- 29 Eylül 2014
- 8.646
- 15.721
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Annem en mutlu günlerimi burnumdan getiriyor bana eziyet ediyor bıktım :(
- Konu Sahibi Eclipsse_
- Başlangıç Tarihi
- 19 Mart 2015
- 475
- 204
- 32
Kanser bedduasi eden konu sahibi degil, annesi.ay ya fena durumlarannenizin psikolojisi bozuk net. doktor yardımına ihtiyacı var, evlenmeye değil. evlense bile peşini bırakmaz yoksa.
ama şunu da söyleyeyim:lütfen kanser falan bedduaları etme. iyi değil...
- 4 Haziran 2010
- 380
- 161
ok yanlış anlamışım
- 20 Haziran 2015
- 1.282
- 3.140
Annenizinki patolojik bir durum, bir ruh hastalığı. Hakaret amaçlı söylemiyorum, lütfen yanlış anlamayın. Benim hayatımda da böyle biri var da o yüzden çok iyi anlıyorum. Bu insanların en büyük ihtiyacı her an tüm ilginin üzerlerinde olmasıdır. Hep konuşmalarının dinlenmesidir. Hep kendilerine hayranlık duyulmasıdır. Ne kadar iyi, ne kadar fedakar, ne kadar akıllı, ne kadar güzel, ne kadar başarılı, ne kadar zengin olduklarının söylenmesidir. Başkaları söylemezse dayanamayıp kendileri söylerler.
Bu tip anneler özellikle çocuklarına nazlarını geçirirler. Kimi zaman tehditle, kimi zaman acındırmayla, kimi zaman çevreye rezil ederek, kimi zaman çocuklarını aşağılayıp kendilerinden şüphe etmelerini ve anneye muhtaç hissetmelerini sağlayarak istediklerini elde ederler. Kaybetmek lügatlarında yoktur. Hep haklıdırlar, hiçbir şeyin suçunu üstlenmezler. Suçluyken bile üste çıkıp dargın kalır suçsuz tarafa bir de özür diletirler.
Bu insanların en büyük korkusu yalnız kalmaktır. Çünkü yalnız kaldığında onu şımartacak, kendini övmesini dinleyecek, triplerine tahammül edecek, özür dileyecek kimse olmaz. Bu da onun için ölüm demektir. Babanız kurtulmuş, etrafında sadece siz kalmışsınız. Sizi hayatta azad etmez.
Bazı arkadaşlar haklı olarak psikolojik yardım almasını önermişler. Ne yazık ki bu bir seçenek değil. Bu tip insanlar kesinlikle haksız olduklarını, onları sevenlere eziyet ettiklerini düşünmedikleri için ne psikoloğa giderler, ne de tavsiyelere uyup değişmeye çalışırlar. Benim hayatımdaki kişi alakasız bir rahatsızlık için hastaneye kontrole gittiğinde her gören doktor hangi antidepresanı aldığını sormuştu da nereden çıkarıyorlar niye antidepresan alayım ki diye bir de adamlara çemkirmişti.
Bu tip kişilerle yaşam öylesine zor ki, internette böyle annelerin çocukları birbirlerine destek olmak için gruplar kurmuşlar, kitaplar yazmışlar, birbirlerine tavsiyelerde bulunuyorlar.
Anneniz sizi çok iyi tanıdığı için sizi nereden yakalayacağını ve nasıl kendine bağlayacağını çok iyi biliyor. Kendini öldürmekle tehdit eder (ki böylesine bencil bir insanın kendine zarar vereceğine inanmıyorum, o sizi de gömer), dini duygularınızı sömürerek Allah anneye itaat emreder der, aile fertlerinize veya konuya komşuya sizi hep suçlu göstererek şikayet eder, evlenince mutsuz olacağınızı, geri döneceğinizi, pişman olacağınızı, ona muhtaç olacağınızı söyler. En kötüsü de size beddua ediyormuş. Üzülmeyin sırf çocuk doğurdu diye bir kadının her duası (hele gözünden sakınması gereken çocuklarına bedduası) kabul olmaz.
Şimdi ben size ne yapın desem zor. Sadece yalnız olmadığınızı, annenizin size çektirdiklerinin sizin suçunuz olmadığını ve ne yaparsanız yapın annenizin değişip diğer anneler gibi birine dönüşmeyeceğini söylemek istedim. Biraz da içimi döktüm sanırım.
İnternetteki gruplarda okuduğum kadarıyla en kesin çözüm ilişkiyi bıçakla kesip atmak ve hiç görüşmemek. Bizim toplumumuzda bu çok zor. Çevre baskısına, vicdan azabına (vicdan azabı çekmeniz için hiçbir sebep yokken), günaha girmek korkusuna, beddua korkusuna, utanca, hakaretlere göğüs germek çok zor. Anne terkedilir mi diye ayıplayan bu forumda bile çok olacaktır, olsun. Yaşamayan bilmez. Sizi sevgiyle ve uzaktan destekle kucaklıyorum. Olur da kurtulmayı başarabilirseniz kendim kurtulmuş gibi sevineceğim.
