- 22 Mart 2015
- 1.373
- 2.728
- 34
- Konu Sahibi Designer31
- #1
Öncelikle lütfen konum taşınmasın, diğer konu başlığında yorumlar çok az oluyor ve benim gerçekten üyelerin fikirlerini almaya ihtiyacım var. Üstelik çok dertliyim şu an 
18 yaşından beri anksiyete yaşıyorum dönem dönem. Şu an 31 yaşındayım, evliyim, mutlu bir evliliğim var çok şükür. Covid döneminde artan anksiyete ile Nisan ayında tekrar doktora gittim, ilaç kullanmıyordum, daha önce kullandığım ilaçları rica ettim, yazdılar. İlaçlar başlangıç seviyesinde şikayetlerimi arttırdı tabii, kalp ağrısı, tansiyon düşmesi, çarpıntı gibi fiziksel belirtilerin yanında yoğun kaygı ve endişe duygusuyla bir ay geçirdim. Cehennemden kombine bilet almıştım sanki
ilaç etki etsin diye gün sayıyordum resmen. Neyse sabrede sabrede o günleri de atlattım, son iki haftadır şükrediyorum her anıma 
Yaşayan bilir bu derdi. Bugün ilaçlarım azaldığı için doktora gittim, iyi geleceğini düşünerek;
fakat doktor çok ilgisizdi, resmen kilitlendim bende derdimi tam anlatamadım, sadece “çocuk düşünüyoruz. Hamilelik döneminde sorun yaşar mıyım?” diye sordum. O kadar keskin bir dille “yaşarsın, bir yıl bekle.” dedi kiiii yıkıldım. Ama ilacı yazarken “hmm hafif anksiyete, dozu yükseltmiyorum.” dedi sjsjsj
Bende o kadar beklemek istemediğimi, anksiyetelerimi kontrol etmek için elimden geleni yaptığımı, sadece bu süreçte desteğe ihtiyacım olduğunu söyledim. Psikolog randevusu reçete etti, bireysel terapi alacağım 
daha önce çok istememe rağmen vermemişlerdi.
Tamam, ben psikoterapi seanslarımı bitirene kadar çocuk düşünmeyeceğim en azından, sorun neyse halledilsin. Ama anksiyete ve panik atak gebelikte gerçekten çok büyük sıkıntılar doğuruyor mu? Özellikle Bunu tecrübe etmiş arkadaşların desteğine ihtiyacım var. Bir bebeğim olsun çok istiyorum, ziraa eşim de öyle. Bana karşı çok anlayışlı strese sokmamak için “bebek de bebek.” diye tutturmuyor, tamamen bana bıraktı ama ben artık aşkımızın meyvesine kavuşmayı öyle istiyorum ki... Diğer yandan da bu durum...
Kendime güveniyorum ama doktorun tutumu birazcık özgüvenimi kırdı, yorumlarınız için şimdiden teşekkürler
18 yaşından beri anksiyete yaşıyorum dönem dönem. Şu an 31 yaşındayım, evliyim, mutlu bir evliliğim var çok şükür. Covid döneminde artan anksiyete ile Nisan ayında tekrar doktora gittim, ilaç kullanmıyordum, daha önce kullandığım ilaçları rica ettim, yazdılar. İlaçlar başlangıç seviyesinde şikayetlerimi arttırdı tabii, kalp ağrısı, tansiyon düşmesi, çarpıntı gibi fiziksel belirtilerin yanında yoğun kaygı ve endişe duygusuyla bir ay geçirdim. Cehennemden kombine bilet almıştım sanki
ilaç etki etsin diye gün sayıyordum resmen. Neyse sabrede sabrede o günleri de atlattım, son iki haftadır şükrediyorum her anıma Yaşayan bilir bu derdi. Bugün ilaçlarım azaldığı için doktora gittim, iyi geleceğini düşünerek;fakat doktor çok ilgisizdi, resmen kilitlendim bende derdimi tam anlatamadım, sadece “çocuk düşünüyoruz. Hamilelik döneminde sorun yaşar mıyım?” diye sordum. O kadar keskin bir dille “yaşarsın, bir yıl bekle.” dedi kiiii yıkıldım. Ama ilacı yazarken “hmm hafif anksiyete, dozu yükseltmiyorum.” dedi sjsjsj
Bende o kadar beklemek istemediğimi, anksiyetelerimi kontrol etmek için elimden geleni yaptığımı, sadece bu süreçte desteğe ihtiyacım olduğunu söyledim. Psikolog randevusu reçete etti, bireysel terapi alacağım daha önce çok istememe rağmen vermemişlerdi.Tamam, ben psikoterapi seanslarımı bitirene kadar çocuk düşünmeyeceğim en azından, sorun neyse halledilsin. Ama anksiyete ve panik atak gebelikte gerçekten çok büyük sıkıntılar doğuruyor mu? Özellikle Bunu tecrübe etmiş arkadaşların desteğine ihtiyacım var. Bir bebeğim olsun çok istiyorum, ziraa eşim de öyle. Bana karşı çok anlayışlı strese sokmamak için “bebek de bebek.” diye tutturmuyor, tamamen bana bıraktı ama ben artık aşkımızın meyvesine kavuşmayı öyle istiyorum ki... Diğer yandan da bu durum...
Kendime güveniyorum ama doktorun tutumu birazcık özgüvenimi kırdı, yorumlarınız için şimdiden teşekkürler
Güç alıyorum gerçekten.
