Annelik ne demek?

pyromaniac

pyromaniac

Guru
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
20 Aralık 2010
142
44
Herkese merhaba,
Yaklaşık 1 ay önce doğum yaptım, beklenenden 1 ay önce geldi bebeğim ve apar topar sezaryene alındım.. gebelik boyunca da bebeğiyle ilgili düşler kurmak zorunda hissetse de yapamayan bir anne oldum malesef.. bunu mükemmeliyetçi kişilik yapıma bağlıyorum☹️
Derdime gelince, doğumdan sonra sütüm çok çok az geldi, bebeğim sarılık oldu filan mamaya başladık.. “mamayı biberonla verme alışmasın, daha sonra memeyi reddeder” dediler, okuduğum kitaplarda (emzirme rehberi vs) da bu şekilde yazıyordu, ben de emzirme desteği kullanmaya başladım, güya bebek büyüdükçe çenesi kuvvetlenecek daha güçlü emecekti, ben de mamayı bırakacaktım falan filan.. aynı normal doğal doğum olup güvenli bağlanacağım fikri gibi bu da gümbürtüye gidiyor.. kendimi bebeğimden iyice uzaklaşmış hissediyorum; sık sık şunu düşünüyorum, emzirmedikten sonra annenin başkalarından farkı ne? Bir anneanne babaanneden farkı ne mesela? Kendim de güvenli bağlanan biri değilim, hayatımda hep bunun eksikliğini çektim.. şimdi bunlara saplanarak güzel günleri de kaçırıyormuş gibi hissedip daha çok üzülüyorum.. muhtemelen lohusa hormonlarım da bu saplantılı düşüncelerimi besliyor.. gerçekten destek olmanız dileğiyle buraya yazdım, annelik sadece normal doğurmak mı? Emzirmek mi? Anneyi diğerlerinden ayıran ne? Okumaya zahmet edenlere teşekkür ederim, fikirleriniz benim için çok değerli.. (not: lütfen- iyi niyetli olduğunuzu biliyorum -süt arttıracak önerilerde bulunmayın, inanın çok araştırdım her şeyi de denedim, en başında bebeğim düzgün kavrayamıyor diye hep eksik kalıyor, hala uğraşıyorum ama buraya yazma sebebim o değil)
 
pyromaniac .!.:
Herkese merhaba,
Yaklaşık 1 ay önce doğum yaptım, beklenenden 1 ay önce geldi bebeğim ve apar topar sezaryene alındım.. gebelik boyunca da bebeğiyle ilgili düşler kurmak zorunda hissetse de yapamayan bir anne oldum malesef.. bunu mükemmeliyetçi kişilik yapıma bağlıyorum☹️
Derdime gelince, doğumdan sonra sütüm çok çok az geldi, bebeğim sarılık oldu filan mamaya başladık.. “mamayı biberonla verme alışmasın, daha sonra memeyi reddeder” dediler, okuduğum kitaplarda (emzirme rehberi vs) da bu şekilde yazıyordu, ben de emzirme desteği kullanmaya başladım, güya bebek büyüdükçe çenesi kuvvetlenecek daha güçlü emecekti, ben de mamayı bırakacaktım falan filan.. aynı normal doğal doğum olup güvenli bağlanacağım fikri gibi bu da gümbürtüye gidiyor.. kendimi bebeğimden iyice uzaklaşmış hissediyorum; sık sık şunu düşünüyorum, emzirmedikten sonra annenin başkalarından farkı ne? Bir anneanne babaanneden farkı ne mesela? Kendim de güvenli bağlanan biri değilim, hayatımda hep bunun eksikliğini çektim.. şimdi bunlara saplanarak güzel günleri de kaçırıyormuş gibi hissedip daha çok üzülüyorum.. muhtemelen lohusa hormonlarım da bu saplantılı düşüncelerimi besliyor.. gerçekten destek olmanız dileğiyle buraya yazdım, annelik sadece normal doğurmak mı? Emzirmek mi? Anneyi diğerlerinden ayıran ne? Okumaya zahmet edenlere teşekkür ederim, fikirleriniz benim için çok değerli.. (not: lütfen- iyi niyetli olduğunuzu biliyorum -süt arttıracak önerilerde bulunmayın, inanın çok araştırdım her şeyi de denedim, en başında bebeğim düzgün kavrayamıyor diye hep eksik kalıyor, hala uğraşıyorum ama buraya yazma sebebim o değil)
Genişletmek için tıkla...
Canım yeni anne ❤️ emziremeyeceksem diğerlerinden ne farkım var demişsin. Annelik sadece emzirmekle mi olur gerçekten? Lütfen şunu unutma; sütün olsa da olmasa da, normal doğum da yapsan sezaryen de olsa, hiç tecrüben olmayıp el yordamıyla anneliği keşfediyor olsan da tek bir gerçek var ve her şeyin üstünde. O bebek senin içinde büyüdü, senin sesinle tanıştı ilk. En deneyimsiz ve yetemediğini düşündüğün halinle bile, o bebeğe senden daha iyi gelebilecek kimse yok! Lütfen kendine yüklenme diyeceğim, ama hormonlar o kadar yüksek ki şu an. Güvenli bağlanmanın tek yolu emzirmek değil ayrıca. Önemli olan kurduğun ilişki, bebeğine duyduğun ve hissettirdiğin sevgi. Sen hiç duydun mu, emmeyen bebeklerde güvensiz bağlanma gerçekleştiğine dair bir araştırma? Ben alandan biri olarak, hiç duymadım. Sağlıkla, mutlulukla ve huzurla büyüt bebeğini. Tekrar söylüyorum, en yetersiz hissettiğin halinle bile, o bebeğe en iyi gelecek kişi sensin. 🥰
 
