Canlarım bu hastalığa 1 sene önce yakalandım. Siteye yeni ye oldum da ya gerçekten çok kötüyüm ruhsal açıdan. Devamlı nefes alamıyor gibi oluyorum. İçimde sıkıntı kötü şeyler olacak korkusu.. Bu hastalıktan kurtulan var mı acaba ?
Ya bendede anksiyete var bekarım ve bende daha farklı yaşıyorum.evlilik korkusu var bende evlilikle ilgili bi konu açılsın beni bi korku sıkıntı veseve basıyo kimseyle konuşmak isitemıyorum mide kramlar giriyo kusasım geliyo ishal oluyom bide hamile oldugumu düşününce dayanamıyorum ben yapamam 9 ay gecmez bunalırım sıkılırım ya atak gelırse ben nasıl baş ederim vesvese basıyoo ama evlenmekte istiyom o yüzden bu korkulardan dolayı evlilik düşünemiyom(( ama anksiyete olup evlenen çocugu olan bi sürü kişi var niye bende böle oluyo geçmiyo ilçata alıyom ama garipp millet evlenir ben sıkıntı alırım korkunun kaynagınıda bulamıyom ((
ansiyetenin tamamen geçmesi mümkün mü arkadaşlar..yada sizde nasıl geçti bende muzdaribim bu konuda kendimi telkin ediyorum 2-3 hafta iyiyim veya 1 ay diyelim sonra yine dönüyorum başa onun için coğu şeyde karar vermekte zorlanıyorum iyiyim ama kötü olabilirim ya olursam kötü dahada kötüye gidersem diye ne bileyim rabbim hepimizin yardımcısı olsun böyle düşünmemizin bile bir sebebi vardır belki rabbimin sınavı...
ansiyetenin tamamen geçmesi mümkün mü arkadaşlar..yada sizde nasıl geçti bende muzdaribim bu konuda kendimi telkin ediyorum 2-3 hafta iyiyim veya 1 ay diyelim sonra yine dönüyorum başa onun için coğu şeyde karar vermekte zorlanıyorum iyiyim ama kötü olabilirim ya olursam kötü dahada kötüye gidersem diye ne bileyim rabbim hepimizin yardımcısı olsun böyle düşünmemizin bile bir sebebi vardır belki rabbimin sınavı...
Sevgili turkuaz
yaşadıklarını çok iyi anlıyorum 2001 yılında aynı kaygılarla yaygın anksiyete bozukluğu hastalığına yakalandım o zaman hayatımda biri vardı amerikaya yerleşecektik ve 14 gün içinde bu kararı almıştık bu ani karar hayatımdaki değişiklikler beni bu hastalığa itti sonra korkularımdan kaçtım ve birlikte olduğum insanı terk ettim istanbula yerleştim 6 ay boyunca sadece ilaç tedavisi gördüm aradan 4 yıl geçip yine evlilik için biri karşıma çıktığında hastalığım yine nüksetti ve ben korkularımdan kaçarak onuda terk ettim ve sonrasında yine ilaç tedavisi ve 12 seans psikoterapi gördüm ve aradan bir kaç yıl geçtikten sonra eşimle karşılaştım eşim zaten benim ünv. deden sınıf arkadaşımdı ama 13 yıldır hiç görüşmememiştik psikoterapinin o kadar faydası olmuş ki demek ki eşimle evlilik kararı alırken tekrar korkularım nüksetmedi ve 1 yıl içinde evlendim ve iiki de evlenmişim geçmişte de iiki hastalanmışım ve diğer insanlarla evlenmemişim diyorum her işte bir hayır var yaklaşık 9 senedir hastalığım hiç nüksetmedi zaman zaman kaygılarım oluyor ama onlarda kısa sürede geçiyor sana da tavsiyem psikoterapi en az 1 yıl ilaç kullanmak ve korkularının üstüne gitmek için uğraşmak acil şifalar diliyorum
sevgiler...
