- 24 Mart 2009
- 3.098
- 4.167
- 658
- Konu Sahibi kelebek4616
- #21
Manyak ruh hastası oldugu için. Bence annenizden uzak durun bırakın anneliği insan degil kendi hayatınıza bakın. Bir kadın sizi doguruyor diye anne sayılmaz. Eğer böyle insanlar anneyse ben neyim. Çocugunun tacizine asıl duyarsız kalır. Nasıl şiddet gösterir. Tamam çok kızarsın bagırırsın yalandan tutamadın Bi tane vurdun sopa kırmak ne morartmak. Valla hiç gerek yok psikopat annen olacagını varsın olmasınMerhaba arkadaşlar,
O kadar doluyum ki annemi anlamıyorum, anlayamıyorum. Sürekli sadece bizi de değil herkese aynı hep bir küçümseme içinde kendini yüksek gösterme çabasında. İnsan evladına neden böyle davranır anlamıyorum. Annem evli. Hayatı boyunca hiç bizi düşünmedi. Bana yapmadığı kalmadı. Çocukken okula bir gün dudağım patlamış bir gün gözüm morarmış giderdim. Tuvalete kitlerdi saatlerce. Daha 5 yaşındayken beni evde tek bırakıp evi terk edip giderdi defalarca.Yaptığım bir yaramazlıkta yoktu. Çocukluğumu hiç yaşayamadım. Hep annemi mutlu etmeye çalıştım. Ama babamla her kavga ettiğinde sinirini benden cıkarır sırtımda sopalar kırardı. Bizi her yerde herkesin içinde hep aşağılar ne salaklığımızı ne aptallığımızı bırakırdı. Ne olsa 7 sülaleye herseyimizi anlatırdı. 4 yaşımda komsumuzun erkek kardeşi tarafından taciz edilmeye başlandım. O kadar korkuyordum ki anneme söyledim bana kızdı saçmalama bir arkadaşım var onunlada aramı bozma uydurma böyle şeyleri nerden öğreniyorsun dedi. Ben yıllarca o tacize maruz kaldım. Sevdiğim oldu beni vermedi. Ortaya ne yalanlar attı sırf vermemek için. Herseyine sustum annem dedim dört elle sarıldım. Sorsan bizim için ölüp bittiğini söyler ama icraatta çok farklı. Şimdilerde eskileri konuşunca hatırlamıyorum diyor çıkıyor. Dövmelerini kabul ediyor babanız yüzünden psikolojimi bozmuştu diyor. Çok çektim diyor. Ama babam anneme bir gün el bile kaldırmadı. Hatta annem bağırır kıyameti koparır ağlardı babam hiç konusmazdı. Babam eve geç gelirdi çünkü annem çok konuşurdu dayanamazdı kavga sebepleri buydu.
Birşey alır getirir onu anlata anlata bitiremez. Biz birsey alırız ne gerek var benim zaten bir sürü kocam bana herseyi fazla fazla alıyor der. Sürekli biz her ay şöyle alışveriş yapıyoruz şu kadar et alıyoruz etsiz yemek yemiyoruz. Kardeşimle yemekle ilgili Birsey konuşulsa annem hemen aman o eti nerden bulacak der. Eşim eşofman giymeyi seviyor aman kocanda düzgün Birsey giydiği yok üstü başı yok. Benim kocamın çeşit çeşit Herseyi var der. Birden olur sizin gezdiğiniz mi var ben çok geziyorum kocam beni her yere götürüyor der.Eşiyle ilgili en ufak olumsuz birsey söyleyecek olsak hemen konuyu değiştirir telefonla uğraşır dinlemez. Ne benim kv ne Kardeşimin kv annemle samimi olmak istemiyor uzak duruyorlar karşısında ki insanı konuşturmaz hep kendini aldığını yediğini anlatır insanlarda rahatsız oluyor. Eşide keza çok palavracı ona kalsa kullanılan herseyi o icat etmiş patent almamış kendini öve öve bitiremez. Bizim silik olduğumuzu hasta gibi durduğumuzu söyler.
Hala annem birsey olsa arar herkese anlatır. Sonra ben demedim der. Eşimle tartışmıştık annem ısrar kıyamet çağırdı özledim dedi gittim kızımla. Kuzenimin düğünü olacaktı davetiye vermeye uğradı yarım saat bir baktım kuzenimi çekmiş kenara boşanacaklar coK sıkıntıları var falan diyor ben duyduğumu belli etmedim sonra inkar edecekmi diye merak ettim. sonra tabi kuzenimde herkese anlatmış düğünde herkes soruyor anneme kim söylemiş dedim bilmiyorum nerden duymuşlarsa dedi. O kadar üzülüyorum ki anne olan neden böyle davranır. Benim de çocuğum var ben kendimi geçtim başkasının cocuguma kötü konuşmasına asla müsade etmem. Ne yapacağım bilmiyorum.