- 7 Mart 2019
- 2.972
- 1.470
- 133
- 32
- Konu Sahibi Nedesemolmuyor1
-
- #1
Aynen kendimden bahsedeyim açıkçasi doğup kucağıma gelene kadar anlamıyorsun o an sevgi geliyor çok farklı daha sonrasi o hayata adpte olmaya çalışırken hiç sevemedim bebeğimi ama ne zman onu bol bol öpmeye koklamaya sarılmaya başladım o zaman değişti herşey işte5,5 aylık hamileyim tekmelerini hissetmeye başla o zaman annelik duygun bebeğine sevgin oluşur dediler ama ben hala anne gibi hissetmiyorum onun için yemem gereken şeyleri yiyorum nasıl uyutmalıyım ilk aylar neler yapılır ek gıdada neler yemeli neler yapmalıyım öğreniyorum gerek kişisel gelişimi gerek fiziksel gelişimi için ama içimde bi sevgi heyecan annelik duygusu oluşmadı anne olacakmışım gibi gelmiyor bile normal miyim doğumdan sonra da oluşmazsa bebeğimi sevemezsem napıcam
(çok sevgi yumağı biri değilim bu arada annemden sevgi görmedim hiç çocukken de ergenlikte de o yüzden kimseye kalpten sevgi bağı kuramıyorum ben) belki yorum için fikir olur
Bir deHerkeste oluşuyorsa bu bebeğini çöpe atan vs anneler neden yapıyor kıyıyor bebeğine
çok yakın arkadaşım 40 ı çıkana kadar kendi çocuğu olduğunun bile farkında olmadığını söylemişti , eşi gelip çoçuğu sevince ya da diğer aile üyeleri çok şaşırıyormuş mesela, 40 ı çıktıktan sonra canımdan bir parça oldu dedi , sizinde öyle olur belki yani inşallah olur5,5 aylık hamileyim tekmelerini hissetmeye başla o zaman annelik duygun bebeğine sevgin oluşur dediler ama ben hala anne gibi hissetmiyorum onun için yemem gereken şeyleri yiyorum nasıl uyutmalıyım ilk aylar neler yapılır ek gıdada neler yemeli neler yapmalıyım öğreniyorum gerek kişisel gelişimi gerek fiziksel gelişimi için ama içimde bi sevgi heyecan annelik duygusu oluşmadı anne olacakmışım gibi gelmiyor bile normal miyim doğumdan sonra da oluşmazsa bebeğimi sevemezsem napıcam
(çok sevgi yumağı biri değilim bu arada annemden sevgi görmedim hiç çocukken de ergenlikte de o yüzden kimseye kalpten sevgi bağı kuramıyorum ben) belki yorum için fikir olur
Bir deHerkeste oluşuyorsa bu bebeğini çöpe atan vs anneler neden yapıyor kıyıyor bebeğine
ama etrafındakilere böyle konuşunca öyle tepkiler veriyorlar ki sanki anormal gibi hissediyorum kimse böyle olmuyor demekki diye. Allah vermiş sana gücüne gider alıverir vs diyen olduKucağınıza alana kadar hiçbir şey anlamıyorsunuz. Sonrasında da ilk 2 ay zor geçtiği için içten içe bebeğinizi suçlayıp sonra vicdan azabı çekiyorsunuz. Size muhtaç oluşu ,sesinizden kokunuzdan sizi tanıyor oluşu içinizi ısıtıyor önce. Sonra onlu hayata adapte oldukça sevginizde tarif edilmicek bi boyuta ulaşıyor. Merak etmeyin herkes geçiyor bu süreçten.
Gidince ultrasonda bakıyoruz vs aradan bikaç gün geçince sanki başka bi bebeği izlemişiz gibi geliyoHamileliğin ilk anlarında sadece korku vardı gidip gelip ulturason da gördükçe sevgi duymaya başladım .
Doğumdan sonra ne zaman bebeğim kuveze girdi onun yokluğunu hissettim dank etti ben anne oldum dedim .
Kuvezden çıktı eve geldi ilk aylar sadece uyuyan tepkisiz bir oyuncak bebek gibiydi sadece çok fazla koruma içgüdüsü vardı bende depresyona girdim.
