Annelik duygunuz ne zaman oluştu bende neden oluşmuyor ?

Evet öyle gerçekten bir yerde okumuştum almadıgın şeyi veremezsin diye. Sevsen de aktaramıyorsun ya da göstermiyorsun ben temas sevmem mesela hiç eşim dışında garipsiyorum sevgisiz büyümek kişilik özelliklerine davranışına bile yansıyor insanın maalesef. Hamileyken hissettiniz mi peki annelik duygusu yoksa doğduğu zaman mı oluştu
 
Hamileyken hissettiğim mutluydum,birşey olmadan bir an önce doğurmak isteğim vardı hani böyle dediğiniz gibi konuşayım tatlı tatlı falan moduna giremedim stresli değildim ama sevgi pıtırcığıda değildim hareketlerini hiissetmek hoşuma giderdi. Doğduğunda oluştu heleki ilk 2 ay aşk yaşadım ben cok daha ayrıydı hastalandı 45 günlükken influenza geçirdi üzüntüden helak oldum ama işte belli zaman sonra acaba ben sevemiyor muyum hissediyor mu sevgi mi yoksa sevmiyor muyum hayır tabikide seviyorum doğru sevebiliyor muyum ben birisini çok sevmeyi bilmiyorum ki ben hep mantık bilirim falan moduna giriyorum bazen böyle biri olmayı istemezdim gerçekten
 
Çok iyi anlıyorum seni ama hiç öyle düşünme sevebiliyor muyum sevmeyi bilmiyorum falan eminim ki sevgini veriyorsundur sevgi göstermenin bir çeşidi kıstası yok sonuçta bebeğimizle sevgi göstermeyi öğrenicez belki de.içimde başka bi sevgi pıtırcıgı enerjik biri var ama sanki onu duraksatan bişey var gibi geliyor bana da. Farkında olmak da bişey en azından neye çözüm bulmalıyız ve sorunun neyden kaynaklandığını biliyoruz ilerleyen zamanda terapi almayı düşünüyorum ben inşallah çünkü kalbimde sevgi duygu yok gibi hissediyorum
 
Evet farkında olmak önemli oluyor çünkü hemen atağa geçiyorum böyle düşününce sarılıp öpüyorum bi açığım varsa kapatma çabası aslında zaten sürekli temas kuruyorum 14 aylık olana kadar üstümde göğsümde uyuttum öyle yerine aldım yani uzak durmadım hiç zaten duramıyorsunuzda aslında herşey normal ilerliyor ama savaş kendi içinde oluyor. Terapi evet cok iyi gelir bende istiyorum başta eşime çocuklarıma hata yapmamak için ve kendim daha mutlu olabilmek için. Başkalarına karşı bilemem ama çocuğuna karşı sevgin bağın oluşacak ondan korkma sadece en fazla benim gibi sorgulamaya geçersin arada yapabiliyor muyum diye. En azından anne babalarımızın yaptıklarını yapmayarak çoğu hatanın önüne geçeriz benimde suan bir sorunum yok ikisiyle de gayet iyiyiz ama iş işten geçti kendi evlatlarımız bizim gibi düşünmesinler yeter
 
Maşallah ne güzel inşallah benim de oluşur bi an önce. Minik hareketler hissediyorum ama hala anne olacakmışım gibi gelmiyor inşallah doğumda oluşur doğuma kadar olmazsa eğer
 
Nedesemolmuyor1 .!.:
Maşallah ne güzel inşallah benim de oluşur bi an önce. Minik hareketler hissediyorum ama hala anne olacakmışım gibi gelmiyor inşallah doğumda oluşur doğuma kadar olmazsa eğer
Genişletmek için tıkla...
Doğduğu anda çok büyük bir rahatlama geliyor insana şükür rahatlaması oluyor sağlıkla doğduğu için sonrada zaten içi eriyor insanın tam anlamıyla duygusallık hat safada oluyor merak etmeyin ondan kaçarınız yok yani. tek bir artısı var bu sevgi konusunda yaşadığımız sıkıntının oda soğukkanlı yapıyor insanı her durumda doğal olarak bebeği büyütürkende panik hali stres pek yaşamıyor insan
 
Soğukkanlı olmak daha iyi gibi olası durumlarda daha mantıklı düşünebilirim
 
bütün bu hissettiklerinizi bende hissederdim. hatta yeğenimin ultrason görüntülerini falan açar bakardım ama kendi bebeğimde öyle olmamıştı benimde çok büyük korkularım vardı ama şimdi kızıma bakarken gözlerim doluyor. bir insan bir insanı sevdiği için ağlar valla ağlıyosun. annelik tam bir delilik
 
Öyle galiba
 
Ben 4. aya kadar pek bir şey hissedememiştim bebeklerime karşı. İlgileniyor, kitap okuyordum ama sürekli ama başkasının çocuklarına emaneten bakıyormuş gibi hissediyordum. Ne zaman ki hareketleri anlamlandı, o zaman başladı, her geçen gün arttı bende bir şeyler. Konuştuğum birkaç arkadaşımda aynı şeyi söyledi
 
Sakın kendini üzme benimde öyleydi şimdi 5 aylık olduk daha yeni yeni adapte oluyorum. Maalesef herkes bir olmuyor. Bende etrafımdakilere anlatınca bebeğimi istemediğimi falan zannediyorlardı ama öyle değil tabiki. Sadece biraz zaman ver kendine.
 