Şimdi süt yok ve emziremiyorsunuz diye 9 ay boyunca içinizde büyüyen bebeğin annesi olmuyor musunuz yani?
Böyle düşüncelerden uzaklaşın.
Ne doğum şekli ne de beslenme şekli belirlemez anneliği.
O sizden bir parça.
Aslında kalben annelik yapanlar, doğurmadan anne olanlar bile varken siz hiç böyle düşüncelere boğulmayın.
Bebeğiniz hayırlı olsun. Sağlıkla mutlulukla büyüsün.
Kalbiniz artık dışarıda atacak, günden güne büyüyen bir insan yavrusuna şahitlik edecek, her zorluğuna katlanacak, her gülüşüne heyecanlanacaksınız.
Pozitif olun lütfen.
Güzel günler bunlar.
 
Cocugum yok ama dusuncelerinize birazcik şok oldum. 😬
Şuan garip bir ruh halinde olmalisiniz yeni dogum yaptiginizdan dolayi. Cocugu siz dogurdunuz işte normal doğum olup olmamasinin, emzirmenin ne onemi var siz dogurdunuz işte, babanne nineden farkiniz bu. Annesiniz, onlar dogurmadi ya.

Boyle dusunurseniz eşinizin normal birinden ne farki var hamilelik, dogum surecini bile yaşamiyor ortalama 9 ay sonra "işte cocugun" diye kucagina bir bebek koyuveriyorlar. 😂 Baba olmuyor mu?
 
CiRiLLA .!.:
Cocugum yok ama dusuncelerinize birazcik şok oldum. 😬
Şuan garip bir ruh halinde olmalisiniz yeni dogum yaptiginizdan dolayi. Cocugu siz dogurdunuz işte normal doğum olup olmamasinin, emzirmenin ne onemi var siz dogurdunuz işte, babanne nineden farkiniz bu. Annesiniz, onlar dogurmadi ya.

Boyle dusunurseniz eşinizin normal birinden ne farki var hamilelik, dogum surecini bile yaşamiyor ortalama 9 ay sonra "işte cocugun" diye kucagina bir bebek koyuveriyorlar. 😂 Baba olmuyor mu?
Genişletmek için tıkla...
Bazı insanlar böyle düşüncelerde olmak için çok kasıyorlar galiba.
 
