bu sabah yaşadığım sinir bozucu olaydan sonra genç gözüyle size birşeylerden bahsetmek istiyorum.
ben 20 yaşındayım evli değilim ailemle yaşıyorum, annem bi kaç gündür hafif bir nezle atlattığı için bu sabah erkenden kalkıp kahvaltıyı hazırlayıp sürpriz yapmak istedim. kızartma yaptım yumurta falan hazırladım dört dörtlük bir kahvaltı sofrası hazırladım. belirtmek isterim ki final haftamdayım ve etrafımdakileri de görüyorum bir çok genç kızımız ailesine annesine babsına hiç yardım etmez. bense elimden geldiği kadar ütüyü falan yapıp anneme yardım etmeye çalışıyorum.
neyse kahvaltıya oturduk, babam herşeye bi kulp taktı, neymiş kızartma kuru olmuş, yumurtalar soyulmuyomuş, çayın suyu azmış, domatesleri neden böyle doğramışım. bense takdir edilmek eline sağlık kızım denmesini bekliyordum oysa ki. en basiti öff bunun tuzu az olmuş diye sitem etmek yerine al tuzluğu tuz at nedir yani. sinirim acaip bozuldu 2 lokma bile yemeden kalktım ders çalışmam lazım diye. ona da bir ton laf etti bunları erkek haliyle o bile hazırlamış madem yapıyomuşum birşeyler eleştiriye açık olmalıymışım.
etrafımda bırakın kızartma yapmayı patates soymayı bilemeyen bile insanlar var. nolurdu sanki güzel olmuş diyip beğenmesen bile benim gönlümü kazansan. değer miydi sabah sabah kırmaya. yada ben onları yapmaya mecburmuşum gibi. şimdi karar aldım. artık hiç bişeye elimi sürmicem diyorum ama anneme de kıyamıyorum.
lütfen çocuklarınız içinden gelerek birşeyler yapınca onları takdir edin. takdir edin ki evden soğumasınlar...senağlama