Annem hakkında yardım :(

Merhabalar..Ben artık nasıl davranacağımı şaşırdığım için sizlerden akıl almak istedim..Hızlıca sıkıntımı anlatayım.Ben İstanbulda öğrenciyim 5. yılım.Özel bir yurtta kalıyorum.Kuzenimde geçen sene istanbula taşındı , evi yurdum kadar yakın olmasada okuluma yakın.O taşındığı dönemde annemle kavga etmişlerdi o sebepten annem kuzenimle aynı eve çıkmamı istememişti.Hak verdim tamam dedim.Geçen sene boyunca annem affetti en azından evine gelip kalmaya başladı.Bende bu olaya çok sevindim çünkü kuzenim ne kadar haksızda olsa benim kardeşim gibi teyzemin kızı sonuçta.Şimdi sömestr tatilindeyim.İkinci dönem için yurttan çıkıp kuzenimin yanına taşınmayı düşünüyorum.Anneme de dönem başında söylemşitim olur demişti ama geçen hafta bu konuyu konuştuğumuzda beni yanlış anladığını önümüzdeki sene için olur dediğini ve şimdi istemediğini söyledi.Bu sırada babam tamam dedi ki asıl babamın hayır demesinden çekiniyordum.Anneme neden diye sorduğumda da çeşitli bahaneler sıralayınca çok sinirlendim ve kavga ettik baya.Daha sonra konuştuk asıl derdinin hala kuzenime kızgın olması olduğunu söyledi ama ben yine bu sebebi yeterli bulmuyorum.Kendi kızgınlığı için benim mutluluğumu engelliyor gibi geliyordu.Annemle barıştık ama bu konu konuşulmadı birdaha.Az önce gelip burda bi bardak bile yıkamıyorsun orda nasıl yaşıcaksın dedi bende siz ziyarete geldiğinizde de yıkamıyoruz sonuçta diye anlatmaya başlıcaktım derdimi ki annem sen taşınırsan ben birdaha gelmicem bu sene dedi ve gitti.İnanın şaşırdım artık ne yapmam gerektiğini.Yurttaki 5.yılım gık demedim ama bir odada yaşıyorum sonuçta.masraf olarak ta yurtla aynı olcak babam bu yüzden sıkıntı yaratmadı zaten.Ama annem.. Lütfen akıl verin o böyle yapınca içime de sinmiyor ama herşeyde de anneme göre hayatımı sürdürüyormuşum gibi hissediyorum artık.ilk kazandığım üniversiteyi annem beğenmedi diye braktım tekrar kazandım.Yaşıtlarım artık meslek sahibi evlenmeye bile başladılar ben hala öğrenciyim.Pişman değilim bıraktığıma ancak herşeyde böyle olunca artık bunladım

Annenin yönlendirmesini istemiyorsan kendi hayat deneyimini yaşayacaksın ama başın sıkıştığında veya hayal ettiğin durumdan can sıkıcı durumlara düşdüğündede annene anlatıp kadını üzmeyeceksin bu şekilde yetişkin olmaya adım atmış olursun şunuda unutma aynı evi paylaşmaya adım atmadan yazılı kağıda yaz kim bulaşık yıkayacak, kim ne zaman yemek yapacak eve herkes gelebilecek mi mesela onun sevmediğin arkadaşları ,yerleri kim silecek, sabah kim ekmeği alacak,lavobayı tuvalet ne zaman yıkanacak,sabah kaç adet zeytin yenecek ,o senin şampuanını kullana bilecek mi? Yazıya dök ve imzalamaya aç

benımde annemle ılgılı sorunum var:S eskıden cok sessız bır ınsandım unıden geldıkten sonra artık eskısı gıbı degıldım...ailece benım yuzumden cok kötu seyler yasamıstık..annem ve babamlarla 5 ay hıc konusmadıgımızı hıc harclık almadıgımı bılıırm unı zamanımda.bana hıc guvenlerı yoktu hak da verıyodum bazı konular hala basıma bıle kalkılır.aslında yetısme tarzımızdada sorun var.hıc kenıme guvenım yoktur.herkes her ısı yapar ama ben çok tedırgın olurum yapamam edemem derım.sınavlara hazırlanırken bıle konuları cok ii bılmeme ragmen o sınavdan ii birşeyler alacagıma ınanmam.bunların hepsı suan benım ıcın o kadar sıkıntılıkı kendımı cok pasif hıssedıyorum.
annem ıle ılgılı konuya gwelınce ben anlamıyorum bunun derdını sorunu ne hıcbırseyden memnun olmayan bır ınsan belkı yok cnm o kadarda degıl dıyebılırsınız ama cidden öle hıcbırseyden memnun olmaz zor mutlu olur.evlılık asamasındayım sureklı bırbıırmızı yıyoruz napacagımı sasırdım.tek şunu söleyebılırım hıc anne baba sevgısı yasamadım annecım babacım dıye konusanlarada çok ımrenırım.herkes evlenırklen uzulr annesınden babasından ayrılacagına ama ben böle yogun duyguları bıle yasayamıyorum