Sizi çok iyi anlıyorum. Bu sadece annenizle alakalı da olmayabilir. Misal ben anne babasından çok sevgi görmüş güvenli bağlanması oluşmuş bir çocuğum. Aynı şekilde herkese her şeye çok sevgi dolu biriyim. Eşime mesela her gün katlanarak artan bir sevgim var. Sanki her sabah onu gördüğümde ilk kez görüyor gibi hissediyorum. Aynı heyecanı yaşıyorum. Ve inanılmaz belli ederim. Böyle birinin çocuğuna karşı da öyle olması beklenir genelde. Fakat bende de olmadı. Herkes şaşkın bu durgunluğum heyecansızlığımdan dolayı 6 aylık hamileyim. Ultrasonda izlediğimde ve tekmelediğinde kalbim pır pır ediyor ama kızım diye elimi koyup konuşup sevemiyorum mesela. Yada günlük hayatta onun varlığını hatırlayamıyorum. İlk hamile olduğumu öğrendiğimde herkes dedi ki ‘harika bir duygu dimi’ yoo dedim normal bir duygu. Allah aratmasın hep duam buydu. Hala aynı duayı ediyorum. Bu söylediklerimiz ile imtihan etmesin bizi fakat bunlar da duygu ve duygularımızı kontrol edemeyiz. Çevreden bana da şaşıranlar oldu ama takmadım. Kendinizi rahatsız hissetmeyin.
Başta evliliğimizi etkiler mi diye bile çok soru işaretlerim vardı. Belki bu etkiliyordur hala beni bilemiyorum. Tüm sülale benden daha heyecanlı herkesin eli göbeğimde konuşmaya çalışıyor seviyorlar hediyeler alıyorlar. Ben cinsiyet belli olduğundan beri 1 kız kıyafeti bile almadım. İnanılmaz tatlı geliyor elbiseler tütünler ama o kadar. Uzaktan tatlı geliyor. Hevesim olmadı gidip bir şeyler almaya henüz. Beşik bebek arabası vs aldım sadece oda zam gelir diye. Fakat kucağıma alınca her şeyin değişeceğini hissediyorum. Bu kadar anne yanılıyor olamaz


Buda soru işaretleriyle dolu bir yazım aylar öncesine ait. Gerçekten böyle hissedeceğimi düşünüyordum ve evet tamamen mutluluk duyamadım. Öyle duygu yüklü anlar yaşanmadı. İnsanlar heyecanla kese için ayrı kalp atışı için ayrı muayeneye giderken ben 2 aylık olana dek bekledim emin olmak için hepsini aynı anda çıkarayım aradan diye rahatlığımı görün yani.
 
Aynen istemiyor gibi anlıyorlar Allahın gücüne gider alır senden görürsün vs diyen oldu aslında o değildi demek istediğim
 
Tam olarak böyle aynen ama burda böyle anlayanlar olunca tamam normalmişim diyo insan ama çevredeki insanlarla konuşunca bende niye öyle değil diye düşünüyo insan daha bişey anlamıyoruz tamam diyorum sadece arada ya doğumdan sonra da annelik duygum oluşmazsa korkusu geliyor bazen
 
Sondaki cümlenizin analıkla ve insanlıkla alakası yok hayvanlar bile yavrularini terk etmez bu sebepten o tür varliklara verecek isim bulamiyorum.
Analık hissiyatınıza gelince oncelikle isteyerekmi hamile kaldınız kazaramıı? Eger isteyerekse sizde o hissiyat coktan oluşmuş sadece fark etmeniz icin yavrunuzu kucaginiza alıp kokusunu içinize cekeceginiz o ilk an o kalpten sevgi bağını kurmuş olacaksınız. Bebeginiz kimse degil sizin canınızdan bir parçanız. Saglicakla kucaginiza alın. Gerisi zamanla kendiliğinden gelir.
 
Herkesin öyle biranda oluşamayabilir.
Misal ben, bebeğin büyümesiyle birbirimize alıştık, sevdik.
Öyle doğduğunda da ölüreeem tadı hiç olmadı, kendinizi şartlamayın ve kıyaslamayın.
Herkesin tecrübesi farklı, akışa bırakın.
 
Ultrasonda bakarken birşey hissetmiyor musunuz
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…