Bende de performans anksiyetesi vardı fakat atlattım şükür. Tabi çok zorlu bir süreçten geçtim. Resmen nefes alamıyordum. Bu durum öss dönemimi etkiledi. Össye hazırlanma sürecimde çok olumsuz etkisi oldu. 7-8 tane antidepresan ve 2-3 çeşit sakinleştirici kullandım. Hiç biri olumlu yönde etki etmediği gibi beni depresyona sürükledi. Depresyona girdikten sonra intihar düşünceleri bile oluştu bende, az daha kliniğine yatıracaklardı. İlaçlardan bir fayda gelmediğini daha çok zarar geldiğini anladığımda bıçak gibi kestim. Aktara gittim, bitkisel sakinleştiriciler kullandım. Melisa, sarı kantaron, kedi otu gibi bitkileri demleyip çayını içtim. Kendimi kişisel gelişime verdim, sanaldan da olsa(internetten) yeni arkadaşlarla tanıştım. İnsanlara dertlerimi anlatmak ya da onların dertlerini dinlemek çok iyi geldi. Forumlara üye oldum, bol bol kitap okudum, flash oyunlar oynadım. Kendimi oyaladım bir nevi, kafamı dağıttım. Ve bir baktım ki nefes alamama problemim ortadan kalktı. Hayatımda yüzde yüz bir iyileşme meydana geldi. Aslında ben depresyona girmeseydim anksiyeteyi yenebileceğimi düşünmüyordum. Çünkü önceden herşeye ama herşeye endişelenirdim. Otobüsteyken trafik sıkışık olsa gitmem gereken yerlere geç kalacağım diye karnıma kramp girerdi. Halbuki mideme kramplar girmesinin, koltukta trafiğin akması için zıp zıp zıplamanın gitmem gereken yere yetişmem de bir yararı olmadığını şimdi idrak ediyorum. Bunun gibi basit şeyleri bile büyük bir problem haline getirerek endişelenmem, insanların hakkımdaki izlenimleri hakkındaki endişelerimin ne kadar yersiz olduğunu anladım. Depresyon bana bir nevi hayatı fazla önemsememi, akışına bırakmamı, gerektiğinde (biraz argo olacak ama) ha s.tir çekmeyi öğretti. Şer gibi görünüyor ama her şerde bir hayır vardır, her hayırda da bir şer. Allah devasız dert vermez. O'na binlerce kez verdikleri için şükürler olsun. Umarım tüm anksiyeteliler bu sorunun üstesinden gelirler. Destek isteyene her zaman için yoldaş olurum. Allah hepinize şifa versin kızlar.
Yaşadığın şeyler için çok üzgünüm. Ama herşey düzelecek, umudunu hiç bir zaman kaybetme. Bu durumdan kurtulmanın tek yolu umudunu kaybetmemek. Allah yardımcın olsun, bir an evvel şifa bulman dileğiyle canım.bu hastalığı atlatman cok güzel. Allah hepimizin yardımcısı olsun. Bende iş stresine bağlı kaygı bozukluğu oluştu..öss donemlerimde yıllar oncede hep bole stresten kusar hasta olurdum ama hic nedeninin ne olduğunu anlamadık..1.5 yıl once evlenmek üzere olduğum insan tarafından aldatıldığımı öğrendim. O donemler kendim aşarım diye cok mücadele ettim.. ama 1.5 yıldır hala bu duurmu atlatamayınca doktora gittim. bana efextor xr verdi..su an sabah aksam 37.5 mg alıyorum 1 ay boyunca kullancam sonra dozunu arttıracak sanırım..O su an yasadığım sehirde değil ama aklıma geliyor sureklı ve kotu oluyorum...8 gundur kullanıyorum ama yan etkileride cok oldu sersem gibiyim hep...gece uykum hep kacıyor uyanıyorum gece ortasında...doktorada gitmeden once hep üzüntüden sanırım kusuyordum işe gidemedim kusmam sabah yataktan kalkınca boyle içim daralarak kalkıyodum..8. gunum bugun gastroya bile gittim midemdemi sorun var diye...ben üzüntüden olduğunu düşünüyorum..umarım ilac faydasını gösterir...hayata güzel bakmayı olumlu bakmayı özledim.. allah cümlemizin yardımcısı olsun...hepinize sevgiler...
Yaşadığın şeyler için çok üzgünüm. Ama herşey düzelecek, umudunu hiç bir zaman kaybetme. Bu durumdan kurtulmanın tek yolu umudunu kaybetmemek. Allah yardımcın olsun, bir an evvel şifa bulman dileğiyle canım.
arkadaşlar lütfen ama lütfen doktora görünün psikiyatrist olur psikolog olur devlet hastanelerinde de var hepsi artık iyi de olsa kötü de olsa illa ki bir doktora görünmek lazım.sakın kendi kendinize ilaçlar edinip kullanmayın ve sakın kendinizi bırakmayın ben de aynı şeyleri yaşadım geçti desem yalan olur bir dert bin olarak görünüyor gözüme elimde değil,bunalma sıkıntı en ufak üzgünlük veye sıkıntı beni mahvediyor. ilaç kullanmıyorsanız sarı kantaron diye bir bitki var onu için ama ilaç kullanmıyorsanız.uyku için papatya çayını tavsiye ederim.bununla yaşamayı öğrenin,ama yapmanız gereken en önemli şey kendinizi asla ama asla bırakmamak ne yaparsanız kendinize yapıyorsunuz ne kimse anlar sizi ne de anlatabilrsiniz anlamazlar çünkü . bir de bolca dua edin,kendinizi asla bırakmayın..sığının Allah'a .. doktor veririse ilaçlarınızı ihmal etmeyin ki kurtulabilin o karanlıktan..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?