Annelik, karnında taşımadığına bile sevgi ve merhamet gösterebilmektir, ki siz onu karnınızda taşıdınız. Lohusa bunalımları yüzünden de evham yapıyorsunuz ama bu durum elbette geçecektir.
Benim eşimin ilk evliliğinden bir çocuğu var lise çağında. Annesi küfür ederek evden kovup git babanda kal sana o baksın gibi talihsiz cümleler kurmuş çocuğa. Sonrasında düzeldi araları gerçi ama, şimdi benim o çocuğun dünyaya gelmesinde hiçbir dahilim yok ama eğer gidecek yeri olmasaydı, ben içten içe gene anne gibi davranırdım, ona bir ev sunardım ve ileride doğacak çocuğumun abisini de bir anne gibi şevkatle kucaklardım.
Anne olmak bu demek.
Bence siz de gerçek bir annesiniz. 🥰
 
Annelik ne emzirmek nede normal doğum yapmak demek. Kendinden daha çok onun iyiliğini,mutluluğunu düşünmek demek. Kısaca emek demek bence.
 
süt artırıcı tavsiye değil ama emzirme danışmanları var instagramda bolca tavsiye videoları var hatta maddi imkanınız varsa bireysel olarak danışmanlıkta alabilirsiniz meme reddi bebeklerde bile güzel sonuçlar alıyolar mamadan memeye tekrar geçiyolar bi bakın isterseniz.
ayrıca normal doğum olmadı diye ya da emmiyor diye kimse annelikten çıkmaz o sizin canınız aylarca içinizde büyüttünüz.
 
pyromaniac .!.:
Herkese merhaba,
Yaklaşık 1 ay önce doğum yaptım, beklenenden 1 ay önce geldi bebeğim ve apar topar sezaryene alındım.. gebelik boyunca da bebeğiyle ilgili düşler kurmak zorunda hissetse de yapamayan bir anne oldum malesef.. bunu mükemmeliyetçi kişilik yapıma bağlıyorum☹️
Derdime gelince, doğumdan sonra sütüm çok çok az geldi, bebeğim sarılık oldu filan mamaya başladık.. “mamayı biberonla verme alışmasın, daha sonra memeyi reddeder” dediler, okuduğum kitaplarda (emzirme rehberi vs) da bu şekilde yazıyordu, ben de emzirme desteği kullanmaya başladım, güya bebek büyüdükçe çenesi kuvvetlenecek daha güçlü emecekti, ben de mamayı bırakacaktım falan filan.. aynı normal doğal doğum olup güvenli bağlanacağım fikri gibi bu da gümbürtüye gidiyor.. kendimi bebeğimden iyice uzaklaşmış hissediyorum; sık sık şunu düşünüyorum, emzirmedikten sonra annenin başkalarından farkı ne? Bir anneanne babaanneden farkı ne mesela? Kendim de güvenli bağlanan biri değilim, hayatımda hep bunun eksikliğini çektim.. şimdi bunlara saplanarak güzel günleri de kaçırıyormuş gibi hissedip daha çok üzülüyorum.. muhtemelen lohusa hormonlarım da bu saplantılı düşüncelerimi besliyor.. gerçekten destek olmanız dileğiyle buraya yazdım, annelik sadece normal doğurmak mı? Emzirmek mi? Anneyi diğerlerinden ayıran ne? Okumaya zahmet edenlere teşekkür ederim, fikirleriniz benim için çok değerli.. (not: lütfen- iyi niyetli olduğunuzu biliyorum -süt arttıracak önerilerde bulunmayın, inanın çok araştırdım her şeyi de denedim, en başında bebeğim düzgün kavrayamıyor diye hep eksik kalıyor, hala uğraşıyorum ama buraya yazma sebebim o değil)
Genişletmek için tıkla...

Geçmiş olsun. Öncelikle bu lohusalık sürecinizle alakalı bence. Annenin farkı Ne? Karnınızda 9 ay taşıdınız. Sizden parçalar taşıyan bir canlı o. Ben şartlar el verdi normal doğurdum, gerekli olsa sezaryen de olurdum. Senden hiçbi farkım yok ki neden olsun? Bebeğin çıktığı yerle, çıkarılma şekliyle anneliğin hiçbi alakası yok. Ben de sizin gibi bi bebek hayaliyle yanıp tutuşmadım ama bebeğimi kucağıma alıp o büyüdükçe onla sevgim de büyüdü. Karnımdayken çok büyük duygular yaşayamadım ben de.

