- 2 Nisan 2014
- 887
- 589
- 38
- Konu Sahibi mihribanbalik
- #1
kızlar eski konularımı bilenler bilir.
özet geçemiycem. özet isteyen bundan önceki konumdaki yazıma bakabilirler.
beni bilmeyenler için söyliyeyim.
bebeğim 2.5 aylıkken babamın evine geldim. bebeğim 5 aylık oldu. babasından ayrıyız. ne boşanıyor ne barışırıyor.
bugün öğlen vakitlerinde babaannesine gittik.
her buluşmamızda eve gergin sinirli bitkin ve üzgün geliyorum.
babaannesinde halası da vardı.
ikisi de beni içlerini atacakmış gibi sarılıp öptüler.
babaannesi hele on kere sarıldı kadın.
babaannesine söylememişler durumu. (bana da daha önce eşim, babaaneme halam söylemiş. tansiyonu yükselmiş. fenalaşmış. doktor çağırmışlar demişti)
halası ayaküstü mutfakta annem bilmiyor dedi. kızım üzülme düzelecek dedi. ben de hiç umudum yok hala dedim. halayı üzmemek için ben boşanmaya kararlıyım diyemedim.
ben size gelmek istiyodum dedim ama eşimle bebek oldu olalı düzelmedi aramız dedim.
hala ah kızım biliyorum dedi. sonra konuşuruz bunları dedi. eşim gidip geliyodu yanımıza.
beni haklı bulduğunu kim olsa anlardı.
eşimle dönerken yolda konuştuk. madem bizi geri istiyorsun hiç bi çaban yok ki dedim. hani terapist tutuyodun dedim.
bana işte bak görüşüyoruz dedi. böyle süreç devam eder dedi.
keyfin iyiyse dedim ben eşyalarımı alayım annemlere yerleşeyim artık dedim.
hem evi terkediyosun dedi hem bana böyle diyosun dedi. ben seçmedim ki bu hayatı dedi.
babamı suçladı yine. güya babam beni ve torununu yanında istiyormuş. ondan böyle olmuş. aslında ben evi terketmemişim. onlar beni istemişler.
evin anahtarını değiştirmiş.
neden değiştirdin dedim.
kilit kırılmış içerde.(bence yalan söylüyor. hep böyle şeylerin en iyisini alır. gidip çelik anahtar almıştı evi tuttuğumuzda)
haftaya getiriyorsun bana dedim anahtarı.
kızlar valla ben bu adamla uğraşmak istemiyorum.
o kadar kaypak ki boşanma davası açsam davaya gelmez. benim hem sinirimi bozar hem zamanımı çalar.
anlaşmalı boşanıp kurtulmak istiyorum.
görünce ona acıyorum. çünkü artık bana aklı çalışmıyor annesi kardeşi dolduruyor diye düşünüyorum. ama tabi onun kafadaki şeytanı da bol. böyle yalanlar iftiralar konuşabildiğine göre.
ya bu iftiralara katlanamıyorum.
onu nasıl anlaşmalı boşanmaya ikna ederim.?
çok gurulu bi de.
ben boşanalım desem tamam der. ama boşanmaz.
böyle git gelleri var. resmen bana eziyet ediyor.
bu streslerden sütüm de epey azaldı. yavruma da dokunuyor ucu. ondan da geriliyorum kızıyorum sinirleniyorum.
bazen bi kaşık suda boğasım geliyor.
özet geçemiycem. özet isteyen bundan önceki konumdaki yazıma bakabilirler.
beni bilmeyenler için söyliyeyim.
bebeğim 2.5 aylıkken babamın evine geldim. bebeğim 5 aylık oldu. babasından ayrıyız. ne boşanıyor ne barışırıyor.
bugün öğlen vakitlerinde babaannesine gittik.
her buluşmamızda eve gergin sinirli bitkin ve üzgün geliyorum.
babaannesinde halası da vardı.
ikisi de beni içlerini atacakmış gibi sarılıp öptüler.
babaannesi hele on kere sarıldı kadın.
babaannesine söylememişler durumu. (bana da daha önce eşim, babaaneme halam söylemiş. tansiyonu yükselmiş. fenalaşmış. doktor çağırmışlar demişti)
halası ayaküstü mutfakta annem bilmiyor dedi. kızım üzülme düzelecek dedi. ben de hiç umudum yok hala dedim. halayı üzmemek için ben boşanmaya kararlıyım diyemedim.
ben size gelmek istiyodum dedim ama eşimle bebek oldu olalı düzelmedi aramız dedim.
hala ah kızım biliyorum dedi. sonra konuşuruz bunları dedi. eşim gidip geliyodu yanımıza.
beni haklı bulduğunu kim olsa anlardı.
eşimle dönerken yolda konuştuk. madem bizi geri istiyorsun hiç bi çaban yok ki dedim. hani terapist tutuyodun dedim.
bana işte bak görüşüyoruz dedi. böyle süreç devam eder dedi.
keyfin iyiyse dedim ben eşyalarımı alayım annemlere yerleşeyim artık dedim.
hem evi terkediyosun dedi hem bana böyle diyosun dedi. ben seçmedim ki bu hayatı dedi.
babamı suçladı yine. güya babam beni ve torununu yanında istiyormuş. ondan böyle olmuş. aslında ben evi terketmemişim. onlar beni istemişler.
evin anahtarını değiştirmiş.
neden değiştirdin dedim.
kilit kırılmış içerde.(bence yalan söylüyor. hep böyle şeylerin en iyisini alır. gidip çelik anahtar almıştı evi tuttuğumuzda)
haftaya getiriyorsun bana dedim anahtarı.
kızlar valla ben bu adamla uğraşmak istemiyorum.
o kadar kaypak ki boşanma davası açsam davaya gelmez. benim hem sinirimi bozar hem zamanımı çalar.
anlaşmalı boşanıp kurtulmak istiyorum.
görünce ona acıyorum. çünkü artık bana aklı çalışmıyor annesi kardeşi dolduruyor diye düşünüyorum. ama tabi onun kafadaki şeytanı da bol. böyle yalanlar iftiralar konuşabildiğine göre.
ya bu iftiralara katlanamıyorum.
onu nasıl anlaşmalı boşanmaya ikna ederim.?
çok gurulu bi de.
ben boşanalım desem tamam der. ama boşanmaz.
böyle git gelleri var. resmen bana eziyet ediyor.
bu streslerden sütüm de epey azaldı. yavruma da dokunuyor ucu. ondan da geriliyorum kızıyorum sinirleniyorum.
bazen bi kaşık suda boğasım geliyor.