Bu tip anneler özellikle çocuklarına nazlarını geçirirler. Kimi zaman tehditle, kimi zaman acındırmayla, kimi zaman çevreye rezil ederek, kimi zaman çocuklarını aşağılayıp kendilerinden şüphe etmelerini ve anneye muhtaç hissetmelerini sağlayarak istediklerini elde ederler. Kaybetmek lügatlarında yoktur. Hep haklıdırlar, hiçbir şeyin suçunu üstlenmezler. Suçluyken bile üste çıkıp dargın kalır suçsuz tarafa bir de özür diletirler.
Bu insanların en büyük korkusu yalnız kalmaktır. Çünkü yalnız kaldığında onu şımartacak, kendini övmesini dinleyecek, triplerine tahammül edecek, özür dileyecek kimse olmaz. Bu da onun için ölüm demektir. Babanız kurtulmuş, etrafında sadece siz kalmışsınız. Sizi hayatta azad etmez.
Bazı arkadaşlar haklı olarak psikolojik yardım almasını önermişler. Ne yazık ki bu bir seçenek değil. Bu tip insanlar kesinlikle haksız olduklarını, onları sevenlere eziyet ettiklerini düşünmedikleri için ne psikoloğa giderler, ne de tavsiyelere uyup değişmeye çalışırlar. Benim hayatımdaki kişi alakasız bir rahatsızlık için hastaneye kontrole gittiğinde her gören doktor hangi antidepresanı aldığını sormuştu da nereden çıkarıyorlar niye antidepresan alayım ki diye bir de adamlara çemkirmişti.
Bu tip kişilerle yaşam öylesine zor ki, internette böyle annelerin çocukları birbirlerine destek olmak için gruplar kurmuşlar, kitaplar yazmışlar, birbirlerine tavsiyelerde bulunuyorlar.
Anneniz sizi çok iyi tanıdığı için sizi nereden yakalayacağını ve nasıl kendine bağlayacağını çok iyi biliyor. Kendini öldürmekle tehdit eder (ki böylesine bencil bir insanın kendine zarar vereceğine inanmıyorum, o sizi de gömer), dini duygularınızı sömürerek Allah anneye itaat emreder der, aile fertlerinize veya konuya komşuya sizi hep suçlu göstererek şikayet eder, evlenince mutsuz olacağınızı, geri döneceğinizi, pişman olacağınızı, ona muhtaç olacağınızı söyler. En kötüsü de size beddua ediyormuş. Üzülmeyin sırf çocuk doğurdu diye bir kadının her duası (hele gözünden sakınması gereken çocuklarına bedduası) kabul olmaz.
Şimdi ben size ne yapın desem zor. Sadece yalnız olmadığınızı, annenizin size çektirdiklerinin sizin suçunuz olmadığını ve ne yaparsanız yapın annenizin değişip diğer anneler gibi birine dönüşmeyeceğini söylemek istedim. Biraz da içimi döktüm sanırım.
İnternetteki gruplarda okuduğum kadarıyla en kesin çözüm ilişkiyi bıçakla kesip atmak ve hiç görüşmemek. Bizim toplumumuzda bu çok zor. Çevre baskısına, vicdan azabına (vicdan azabı çekmeniz için hiçbir sebep yokken), günaha girmek korkusuna, beddua korkusuna, utanca, hakaretlere göğüs germek çok zor. Anne terkedilir mi diye ayıplayan bu forumda bile çok olacaktır, olsun. Yaşamayan bilmez. Sizi sevgiyle ve uzaktan destekle kucaklıyorum. Olur da kurtulmayı başarabilirseniz kendim kurtulmuş gibi sevineceğim.
- 24 Aralık 2014
- 1.588
- 792
üzüldüm senin adına o günler gelmez moralini bozma hiç bir şey için evden çıkarken bütün olumsuz duyguları o kapının ardında bırak öyle çık . güçlü olman lazım .Hayata daha büyük acılar var ve dünya dönmeye devam edecek
bir de annenin nişanlınla ilgili söylediklerini biraz daha düşün derim . benim annemde ablamda bozuktu nişanlısı yüzünde ne dediyse oldu ablam ve kaynana sorunsalı ve anneci bir erkek yani .
eşini yeni mi kaybetti onun açısından da zor bir durum sen evlenirken seni verirken çok ağlar bir yalnız kalacak daha da çok üzülür taşıyamıyor belli ki bu hüznü bencede bir psikologa götürün ya da biraz çevre edinsin bir kursa gitsin kafası dağılsın başka türlü ikinizde üzülüyorsunuz evlenince biraz daha rahat edersin ama anneni evlendikten sonra sana daha çok ihtiyacı olucak
bir de annenin nişanlınla ilgili söylediklerini biraz daha düşün derim . benim annemde ablamda bozuktu nişanlısı yüzünde ne dediyse oldu ablam ve kaynana sorunsalı ve anneci bir erkek yani .
