İyi akşamlar. Buraya mesaj yazmaya iki ay kadar önce karar vermiştim, mutluluğumu paylaşmak için ve en çok da benim gibi umutsuzlara umut olmak için yazmak istemiştim. Ama malesef ki şu an durum çok farklı. Neyse uzatmadan asıl konuya geçeyim.
Ben şu an 31 yasindayim ve kendimi bildim bileli adet düzensizliği yaşıyorum. Ve tabiki sebep polikistik over. Neyse bundan bir buçuk yıl kadar önce evlendim. Ve biz iki üç ay önce artık bebek yapmaya karar verdik ve tabiki doktorun yolunu tuttuk. Ve ilaç tedavisine (femara) başladık. Ve ben o ay gerek soğan kürü incir kürü vs bı çok şey denedim olur mu acaba düşüncesiyle. Birde o aylarda 4 kiloya yakın kilo verdim. Neyse yumurta takibim yapıldı ve 16. Gunumde catlatma ignesi yapıldı, doktorum ilişki tarihi ve saati verdi. Biz de uzerimize düşeni yaptık fakat benim hiç ama hiç umudum yoktu hatta kendimi olumsuz sonuca alıştırmak istiyordum. İşte tam o günlerde yani hamile olup olmadığımı anlamadan önce eğer hamile kalırsam kadınlar kulübüne bunu yazacağım ve benim gibi umutsuzlara umut olacağım dedim. Ve ben o ayın sonunda kan tahlili yaptırıp hamile olduğumu öğrendim. Tabiki büyük bir sevinç ve şaşkınlık yaşadım çünkü ilk tedaviyle asla hamile kalabileceğimi düşünmüyordum. Ama kalmıştım buraya kadar olan kısmı umut veren kısmı.
Neyse ben doktoruma devam ettim önce kese göründü sonra kalp atışları duyuldu derken ben anneliği iyice alismaya başlamıştım hatta yaşadığım olumsuz belirtiler bile beni o kadar mutlu ediyordu ki anlatamam. Ama aklımın bı tarafında da hep bu bebeğe ya bişey olursa ya düşerse ya kalbi durursa diye bı his vardı. Nitekim de öyle oldu 8. Haftada kontrole gittiğimizde kalbinin durduğunu öğrendik ve kürtaj yapıldı. Çok ama çok ağır bir his, üzüntü ve şaşkınlık yaşadım hala da yaşıyorum.
Ve her seferinde kendimi suçluyorum daha uyanık olmaliydim daha çok tahlil yaptırmalıydım sorunu daha önceden anlamalıydım diye ama tabiki hiç bir anlamı yok ve bu benim kaderimmis ve ben bunu yaşayacakmışım bunun önüne hiçbir şey geçemezmiş.
Ama ben yine de bu durum neden oldu yada en azından ihtimaller ne onu öğrenmek istiyorum. Kendim baya da araştırdım ve hep aynı sonuçlara varıyorum ya bebekte bı sıkıntı vardı (ki ben nedense buna inanmiyorum) yada bende bı sorun vardı ve bebege kan akışı durdu. Bunlari anlamak için bazı testler yapılıyormuş bugün devlet Hastanesi'ne gidip ağlayarak doktoruna anlattım ve testleri istediğimi söyledim ama prosedür gereği iki veya üç düşükten önce yapılmiyormus. Özelde de fazlaca pahalı oluyormuş. Ama aklım almıyor bı insana aynı ağır üzüntüyü,çaresizliği nasıl bir hatta iki kez daha yaşatmayı reva görebiliyorlar. Ama ben bu testleri yaptıramazsak kadar uğraşacağım, sizlere tavsiyem de o mutlaka yaptırın belki de tedavisi olan bı durum yüzünden yasamisizdir bu acıyı.
Çok fazla uzattım umarım okurken sıkılmamışsınızdır ve umarım herseye ragmen yine de umut olabilmisimdir. Hepinize dua ediyorum...
Ben şu an 31 yasindayim ve kendimi bildim bileli adet düzensizliği yaşıyorum. Ve tabiki sebep polikistik over. Neyse bundan bir buçuk yıl kadar önce evlendim. Ve biz iki üç ay önce artık bebek yapmaya karar verdik ve tabiki doktorun yolunu tuttuk. Ve ilaç tedavisine (femara) başladık. Ve ben o ay gerek soğan kürü incir kürü vs bı çok şey denedim olur mu acaba düşüncesiyle. Birde o aylarda 4 kiloya yakın kilo verdim. Neyse yumurta takibim yapıldı ve 16. Gunumde catlatma ignesi yapıldı, doktorum ilişki tarihi ve saati verdi. Biz de uzerimize düşeni yaptık fakat benim hiç ama hiç umudum yoktu hatta kendimi olumsuz sonuca alıştırmak istiyordum. İşte tam o günlerde yani hamile olup olmadığımı anlamadan önce eğer hamile kalırsam kadınlar kulübüne bunu yazacağım ve benim gibi umutsuzlara umut olacağım dedim. Ve ben o ayın sonunda kan tahlili yaptırıp hamile olduğumu öğrendim. Tabiki büyük bir sevinç ve şaşkınlık yaşadım çünkü ilk tedaviyle asla hamile kalabileceğimi düşünmüyordum. Ama kalmıştım buraya kadar olan kısmı umut veren kısmı.
Neyse ben doktoruma devam ettim önce kese göründü sonra kalp atışları duyuldu derken ben anneliği iyice alismaya başlamıştım hatta yaşadığım olumsuz belirtiler bile beni o kadar mutlu ediyordu ki anlatamam. Ama aklımın bı tarafında da hep bu bebeğe ya bişey olursa ya düşerse ya kalbi durursa diye bı his vardı. Nitekim de öyle oldu 8. Haftada kontrole gittiğimizde kalbinin durduğunu öğrendik ve kürtaj yapıldı. Çok ama çok ağır bir his, üzüntü ve şaşkınlık yaşadım hala da yaşıyorum.
Ve her seferinde kendimi suçluyorum daha uyanık olmaliydim daha çok tahlil yaptırmalıydım sorunu daha önceden anlamalıydım diye ama tabiki hiç bir anlamı yok ve bu benim kaderimmis ve ben bunu yaşayacakmışım bunun önüne hiçbir şey geçemezmiş.
Ama ben yine de bu durum neden oldu yada en azından ihtimaller ne onu öğrenmek istiyorum. Kendim baya da araştırdım ve hep aynı sonuçlara varıyorum ya bebekte bı sıkıntı vardı (ki ben nedense buna inanmiyorum) yada bende bı sorun vardı ve bebege kan akışı durdu. Bunlari anlamak için bazı testler yapılıyormuş bugün devlet Hastanesi'ne gidip ağlayarak doktoruna anlattım ve testleri istediğimi söyledim ama prosedür gereği iki veya üç düşükten önce yapılmiyormus. Özelde de fazlaca pahalı oluyormuş. Ama aklım almıyor bı insana aynı ağır üzüntüyü,çaresizliği nasıl bir hatta iki kez daha yaşatmayı reva görebiliyorlar. Ama ben bu testleri yaptıramazsak kadar uğraşacağım, sizlere tavsiyem de o mutlaka yaptırın belki de tedavisi olan bı durum yüzünden yasamisizdir bu acıyı.
Çok fazla uzattım umarım okurken sıkılmamışsınızdır ve umarım herseye ragmen yine de umut olabilmisimdir. Hepinize dua ediyorum...
