- 27 Aralık 2016
- 1.089
- 2.202
- 133
Merhaba Anne'cim
seninle hikayem 5 Mart 2016 da basladi
o gun o kadar hizli kostum kostum ki kardeslerimin hepsini geride biraktim ve benim icin hazir bulundurdugun yumurtanin icine yerlestim o kadar cok yorulmustum ki icinde uyuyakalmisim o yumurtaciginin...
sonra bir uyandim bir baktim her gun buyuyorum gunler gectikce degisiyorum...
onceleri sanki bir tirtildim sonra yavas yavas degistim surekli yuvarlandim kendime rahat edebilecek yerler aradim durdum...
hemen seninle kavusabilmek icin hep akilli oldum goz acip kapayincaya kadar gecsin gitsin bunlar ben bir insan bebek olayim diye uyudum uyudum...
Ben uyudukca buyudum Anne buyudukce insan oldum ...
Ellerim oldu ayaklarim oldu tirnaklarim oldu gozlerim oldu o kadar cok seyim oldu ki sevinten tekmeler attim parmagimi emdim dilimi cikardim gozumu kapatip actim kendi kendime oyunlar oynadim...
Anne'cim
Beni sevip oksadigini hep duydum en mutlu bebek oldum ...
Abicigim beni sevdi oksadi cik artik kiz dedi onlari da duydum Anne'cim
Siz neden bana hep kiz dediniz hep o doktor yuzunden onu da biliyorum
abicigimin gelmeywn kiyafetlerini ben kizim diye hep baskalarina verdiniz onu da biliyorum ama kizmadim size uzulmedim de...
sen karnini oksadikca oyle guzel geldi ki bana hep uykum geldi annecim...
Benim icin evimizi degistirdiginizi her seyimi hazirladiginizi beni dort gozle beklediginizi biliyordum annecim ...
herkes ama herkes sen babam abicigim beni bekliyordunuz ...
Dokuz ay sizlerleydim ozellikle hep senleydim annecim ise gidip gelirken calisirken hep ama hep senle beraberdim sesin bana ninniydi yurumelerin beni sallamalarindi oksamalarin beni sevmelerindi sesin oyle guzeldi ki su gibiydi Anne..
Sana bu mektubu cok uzaklardan yaziyorum annecim sakin uzulme
biliyorum bu dunya gozuyle en cok ama en cok beni gormek sesimi duymak istiyordun...
Ama olmadi annecim...
Uzulme annecim kendini suclama aglama annecim...
ben cennet kusuyum cennet bahcelerinde kosup oynuyorum istersem hic goremedi yatamadi giyemedi dediginiz her seyi gelip ben yapiyorum ama sen babam abim goremiyorsunuz annecim...
o kadar cok cennette benim gibi vildan var ki annecim o kadar cok arkadasim var ki hepsi gelip beni buluyorlar annen bize geldi mezarimiza su doktu oglumu bulun arkadas olun dedi diyorlar ;(
Burada bile bana annelik yapiyorsun mis kokulu annem...
saniyorsun ki ben senin kokunu bilmiyorum dokuz ay o kokunu icime cektim nasil bilmem ki
...
bir gorsen beni bir gorse evlatlari ölen anneler bebeklerini bir daha hic bizim icin uzulmezsiniz annecim...
ben ölürken aci cekmedim annecim nolur uzulme
Beden elbisemden kurtulunca ilk seni gordum abimi ve seni cok mutluydunuz benim varligimla mutluydunuz annecim...
ben yok olmadim annecim ben cok mutluyum uzulme annecim bedenime bakip ta hayat bundan ibaret sanma annecim ...
benim icin karninda öldüm diye sefaatci olamaz diyorlarmis caninizi yakmaya calisiyorlarmis annecim Rab oyle merhametli ki annecim sen icini yuregini ferah tut...
seni yeni dogan bebeklerle sinamaya calisanlar varmis hic uzulme annecim simdi ayriyiz ama mukafati cok buyuk annecim...
her serde bir hayir vardir annecim sen babam abim sabredin annecim Rabbimize siginin ...
annecim
her hafta iki uc kez mezarima geliyor agliyor benle konusuyorsun ben sana sizin dilinizle cevap veremesemde her seyi duyuyor goruyorum annecim...
aglama annecim aglama...
benim ölümümde senle olamayisimda bir merhametsizlik veya şer yok annecim tam tersine oyle guzellikler ve merhamet var ki bunu bakan körler goremezler anne...
uzulme annecim ben cok mutluyum burda bir suru bebek var anne hepimiz saat zaman mevhumu olmadan gunlerce saatlerce oynayip duruyoruz balik misali , kus misali...
