Çok kotu bir aile ortamında yaşadığımı düşünüyorum. Bir an önce kurtulmam gerekiyor ama atanamiyorum zorlanıyorum birçok sorun tramva yasadim simdiye kadar.
Olay şu, bana dar olan hiç giymedigim bir elbise vardı. Annem dedi ki bunu teyzeme satalım 300 e. Götürdük, annem ne dese kukla gibi kabul ediyorum zaten. Kadın çok beğendi ama dedi ki ben bu ay sıkıştım sonraki aylarda öderim, elbise de onda kaldı. Benim çok begendigim bir elbiseydi hiç giyemedim. Anneme dedim ki satmak için götürdük ama bizi erteledi çok üzüldüm, bunu dolapta satsam parami acil alır kendime olan bir elbise alırdım.
Annem dedi ki parasını da vermez unutur gider. Annem bazen insanların arkasından konuşur. Bu kadının evine giderken yolda, zenginlik içinde yiyor iciyor demisti. Tatile geldiğimiz evde etiketli pantolonumuzun etiketi koparılıp giyilmis. Bunun için gecen gunlerde dedi ki teyzemden supheleniyorum o yapabilir harami bilmiyor çeyreğim kayboldu evimde, biliyorum o aldı demisti. Ben annemin söylediği her şeyi çok ciddiye alırım, baya üzüldüm ve onu destekledim. eve geldiğimizde parasını da vermeyecekse niye verdik ki anne dedim, birkaç kez demiş olduğum için galiba annem azarlamaya basladi. Hayır yaptım o zaman hayır işledim olamaz mi dedi. Bende dedim satmaya götürdük kadın zenginmis sana göre, niye hayır yapıyoruz. Annem dedi ki senin ekmeğini yemem sen cimrisin amcanlar gibisin. Senden borç para alsam ertesi gün istersin öyle bir pintisin huyun çok pis, neler dedi gerçekten hafızamı kaybediyorum galiba çoğunu unuttum. Sokaktaki köpek bu kadar azarlanmamistir. Saatlerce agladim. Annem bana bağırırken ben anneme geçen günlerde dediklerini hatırlatırken babam odadan çıktı ve sorgusuz sualsiz bana bas bas bağırmaya başladı. Verin su köpeğin 300 lirasını senin paranla bile alınmadı dedi aklımda kalan bunlar. Yaklaşık 20 dakika bana deliler gibi bağırdı ağlamaya başladım anneme dedim ki anne yaptığını begeniyor musun babam üzerime geliyor ve hala tek laf etmiyorsun bundan hoşlanıyor musun neler söylüyorsunuz bana el birliğiyle. Annem diğer kardeşlerime babam bagirsa direkt babamı susturur azarlar. Beni hiçbir zaman benimseyemedi. Benim ozguvenimi her zaman zedeledi. Benim bir maddi kazancım yok, bir öğretmen adayıyım ve atanamiyorum aile evinde kaldım. Üstelik daha gecen sene mezun oldum. Maddi olarak aileme bağlıyım, her şeyin fiyatını düşük secerek aliyoruz, harcama yapmıyoruz kisiyoruz, zevkime göre para harcamam. Ayda 300-400 anca. Ve annem bana şey diyordu kullanmadigin kitapları esyalarini sat taşınınca yük olmasın harçlık çıkar. Şimdi dedigimde sana satmayi gösteririm, gidip kadından da isteyeceğim elbiseyi geri, madem utanmiyorsun. Ben annemin böyle tepki vereceğini bilemedim. Çünkü kendisi çok tutarsız bir insan, işine gelince insanların arkasindan neler söylüyor. Ben söylediğimde beni itler gibi azarladı ve bana dedi ki ben atmış olabilirim arkasından ama senin hiçbir şeyin değil ve seni ilgilendirmiyor ben hayrımi da yaparım, sen kazansan da insanlara bir kuruş vermezsin cimri ahlaksız gibi neler demedi ki. Sanki ben kızı değilim, babama benzedigim için beni her zaman ayırdı hissediyorum zaten diğer kardeşlerimi daha çok seviyor. Bütün bunlar önemli değil ama kendimi çok alçak hissettim sanki kendiler dört dörtlük de her sorun benmişim gibi. Sizce çok mu kötü biriyim ben? Benim annem niye benim acigimi arıyor? Bütün bunları ben mi yaptım, sadece annemin gözüne girmek için taklalar atıyorum da her zaman oglum da oğlum diyor. Oğlu da annemi şimdiye kadar hep yerin dibine sokmuştur, ama neden o kıymetli? O gun kendimi o kadar aşağılık hissettim ki o kadar zoruma gitti ki keşke ölseydim
Bugün de annem teyzesini arayıp kızım zayıflayıp giyecekmis kiyafeti, öyle söylüyor vermek istemedi bu yüzden giyme demiş. Bunu bana az önce söyledi annem. İlk idrak edemedim sonra da niye beni kötü göstermeye çalışıyorsun insanlara dedim. Şuan çok kotu bir konuma düşmüş oldum, annem hala anlamıyor ve niye söylemeyeyim, o gün neler ettin bana gözün kaldı giymesin al giyersin dedi. Bir insan nasıl bu kadar düşüncesiz evladini kötü gösteren, inat bir anne olabilir bilmiyorum. Kendimi çok kotu hissediyorum. Gerçekten annem gitgide gözümde küçüldü ve ben bunla nasıl yasayacagimi da bilmiyorum. İnsanın annesi kızına böyle yapar mı?
