Boyle zamanlarda ana odaklanmanizi tavsiye ederim. Suan neye sıkılıyorum, beni üzen ne. Somut birşey varmı . Eğer yoksa kendinize bunu telkin edin. Daha öncede olmuştu ve geçti. Suan bir problemim yok gibi telkinlerde bulunun. Ve başka uğraşlar bulun . Dışarı çıkın, kitap okuyun.Korku sıkıntı belirsiz aniden içim sıkılmaya başlıyor o an hiçbir şey yapmak istemiyorum yemek dahi yiyemiyorum
Evet bunlari yapmak lazım ama geldiği an ben yapamıyorum bütün vucudum terliyor gibi oluyor ensemdeKendime telkin vermeye çalışıyorum. Filmlerdekiler gibi bu gerçek değil bunlar beynimin bana oynadığı oyunlar gerçek değiller falan diye. Ama o ara beynim hala ya şu olursa ya bu olursa diye tüm hızıyla çalışıyo. O ara ne işim varsa bırakıp hemen başka bi iş yapıyorum. Boş kalmayı sevmiyor bu meret.. Sonraa bana iyi geleen ama sorunlarımı bilmeyen insanlarla mesela annem falan arayıp onlarla öyle muhabbet ediyorum. En olmadı hazırlanıp alışverişe gidiyorum market alışverişine. Park bahçe gezemem çünkü yalnızken ve boşken çok şey düşünüyosn.. Olabildiğince dağılmaya çalışıyorum. Bazen polisiye kitap okuyorum olayın akışını merak ettiğim için başka şeyler düşünmüyorum. Bazen kadınlar kulübü okuyorum kafam bayağı dağılıyo.. Öyle işte. Anksiyete geçen biten bi hastalık değil bence.. En azından benimki geçmiyo.. Ben hep basit şeylerle jendimden uzaklaşarak düşünmemi engelliyorum. Bi de ben yüksek seste düşünemem en olmadı yüksek sesle müzik dinlerim
Benim biseyleri yapamama durumum yok çok sukur ama ben içime sıkıntı giriyor ve hiçbir şey yapamıyorumMerhaba geçmiş olsun.
Öncelikle eğer hastalık hakkında internetten çok fazla araştırıp, okuyorsan bunu hemen bırakmanı öneririm. Kendimden yola çıkıyorum o dönemde burada okuduğum ne varsa yaşamaya başlamıştım. Misal biri yazmış vapura binemiyorum diye benim aklımda bile yokken ben vapurdan korkmaya başladım. Ve bir gün sadece bu korkunun beni yenmemesi için korkarak vapura bindim hemde tek başıma ve sonrasında korkmadım bir daha vapurdan. Ne kadar basit aslında değil mi ama bu rahatsızlık insanın basitçe yapabileceği şeylere bile engel oluyor maalesef. Yaşamayan bilmez, anlamaz hatta alay eder vapura mı binemiyorsun? diye ikinci tavsiye de bu; insanların söylediklerini çok fazla kafana takma. Onlar böyle söyledi diye güçlü olmuyorlar, ya da sen her insanın basitçe yapabileceği şeyleri yapamıyorsun diye güçsüz.. Ben niye korkuyorum diye de kendine kızma. O çok güçlü gördüklerinin da elbette sakladıkları aciz tarafları vardır. Sadece kimisi saklar kimisi saklayamaz ama sonuçta hepimiz insanız
O panik işte. Bunları yaparsanız rahatlarsınız. O terleme geldiğinde konuya odaklanmayın. Yanlış anlamadıysam anksiyete ile ilgili ardarda iki konu açmışsınız. Geçmişte herkes hata yapar. Hatalar değil dersler önemli bizim için. Geçmişi değiştirme şansımız yok. O halde aynı hataları yapmayarak geleceği daha kaliteli yaşayabiliriz. Hataları dert etmeyerek ders ederek geliştireceğiz kendimiziEvet bunlari yapmak lazım ama geldiği an ben yapamıyorum bütün vucudum terliyor gibi oluyor ensemde
O panik işte. Bunları yaparsanız rahatlarsınız. O terleme geldiğinde konuya odaklanmayın. Yanlış anlamadıysam anksiyete ile ilgili ardarda iki konu açmışsınız. Geçmişte herkes hata yapar. Hatalar değil dersler önemli bizim için. Geçmişi değiştirme şansımız yok. O halde aynı hataları yapmayarak geleceği daha kaliteli yaşayabiliriz. Hataları dert etmeyerek ders ederek geliştireceğiz kendimizi
Mesela hala beni seviyormudur diye korkuyorum yani ya beni unutmamışsaTabi hata dediğiniz şeyin boyutu da önemli sadece hoşlanma mı daha ilerisi var mı. Belki sizin bu duygunuz utançtır. Bunu unutturmaz size ve yeni hataları engeller unutturmayarak
Hayır lezbiyen değilim şuan evliyim zaten ama nasıl oldu diye yiyorum kendimiKendiniz den mi korkuyorsunuz aslında lezbiyen olmaktan korkuyorsunuz gibi geldi bana.Olabilir belkide o ylesiniz bunu neden bu kadar kötü bir şeymiş gibi algiliyorsunuz .ortada kötü bisey yok adam oldurmediniz hiçbir canlıya zarar vermediniz.gençlik aşık oldunuz yada öyle sandiniz.
Bende dört yil ilaç kullandım bırakalı işte dört ay oldu doktorum arada atak gelir bu geçtiği anlamına gelir demişti ama o yuzdenmi acaba sıkılıyor yine içim siz nasıl atlattinizYıllardır mücadele ediyorum anksiyete ile.
Henüz ilacı bırakalı 4 ay olmuş.
Size tavsiyem; şuan hiçbirşey yapmayın.
Çünkü zaten bu ilaçları bıraktıktan sonra en az 6 ay- 1 yıl bir geçiş süresi oluyor.
Bu sürede tekrar tekrar anksiyete geliyor, hemde olduğundan daha da ağır, hatta panik atak da başlıyor. Sabredin lütfen, ağlayın sızlayın ama sabıır..
Zor biliyorum ama tekrar ilaca başlamayın.
Eğer bu süre içinde ilaçsız atlatırsanız; yenmiş oluyorsunuz zaten. İnanın hafifliyorsunuz. Bu rahatsızlıkla; baş etmeyi, mücadele etmeyi öğrenmek gerekiyor.
Korku, takıntı ve kaygılarınızdan kaçmayın. Aksine üstüne gidin. Sürekli olarak da düşünmeyin tabi. Kendinizi yorucu, sizi meşgul edecek işlere verin.
Papatya, kediotu, Melisa gibi çayları tüketin. Kendi kendinizi sakinleştirebileceğiniz, anksiyete terapi kitapları alın ve okuyun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?