Bir gun buraya geleceksiniz annecim o gun ilk ben sizi elimde su ile karsilayacagim annecim ve hamd evine ben kucaginda gireceksiniz insallah annecim...
teslimiyet ve sabir annecim sunu unutmaki nasil rabbim dokuz ay boyunca karninda ne bir korku ne bir keder yasatmadiysa bana ölümüm sirasinda da sonrasinda da hic bir korku aci veya uzuntu yasamadim annecim...
tek beni uzen sey senin durumun benim icin uzulmen...
canim annecim uzulme eger bilip gorebilseydin benim halimi oyle mutlu olurdunki sevincten aglardin...
sessiz oglun cennet bahcelerinde kosan bir melek ANNE'cim
....
seninle hikayem 5 Mart 2016 da basladi
o gun o kadar hizli kostum kostum ki kardeslerimin hepsini geride biraktim ve benim icin hazir bulundurdugun yumurtanin icine yerlestim o kadar cok yorulmustum ki icinde uyuyakalmisim o yumurtaciginin...
sonra bir uyandim bir baktim her gun buyuyorum gunler gectikce degisiyorum...
onceleri sanki bir tirtildim sonra yavas yavas degistim surekli yuvarlandim kendime rahat edebilecek yerler aradim durdum...
hemen seninle kavusabilmek icin hep akilli oldum goz acip kapayincaya kadar gecsin gitsin bunlar ben bir insan bebek olayim diye uyudum uyudum...
Ben uyudukca buyudum Anne buyudukce insan oldum ...
Ellerim oldu ayaklarim oldu tirnaklarim oldu gozlerim oldu o kadar cok seyim oldu ki sevinten tekmeler attim parmagimi emdim dilimi cikardim gozumu kapatip actim kendi kendime oyunlar oynadim...
Anne'cim
Beni sevip oksadigini hep duydum en mutlu bebek oldum ...
Abicigim beni sevdi oksadi cik artik kiz dedi onlari da duydum Anne'cim
Siz neden bana hep kiz dediniz hep o doktor yuzunden onu da biliyorum
abicigimin gelmeywn kiyafetlerini ben kizim diye hep baskalarina verdiniz onu da biliyorum ama kizmadim size uzulmedim de...
sen karnini oksadikca oyle guzel geldi ki bana hep uykum geldi annecim...
Benim icin evimizi degistirdiginizi her seyimi hazirladiginizi beni dort gozle beklediginizi biliyordum annecim ...
herkes ama herkes sen babam abicigim beni bekliyordunuz ...
Dokuz ay sizlerleydim ozellikle hep senleydim annecim ise gidip gelirken calisirken hep ama hep senle beraberdim sesin bana ninniydi yurumelerin beni sallamalarindi oksamalarin beni sevmelerindi sesin oyle guzeldi ki su gibiydi Anne..
Sana bu mektubu cok uzaklardan yaziyorum annecim sakin uzulme
biliyorum bu dunya gozuyle en cok ama en cok beni gormek sesimi duymak istiyordun...
Ama olmadi annecim...
Uzulme annecim kendini suclama aglama annecim...
ben cennet kusuyum cennet bahcelerinde kosup oynuyorum istersem hic goremedi yatamadi giyemedi dediginiz her seyi gelip ben yapiyorum ama sen babam abim goremiyorsunuz annecim...
o kadar cok cennette benim gibi vildan var ki annecim o kadar cok arkadasim var ki hepsi gelip beni buluyorlar annen bize geldi mezarimiza su doktu oglumu bulun arkadas olun dedi diyorlar ;(
Burada bile bana annelik yapiyorsun mis kokulu annem...
saniyorsun ki ben senin kokunu bilmiyorum dokuz ay o kokunu icime cektim nasil bilmem ki
...
bir gorsen beni bir gorse evlatlari ölen anneler bebeklerini bir daha hic bizim icin uzulmezsiniz annecim...
ben ölürken aci cekmedim annecim nolur uzulme
Beden elbisemden kurtulunca ilk seni gordum abimi ve seni cok mutluydunuz benim varligimla mutluydunuz annecim...
ben yok olmadim annecim ben cok mutluyum uzulme annecim bedenime bakip ta hayat bundan ibaret sanma annecim ...
benim icin karninda öldüm diye sefaatci olamaz diyorlarmis caninizi yakmaya calisiyorlarmis annecim Rab oyle merhametli ki annecim sen icini yuregini ferah tut...
seni yeni dogan bebeklerle sinamaya calisanlar varmis hic uzulme annecim simdi ayriyiz ama mukafati cok buyuk annecim...
her serde bir hayir vardir annecim sen babam abim sabredin annecim Rabbimize siginin ...
annecim
her hafta iki uc kez mezarima geliyor agliyor benle konusuyorsun ben sana sizin dilinizle cevap veremesemde her seyi duyuyor goruyorum annecim...
aglama annecim aglama...
benim ölümümde senle olamayisimda bir merhametsizlik veya şer yok annecim tam tersine oyle guzellikler ve merhamet var ki bunu bakan körler goremezler anne...
uzulme annecim ben cok mutluyum burda bir suru bebek var anne hepimiz saat zaman mevhumu olmadan gunlerce saatlerce oynayip duruyoruz balik misali , kus misali...
Bir gun buraya geleceksiniz annecim o gun ilk ben sizi elimde su ile karsilayacagim annecim ve hamd evine ben kucaginda gireceksiniz insallah annecim...
teslimiyet ve sabir annecim sunu unutmaki nasil rabbim dokuz ay boyunca karninda ne bir korku ne bir keder yasatmadiysa bana ölümüm sirasinda da sonrasinda da hic bir korku aci veya uzuntu yasamadim annecim...
tek beni uzen sey senin durumun benim icin uzulmen...
canim annecim uzulme eger bilip gorebilseydin benim halimi oyle mutlu olurdunki sevincten aglardin...
sessiz oglun cennet bahcelerinde kosan bir melek ANNE'cim
....