Olay şu, bana dar olan hiç giymedigim bir elbise vardı. Annem dedi ki bunu teyzeme satalım 300 e. Götürdük, annem ne dese kukla gibi kabul ediyorum zaten. Kadın çok beğendi ama dedi ki ben bu ay sıkıştım sonraki aylarda öderim, elbise de onda kaldı. Benim çok begendigim bir elbiseydi hiç giyemedim. Anneme dedim ki satmak için götürdük ama bizi erteledi çok üzüldüm, bunu dolapta satsam parami acil alır kendime olan bir elbise alırdım.
Annem dedi ki parasını da vermez unutur gider. Annem bazen insanların arkasından konuşur. Bu kadının evine giderken yolda, zenginlik içinde yiyor iciyor demisti. Tatile geldiğimiz evde etiketli pantolonumuzun etiketi koparılıp giyilmis. Bunun için gecen gunlerde dedi ki teyzemden supheleniyorum o yapabilir harami bilmiyor çeyreğim kayboldu evimde, biliyorum o aldı demisti. Ben annemin söylediği her şeyi çok ciddiye alırım, baya üzüldüm ve onu destekledim. eve geldiğimizde parasını da vermeyecekse niye verdik ki anne dedim, birkaç kez demiş olduğum için galiba annem azarlamaya basladi. Hayır yaptım o zaman hayır işledim olamaz mi dedi. Bende dedim satmaya götürdük kadın zenginmis sana göre, niye hayır yapıyoruz. Annem dedi ki senin ekmeğini yemem sen cimrisin amcanlar gibisin. Senden borç para alsam ertesi gün istersin öyle bir pintisin huyun çok pis, neler dedi gerçekten hafızamı kaybediyorum galiba çoğunu unuttum. Sokaktaki köpek bu kadar azarlanmamistir. Saatlerce agladim. Annem bana bağırırken ben anneme geçen günlerde dediklerini hatırlatırken babam odadan çıktı ve sorgusuz sualsiz bana bas bas bağırmaya başladı. Verin su köpeğin 300 lirasını senin paranla bile alınmadı dedi aklımda kalan bunlar. Yaklaşık 20 dakika bana deliler gibi bağırdı ağlamaya başladım anneme dedim ki anne yaptığını begeniyor musun babam üzerime geliyor ve hala tek laf etmiyorsun bundan hoşlanıyor musun neler söylüyorsunuz bana el birliğiyle. Annem diğer kardeşlerime babam bagirsa direkt babamı susturur azarlar. Beni hiçbir zaman benimseyemedi. Benim ozguvenimi her zaman zedeledi. Benim bir maddi kazancım yok, bir öğretmen adayıyım ve atanamiyorum aile evinde kaldım. Üstelik daha gecen sene mezun oldum. Maddi olarak aileme bağlıyım, her şeyin fiyatını düşük secerek aliyoruz, harcama yapmıyoruz kisiyoruz, zevkime göre para harcamam. Ayda 300-400 anca. Ve annem bana şey diyordu kullanmadigin kitapları esyalarini sat taşınınca yük olmasın harçlık çıkar. Şimdi dedigimde sana satmayi gösteririm, gidip kadından da isteyeceğim elbiseyi geri, madem utanmiyorsun. Ben annemin böyle tepki vereceğini bilemedim. Çünkü kendisi çok tutarsız bir insan, işine gelince insanların arkasindan neler söylüyor. Ben söylediğimde beni itler gibi azarladı ve bana dedi ki ben atmış olabilirim arkasından ama senin hiçbir şeyin değil ve seni ilgilendirmiyor ben hayrımi da yaparım, sen kazansan da insanlara bir kuruş vermezsin cimri ahlaksız gibi neler demedi ki. Sanki ben kızı değilim, babama benzedigim için beni her zaman ayırdı hissediyorum zaten diğer kardeşlerimi daha çok seviyor. Bütün bunlar önemli değil ama kendimi çok alçak hissettim sanki kendiler dört dörtlük de her sorun benmişim gibi. Sizce çok mu kötü biriyim ben? Benim annem niye benim acigimi arıyor? Bütün bunları ben mi yaptım, sadece annemin gözüne girmek için taklalar atıyorum da her zaman oglum da oğlum diyor. Oğlu da annemi şimdiye kadar hep yerin dibine sokmuştur, ama neden o kıymetli? O gun kendimi o kadar aşağılık hissettim ki o kadar zoruma gitti ki keşke ölseydim
Bugün de annem teyzesini arayıp kızım zayıflayıp giyecekmis kiyafeti, öyle söylüyor vermek istemedi bu yüzden giyme demiş. Bunu bana az önce söyledi annem. İlk idrak edemedim sonra da niye beni kötü göstermeye çalışıyorsun insanlara dedim. Şuan çok kotu bir konuma düşmüş oldum, annem hala anlamıyor ve niye söylemeyeyim, o gün neler ettin bana gözün kaldı giymesin al giyersin dedi. Bir insan nasıl bu kadar düşüncesiz evladini kötü gösteren, inat bir anne olabilir bilmiyorum. Kendimi çok kotu hissediyorum. Gerçekten annem gitgide gözümde küçüldü ve ben bunla nasıl yasayacagimi da bilmiyorum. İnsanın annesi kızına böyle yapar mı?
elbet bir gün bizim de mutlu , huzurlu bir hayatımız olacaktır bu kaostan kurtulunca