Süt olayına gelirsek ben de 5 ay emzirebildim sonra süt iyice azaldı. Şu an mama+az da olsa anne sütü gidiyorum. Bence de denenecek yollar sütü filan arttırmıyo. Bence bu yapı meselesi

Kendinize zaman verin ve evet en güzel günler hızla geçiyor. Acele etmeyin zaten zaman sizi iyiye doğru kendisi götürüyor 🐣
 
pyromaniac .!.:
Herkese merhaba,
Yaklaşık 1 ay önce doğum yaptım, beklenenden 1 ay önce geldi bebeğim ve apar topar sezaryene alındım.. gebelik boyunca da bebeğiyle ilgili düşler kurmak zorunda hissetse de yapamayan bir anne oldum malesef.. bunu mükemmeliyetçi kişilik yapıma bağlıyorum☹️
Derdime gelince, doğumdan sonra sütüm çok çok az geldi, bebeğim sarılık oldu filan mamaya başladık.. “mamayı biberonla verme alışmasın, daha sonra memeyi reddeder” dediler, okuduğum kitaplarda (emzirme rehberi vs) da bu şekilde yazıyordu, ben de emzirme desteği kullanmaya başladım, güya bebek büyüdükçe çenesi kuvvetlenecek daha güçlü emecekti, ben de mamayı bırakacaktım falan filan.. aynı normal doğal doğum olup güvenli bağlanacağım fikri gibi bu da gümbürtüye gidiyor.. kendimi bebeğimden iyice uzaklaşmış hissediyorum; sık sık şunu düşünüyorum, emzirmedikten sonra annenin başkalarından farkı ne? Bir anneanne babaanneden farkı ne mesela? Kendim de güvenli bağlanan biri değilim, hayatımda hep bunun eksikliğini çektim.. şimdi bunlara saplanarak güzel günleri de kaçırıyormuş gibi hissedip daha çok üzülüyorum.. muhtemelen lohusa hormonlarım da bu saplantılı düşüncelerimi besliyor.. gerçekten destek olmanız dileğiyle buraya yazdım, annelik sadece normal doğurmak mı? Emzirmek mi? Anneyi diğerlerinden ayıran ne? Okumaya zahmet edenlere teşekkür ederim, fikirleriniz benim için çok değerli.. (not: lütfen- iyi niyetli olduğunuzu biliyorum -süt arttıracak önerilerde bulunmayın, inanın çok araştırdım her şeyi de denedim, en başında bebeğim düzgün kavrayamıyor diye hep eksik kalıyor, hala uğraşıyorum ama buraya yazma sebebim o değil)
Genişletmek için tıkla...
Benim de bebegim 5 aylikken emmeyi birakti. Benim icin de bu konu saglik acisindan cok onemlidir. 2 ay gecti hala konuyu konusmakta rahat degilim. Uzuluyorum.
Bu ikinci cocugum. Ilk cocugumu 2 yil emzirmistim. Yalniz su an bebegim ilk cocugumdan daha bagli bana. Harika bir iliskimiz var. onun emmek istemeyip benim emzirmeye calistigim donemde cocuk benden sogumustu resmen. En son cocuk gelisim uzmani iliskinize zarar veriryorsunuz diyince paikologa giderek emzirmeyi birakmayi kabullenmeye calistim. Emzirmek her zaman cok istememize, cok sutumuz olmasina bagli olmuyormus onu ogrendim :KK43:
Malesef turkiyede cok fena bir toplum baskisi var. normal dogum ve emzirmeyi tesvik edip/ozendirmek isterkwn sezaryen dogum
Ve mama cok kotu hissiyati uyandiriliyor.
Dogumun bir tibbi durum olduguna inanip: anne/bebek icin hangisi saglikliysa o sekilde bebegin dunyaya gelmesi gerektigine inanirim.
Mama konusunda ise yurtdisinda bebegini mama ile besleneyi tercih eden o kadar cok insan var ki. Buna saygi duyuluyor. Kimse de sutun mu yetmedi yavrum demiyor. Bunlar bizim kulturumuzdwki bos konusmalar.
Ne olursa olsun siz o cocugun annesininiz. Dunyada her zaman en cok sizi sevecek, en cok sizin sevkatiniza ihtiyac duyacak. Bu hislerinin meme emmesi veya vajinanizdan cikmasi ile hic bir baglantisi yok. Su an cok kucuk. Buyudukce hissedeceksiniz anne olmanin farkini, bebeginiz ile aranizdaki bagi.
 