Bana ilk tepki vermeye başladığı anlar tamamen annelik duygum gelişti şimdi 2 yaşında sanki tüm bebeklerin masum canlılar annesiymisim gibi hissediyorumçok anac bir insan oldum
İnşallah benim de oluşur doğumdan sonra hemen hatta şimdi oluşsun bakıyorum videolarda karnındayken konuşuyorlar falan ben hala karnımda bebek var gibi gelmiyor sanki bagırsaklarım hareket ediyor gibi geliyor. Hayırlı olsun size de sağlıkla kucağınıza alın inşallahçok yakın arkadaşım 40 ı çıkana kadar kendi çocuğu olduğunun bile farkında olmadığını söylemişti , eşi gelip çoçuğu sevince ya da diğer aile üyeleri çok şaşırıyormuş mesela, 40 ı çıktıktan sonra canımdan bir parça oldu dedi , sizinde öyle olur belki yani inşallah olurbende 4 aylık hamileyim ilk hareketini teknelerini hissetmek için sabırsızlanıyorum, her gece elimi karnıma koyup onu hissetmeye çalışıyorum, her anne farklı oluyor demekki
Okuyorum izliyorum kişisel gelişimden beslenmeye kadar çok şey öğrendim öğrenmeye açıgım annemde şuan bana düşkün yaptıgının yanlış oldugunu fark etmiş söyler seninle ilgilenemedim diye ama bu benim ruhumda biraz yara bıraktı o bağ çocukken oluşmadı kimseye kalpten sevgi bağ hissetmiyorum annemlere bile nerdeyse. Hani bişey olsa dünyam yıkılır ama şuan aman aman bi bağ yok gibi terapi alıcam bunla ilgili inşallahGüvenli bağlanma ilgili kitaplar okuyun, videolar izleyin. Kendi ebeveyninizin tavrını kendi çocuğunuza aktarmamanız için yardımı dokunabilir.
İnşallah bir iki yerde 4-5 ay oldu hala oluşmadı yazan olmuş o yüzden ya bende de oluşmazsa diye korkuyorum bazenKucağınıza alınca görürsünüz hele bir de biraz büyüyünce size can atınca
Yok korkmayın hatta ilk ay bile hemen beklemeyin çünkü insan sorumlulukları görünce bi afallıyor ama hastanede ilk kucağınıza aldığınızda ki duygu müthiş merak etmeyinİnşallah bir iki yerde 4-5 ay oldu hala oluşmadı yazan olmuş o yüzden ya bende de oluşmazsa diye korkuyorum bazen
Garip değil normal şeyler hissediyorsunuz.Gidince ultrasonda bakıyoruz vs aradan bikaç gün geçince sanki başka bi bebeği izlemişiz gibi geliyoinşallah doğumdan sonra hemen oluşur burda normal diyorlar ama etrafta kimse bunları yaşamıyor söyleyince garip tepkiler alıyorum o yüzden artık söylemiyorum
Geçmiş olsun inşallah sağlıcakla kucağınıza alırsınız9 haftalık hamileyim ve dün düşük riskim olduğunu öğrendim. Bende aynı senin gibi ya ben hiç bişey hissetmiyorum diyordum ki dün doktorda kalp atışını duyup çok büyük oh çekince anladım ona şimdiden bağlandığımı. Eve gelip düşük riskim varmış diye annemi arayınca sesimin catallanmasi da cabası. Bence hiç endişe etme bir çok kadın bence böyle hissediyor
Doğumdan sonra mı oluştu tam olarak annelik duygunuzHiç anne sevgisi görmedim. Annemle ilgili bütün anılarım kötüdür. Bugünde çok güzeldi dediğim bi gün yok onunla ilgili. Evlat sahibi olmak için epey emek verdim. İlk zaman kaybetme korkusu vardı sadece. Sonra evet evladım oldu hamileyim bu savaşı kazandım hissi oldu. İçimde hareket ettikçe seviniyordum filan ama bu sevginin asla böyle bişey olduğunu tahmin etmiyordum. Doğduğu ilk an yanıma getirdiler o anki şaşkınlığımı unutamam. Yanağını öpmüştüm teni öyle güzeldi ki ağlamaya başlamıştım pamuğum benim diye. Sonra gün geçtikçe hergün ama hergün katlanan bi sevgi olduğunu gördüm. Şu an 2.5 yaşında ondan önce hayatım bomboşmuş. Bi insan bi insanı nasıl bu kadar çok sevebiliyormuş, sevginin bi sonu yokmuş hep üstüne ekleniyormuş sayesinde öğrendim. Zamanla sizde evladınızı çooook seveceksiniz.
Çok teşekkürler inşallah hepimize sağlıkla kucağımıza almayı nasip eder AllahGeçmiş olsun inşallah sağlıcakla kucağınıza alırsınız
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?