38 yaşında kendisi çalışıyor ve bugün öğrendim şok oldum.
o da çok üzgün aldırmak istiyor.
ailem 2 asgari ücretle geçiniyor eğer annem işten çıkarsa mahvoluruz zaten odamızda yer yok doğru düzgün ona beşik koyacak yer bile yok.
neyse biz ne yapacağız bundan sonra
hayır çocuk hasta doğar diye de korkuyorum biliyorsunuz benim genetik hastalığım var üstelik annemin yaşı yüzünden down sendromu vs riski de var.
biz en ufak bir temasta hayvan gibi korunurken koca koca insanların işini şansa bırakmasını anlamıyorum.
vanessacım aldır veya aldırma demek benim haddime değil . işin vicdani yönü de bireylerin kendisini bağlar. ancak bildiğin üzere 10 hafta yasal sınır var, anne ve baban birlikte düşünüp kendileri için en doğru kararı alacaklardır. aldır aldır diye baskı yapman hoş olmaz.
hastalığın otozomal resesif geçiyor yani senin de dediğin gibi yüzde yirmi beşlik bir ihtimal var,doğru.
ancak down sendromu riski 38 yaşında o kadar da fazla değil endişelenme :)
işten neden çıksın annen? hamile olup çalışan çok insan var. hem şöyle düşün, diyelim ki ablan var ve o ablan zamanında vanessa doğmasın maddi açıdan zorlanırız demiş olsa üzülmez misin? yani kızma ama açıkça görünüyor ki derdin genetik hastalık falan değil. maddiyat.
üzülme, birkaç seneye mezun olacaksın, çalışmaya başlayınca sen de destek olursun ailene.
kürtaj kararına karışmanı doğru bulmam. ailen senin düşündüklerini düşünebiliyorlardır zaten. kararı onlara bırakmalısın.
hem kim bilir belki sen de kazara olmuşsundur? dalga geçmiyorum. hani beklenmeyen bir gebeliktir annen doğurma kararı almıştır? o yüzden biraz daha geniş çaplı ve empati yaparak düşün ve bu stresli döneminde annene destek ol. azarlama,köstek olma :)