eşini yeni mi kaybetti onun açısından da zor bir durum sen evlenirken seni verirken çok ağlar bir yalnız kalacak daha da çok üzülür taşıyamıyor belli ki bu hüznü bencede bir psikologa götürün ya da biraz çevre edinsin bir kursa gitsin kafası dağılsın başka türlü ikinizde üzülüyorsunuz evlenince biraz daha rahat edersin ama anneni evlendikten sonra sana daha çok ihtiyacı olucak
- 2 Ocak 2021
- 53
- 15
- 32
- 15 Şubat 2013
- 24.225
- 90.494
Çıksın o zaman cama başlasın bağırmaya" yok mu beni sevip evlenen" diyesanırım öyle olacak.. ya ben nişanlıma nasıl derim anneme birini bul diye
nişanlım dedi zaten biz yuvamızı kurduktan sonra annenne de münasip birine bakarz diye
anneme bunu diyorum haa be diyo daha onu mu bekliyecem bide diyo oofff oooff allahm benide alt üst etti onun yüznden suratım hep asık ben naapcam böyle
- 28 Mart 2020
- 21.282
- 64.529
Konu 7 senelikmişÇıksın o zaman cama başlasın bağırmaya" yok mu ... sevip evlenen" diye
- 15 Şubat 2013
- 24.225
- 90.494
Ay dagilalim o zamanKonu 7 senelikmiş
- 28 Mart 2020
- 21.282
- 64.529
Bayılıyorlar fi tarihinden konuları hortlatmaya.
- 2 Ocak 2021
- 53
- 15
- 32
Benim konum yeni ya boyle nette dolasirken denk geldim. Yazik benim şuan yasadiklarimin aynisini yasamis seneler onceBayılıyorlar fi tarihinden konuları hortlatmaya.
- 27 Mart 2017
- 16.160
- 65.358
Yeni konu açın o zaman kendinize
- 21 Mart 2022
- 38
- 18
- 34
Anneniz evlenmenizi yuvadan uçmanızı istemiyor olabilir. Ama belki de nişanlınız ve ailesini sevememiş de olabilir. Sizin göremediğiniz, çok sevdiğiniz için, şeyleri görmüş olabilir.
Nişanlınızın eve çıkmayıp sizi çıkartıp ilacı alıp indirmesi bana da garip geldi. Annenize bir selam verip gidebilirdi. Evlendiğinizde de aynı şehirde yaşayacaksanız benzer durumları yaşayacaksınız. Annenizin kırılabileceği durumlarda siz dengeyi kurabilirsiniz. Annenizi bütünüyle suçlamak, nişanlınızı her seferinde savunmak yerine. Maalesef türkiye de aileler evleniyorlar... annenizle beraber psikologa gitmenizi tavsiye ederim. Sizin için de iyi olacak onun için de. Kayıplarınız var. Annenizle de aranızı açmayın bence.
Nişanlınızın eve çıkmayıp sizi çıkartıp ilacı alıp indirmesi bana da garip geldi. Annenize bir selam verip gidebilirdi. Evlendiğinizde de aynı şehirde yaşayacaksanız benzer durumları yaşayacaksınız. Annenizin kırılabileceği durumlarda siz dengeyi kurabilirsiniz. Annenizi bütünüyle suçlamak, nişanlınızı her seferinde savunmak yerine. Maalesef türkiye de aileler evleniyorlar... annenizle beraber psikologa gitmenizi tavsiye ederim. Sizin için de iyi olacak onun için de. Kayıplarınız var. Annenizle de aranızı açmayın bence.
- 28 Mart 2020
- 21.282
- 64.529
Konu açabilirsiniz. Bu sayede güncel tavsiyeler alırsınız.
Hic uzuntu hissetmeyin birakin ne hali varsa gorsungitmiyor ki hiç birşeyi kabul etmiyor onun psikolojisi bozuk diye o tek kalacak diye ben mutlu olamıyorum bıktım usandım artık
- 21 Ağustos 2014
- 730
- 1.475
- 6 Nisan 2022
- 301
- 458
Öncelikle anneniz hasta. Psikolojik olarak. Nasıl ki insanların fiziksel hastalıkları olabiliyor, ruhsal hastalıkları da olur. Annenizi randevu alıp psikiyatriye götürün devlet hastanesine ilaç başlanması lazım. Onun dışında da böyle olmasının sebebi muhtemelen hayattaki tek varlığı sizsiniz ve sizden kopmak istemediği için aslında böyle davranıyor. Bir arkadaşım da tek çocuktu o da evlilik sürecinde aynı şeyleri yaşadı ama evlendikten sonra annesi de kabullendi tedaviye başladı şuan gayet mutlu herkes. O yüzden herşey yoluna girecek inşallah. Bu mutlu günlerinizi iletide kötü hatırlamamak için kendinizi frenlemeye çalışın. Annenizin etkisinde tüm gün kalmamaya çalışın hatta çok zorlanıyorsanız bu konuda siz de psikiyatriye gidin anlatın durumu. Belki bir çözüm olur size de