yazibekleyenkadin .!.:
süt artırıcı tavsiye değil ama emzirme danışmanları var instagramda bolca tavsiye videoları var hatta maddi imkanınız varsa bireysel olarak danışmanlıkta alabilirsiniz meme reddi bebeklerde bile güzel sonuçlar alıyolar mamadan memeye tekrar geçiyolar bi bakın isterseniz.
ayrıca normal doğum olmadı diye ya da emmiyor diye kimse annelikten çıkmaz o sizin canınız aylarca içinizde büyüttünüz.
Genişletmek için tıkla...
Tebhide dadi dahil 5 emzirme danismani ile calistim, cok bol sutum olmasina ragmen bebegim 5 aylikken emmeyi birakti. Birakacak bebek birakiyor, danismanlarin da bir yere kadar faydasi var.
 
Karninda buyuten besleyen anne karnina dustukten sonra her aninda birbirine bagli olan anne ve bebek icin nasil annenin farki ne diyebiliyorsunuz anlayamadim? Hic emziremeyen kadinlar var yada evlat edinen onlarda anne sonucta bu bebegi bakan buyuten besleyen sizsiniz ilk sizin sesinizi duyuyor sizi taniyor emzirmek cok cok abartiliyor bag kurmak icin illa emzirmek sart degil
 
gebito .!.:
Tebhide dadi dahil 5 emzirme danismani ile calistim, cok bol sutum olmasina ragmen bebegim 5 aylikken emmeyi birakti. Birakacak bebek birakiyor, danismanlarin da bir yere kadar faydasi var.
Genişletmek için tıkla...
erken doğmuş bir bebek ama üyenin bahsettiği 5 aylık olana kadar emmesi bile onu iyi hissettire bilir diye düşündüm
 
Vakit ayıran cevap veren herkese çok teşekkür ederim, açıkçası ben de düşüncelerimin çarpıklığının farkındayım.. obsesyon şeklinde bu konuyu düşünmekten bıktığım için buraya yazmaya karar verdim, yazdıklarınız inanın çok iyi geldi.. evet toplum baskısı var ama toplumdan önce ben kendime çok baskı yapıyorum galiba, yani bir olay olsun da yetersiz hissedeyim diye yer arıyor gibiyim.. bunların beni çok olumsuz hissettirdiğini, bebekle ilişkimin de bozulmaya başladığını hissettim, zaten yine çözüm olmazsa psikiyatriste gideceğim..
Bu arada prematüre annelerini çok iyi biliyorum benim kardeşim 26 hf doğdu, hiç kimseyi kırmak üzmek gibi bir niyetim yoktu çok özür dilerim..
Herhalde herkesin rızkının belli olduğuna, zorla kendi kendime süt ürettiremeyeceğime ikna olup normale dönmeyi denemem gerek
 
Bu arada tıbbi sebeplerle emziremeyen pek çok kişi olduğunu da biliyorum, amacım kimseyi kırmak üzmek yaralamak değil.. sadece bir düşünce sarmalına takılmış gidiyordum, çıkmaya çalışıyorum..
Emzirme danışmanları meselesine gelince de sosyal medya platformlarında anne sütü de anne sütü diye bas bas bağırmaları, mama verenleri kolaycılıkla suçlamaları vs beni de her seferinde yaralıyor ve tetikliyor.. yani öyle bir ortam ki sütünü sağ bebeğini emzir sütün gelir filan.. malesef bu kadar düz değil insan vücudu, bunları okudukça da kendimi suçluyordum.. tabi emzirmek = annelik noktasına gelmek tam bir hezeyan🤦🏻‍♀️
 
