Sizi çok iyi anlıyorum. Bu sadece annenizle alakalı da olmayabilir. Misal ben anne babasından çok sevgi görmüş güvenli bağlanması oluşmuş bir çocuğum. Aynı şekilde herkese her şeye çok sevgi dolu biriyim. Eşime mesela her gün katlanarak artan bir sevgim var. Sanki her sabah onu gördüğümde ilk kez görüyor gibi hissediyorum. Aynı heyecanı yaşıyorum. Ve inanılmaz belli ederim. Böyle birinin çocuğuna karşı da öyle olması beklenir genelde. Fakat bende de olmadı. Herkes şaşkın bu durgunluğum heyecansızlığımdan dolayı
6 aylık hamileyim. Ultrasonda izlediğimde ve tekmelediğinde kalbim pır pır ediyor ama kızım diye elimi koyup konuşup sevemiyorum mesela. Yada günlük hayatta onun varlığını hatırlayamıyorum. İlk hamile olduğumu öğrendiğimde herkes dedi ki ‘harika bir duygu dimi’ yoo dedim normal bir duygu. Allah aratmasın hep duam buydu. Hala aynı duayı ediyorum. Bu söylediklerimiz ile imtihan etmesin bizi fakat bunlar da duygu ve duygularımızı kontrol edemeyiz. Çevreden bana da şaşıranlar oldu ama takmadım. Kendinizi rahatsız hissetmeyin.
Başta evliliğimizi etkiler mi diye bile çok soru işaretlerim vardı. Belki bu etkiliyordur hala beni bilemiyorum. Tüm sülale benden daha heyecanlı herkesin eli göbeğimde konuşmaya çalışıyor seviyorlar hediyeler alıyorlar. Ben cinsiyet belli olduğundan beri 1 kız kıyafeti bile almadım. İnanılmaz tatlı geliyor elbiseler tütünler ama o kadar. Uzaktan tatlı geliyor. Hevesim olmadı gidip bir şeyler almaya henüz. Beşik bebek arabası vs aldım sadece oda zam gelir diye. Fakat kucağıma alınca her şeyin değişeceğini hissediyorum. Bu kadar anne yanılıyor olamaz
Buda soru işaretleriyle dolu bir yazım aylar öncesine ait. Gerçekten böyle hissedeceğimi düşünüyordum ve evet tamamen mutluluk duyamadım. Öyle duygu yüklü anlar yaşanmadı. İnsanlar heyecanla kese için ayrı kalp atışı için ayrı muayeneye giderken ben 2 aylık olana dek bekledim emin olmak için hepsini aynı anda çıkarayım aradan diye
rahatlığımı görün yani.