Ama annem normal surecte de zaten esime ufacik bir hizmet etsem ya da evime misafir alsam soylenir, surat asar, trip yapar. Inanin bunu onun kötüluguymis gibi soylemiyorum. Asiri asiei korumaci bir hali var. Kayinvalidemlere gittigimizde hemen hic bir is yapmayacaksin orda oturacaksin der.
Bir arkadasim arasa sana gelecegim diye ne isi var senin evinde cocuklariyla gelip evi dagitacak der.
Kiz kardesimin 2 çocuğu var mesela. Ona surekli kotu bir anneymis gibi davranir, baska anneleri örnek verip sen sunu yapamiyorsun, bunu yapamıyorsun der.
Mesela annemin yaptiklarini eger kayinvalidem yapsaydı annem ortaligi birbirine katardi seni yok sayıyor, evini ele gecirmis diye.
Bunun disinda aslinda beni en cok uzen sey. Yaptiklarini konusmasi, mesela tum tanidik ve akrabalarımız kiz kardesimin ve benim eslerimizi aciz, beceriksiz, parasiz zannediyor. Cunku annem hep yaptığı maddi yardimlari anlatiyor. Ikimizin de buna hic ihtiyaci yok ama kac kere konustuysal vazgecmiyor diye artik ses etmez olmustuk.
X kisiyle konusuyorum "ama annen size hep destekmis ne guzel, sansli eşleriniz var, onlarin aileleri hic bir sey yapmıyormuş." diyor. Oyle bir algi olusuyor ki annemin bir emekli maasiyla 3 aile geciniyormusuz gibi.
Ya da kendisi bir sey yapmak istemiyorsa karsisindaki kişiye, gelemem, yapamam demiyor. Biliyorsun "coluk çocuğun başındayım, bensiz yapamazlar" diyor.

Ben artik kalan hayatini biraz kendi icin yasasin, dik olsun, bizim yanimizda olsun ama kendini bu kadar one atmasin istiyorum. Cunku hepimiz kendi hayatimizi bir sekilde surduruyorum hamd olsun.
Ben onun varligini, iyi kotu gunde yanimda olacagini bileyim ama beni yok saymasin istiyorum. Bizi bir birey olarak görmüyor.
Valla şunları okuduktan sonra hala "ay ne güzel, annen iyilik yapıyor, sen anlamıyorsun" diyecek insanlara ben de şaşıyorum. İnsan annesinin kalbini kırmak istemez elbette ama bu iş tatlı tatlı nasıl çözülür, bir fikrim yok. Koyduğunuz her sınır anneniz tarafından ters tepecek ve görmezden gelinecek gibi. O zaman ya bir arkadaşın önerdiği gibi o size gelmeden siz ona gidecek, eve gelme ziyaretlerini azaltmaya çalışacaksınız, ya kalbini kırmayı göze alacaksınız ya da aynen devam. Allah kolaylık versin gerçekten.
 
Arkadaslar buraya konu acarken hep beni destekleyen yorumlar olmayacağını biliyordum. Olumsuz yorumlara da acigim. Zaten istişare etmek icin acmistim konuyu. Ancak bazi yorumlar var ki bana kendimi hayırsız, nankor hissettirdi. Bu kadar acimasiz olmasaniz keske. Sonrasinda yazdiklarimi da biraz okuyup, düşünseydiniz, beni anlardiniz diye düşünüyorum. Belkide konuyu anlatırken tam izah edemedim. Her neyse...
Nitekim bana olumsuz yorum yapanlarda dahil hic kimse, 30lu yaslarini yasayan hic kimse, kendi evinde kendi kararlarini alamayacak, kendi evinde 15 yasinda bir ergen gibi yasayacak duruma gelmek istemez. Ayrica bu konuyu anne degil kayimvalide uzerinden acsaydim eminim tum yorumlar beni destekleyecek nitelikte olurdu.
Ben iyilikten rahatsız degildim, rahatsiz oldugum baska seylerdi. Beni anlayanlar oldu. Onlara cok teşekkür ederim. Umarim sizlerin de tavsiyeleriyle bir sekilde cozume ulasirim. Bu cok zor bunu biliyorum ama...

Mune MuneMune hesabı doğrulanmış üye. konumun mumkunse eger kapatilmasini istiyorum. Kendimi yeterince kotu hissettiren yorumlar aldim. Bu beni uzdu. Lutfen yardimci olur musunuz?
 
Simdiki genclerde nankor: ) ne var eksik aliyosa evinize..rahatsoz oluyolarmis: )) ne var az temizlik yapip uzerine titriyosa.. anne olunca anlicaksin:))

Her ne kadar herseyin bi orta yolu olsada...
Burda hamileyken bi tas corba icin aglayanlari okudum kimsesi olmadigi icin ya da annesi onu umursamadigi icin. Ne guzel bazilari gibi.. kiz cocugu benden cikti banane demeyip sizi kocaniza bile ezdirmek istemiyor kiyamiyor. Bazi seyler kaybedince anlasilir, umarim daha oncesinde anlarsin sen.
 
Back