İlk kızımı benzer sebeplerden çok az emzirebildim.Ama hiç sizin düşündüğünüz gibi hissetmedim.Annesiniz siz kolunuza sesinize sevginize muhtaç.ne olur kendinizi eksik hissetmeyi.En iyi mamalarida kullandım fakat kızım hep kabızlık sorunu çekti büyüyen kadar.Sadece bu sıkıntı oluyor ama büyüyor bak şimdi 5 yaşında.Annem diye koşarak gelip öper sever hergün.
İkinci kızımda daha bilinçliydim.şuan 21 aylık onu hep emzirdim hala emiyor.Hastayken çabuk toparlıyor vs.Tabi anne sütünün bebeğe çok faydası oluyor ama olmamasida eksiklik değil gayette büyüyorlar.
Hala erken aslında emzirmeye devam edebilirsiniz.O emdikçe sütünüz gelecektir.bunhn için emzirme danışmanları var hastanelerde.Destekde alabilirsiniz



 
pyromaniac .!.:
Herkese merhaba,
Yaklaşık 1 ay önce doğum yaptım, beklenenden 1 ay önce geldi bebeğim ve apar topar sezaryene alındım.. gebelik boyunca da bebeğiyle ilgili düşler kurmak zorunda hissetse de yapamayan bir anne oldum malesef.. bunu mükemmeliyetçi kişilik yapıma bağlıyorum☹️
Derdime gelince, doğumdan sonra sütüm çok çok az geldi, bebeğim sarılık oldu filan mamaya başladık.. “mamayı biberonla verme alışmasın, daha sonra memeyi reddeder” dediler, okuduğum kitaplarda (emzirme rehberi vs) da bu şekilde yazıyordu, ben de emzirme desteği kullanmaya başladım, güya bebek büyüdükçe çenesi kuvvetlenecek daha güçlü emecekti, ben de mamayı bırakacaktım falan filan.. aynı normal doğal doğum olup güvenli bağlanacağım fikri gibi bu da gümbürtüye gidiyor.. kendimi bebeğimden iyice uzaklaşmış hissediyorum; sık sık şunu düşünüyorum, emzirmedikten sonra annenin başkalarından farkı ne? Bir anneanne babaanneden farkı ne mesela? Kendim de güvenli bağlanan biri değilim, hayatımda hep bunun eksikliğini çektim.. şimdi bunlara saplanarak güzel günleri de kaçırıyormuş gibi hissedip daha çok üzülüyorum.. muhtemelen lohusa hormonlarım da bu saplantılı düşüncelerimi besliyor.. gerçekten destek olmanız dileğiyle buraya yazdım, annelik sadece normal doğurmak mı? Emzirmek mi? Anneyi diğerlerinden ayıran ne? Okumaya zahmet edenlere teşekkür ederim, fikirleriniz benim için çok değerli.. (not: lütfen- iyi niyetli olduğunuzu biliyorum -süt arttıracak önerilerde bulunmayın, inanın çok araştırdım her şeyi de denedim, en başında bebeğim düzgün kavrayamıyor diye hep eksik kalıyor, hala uğraşıyorum ama buraya yazma sebebim o değil)
Genişletmek için tıkla...
Yani şuan bunu söylemek ne kadar normal bilmiyorum ama bende böyle dertler istiyorum . Şuan çocuk sahibi olmak istiyorum da o yüzden bu şekilde yazdım . Rabbim gönlünüze ferahlık versin inşallah, siz çocuğunuzu en güzel şekilde yetiştirip yedirirsiniz hiç merak etmeyin ve de üzülmeyin . Birde genel tavsiye milleti hiiiçç duymayınnnn. hele bu zamanda resmen insanlara karşı sağır olmanı tavsiye ederim . :KK52:
 
Diğerlerinden ne farkınız olduğunu yakin zaman sonra anlayacaksiniz. Uykusuz kaldığınız her gece,sicak bir tas çorba bir fincan kahve icemediginizde,tuvalete bile rahat rahat giremediginizde,banyo yapmaya vakit bulamadığınizda anlayacaksınız. Emzirememek dünyanın sonu değil. Üzülmeyin lütfen
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X