- 15 Ocak 2013
- 913
- 101
- 53
Sorun şu ki; artık herşeyi gözümde öyle çok öyle çok büyütüyorum ki savaşamayacağım kendimle bir süre sonra (dilerim böyle olmaz).
Mesela; dişimi fırçalarken kanama mı oldu, hemen aklımdan senaryolar geçiyor ya ciddi birşey varsa ya ölürsem ve araştırmaya geçip kalbi ve beyni etkileyebilceğini okuyorum, doktora gitmeye kalkışıyorum ve aksilik çıkıp gidemiyorum.
Bulaşıkları yıkamam gerek ve erteleyim diyorum ama aklımdan çıkaramadığım için yıkamaya gidiyorum.
Telefonla sabah ve gece aradığım kişiye (erkek arkadaşıma) ulaşamadım mı aklıma gelen ilk şey ya başına birşey geldiyse ya allah
korusun öldüyse, yardıma ihtiyacı varsa ve kimse yetişemezse. Çok korkuyorum birşey olmasından
Sorun yokken sorun çıkartıyorum, nedenler arıyorum aklımı birşeylerle meşgul ediyorum illaki.
Nasıl kurtulcam bu durumdan
Mesela; dişimi fırçalarken kanama mı oldu, hemen aklımdan senaryolar geçiyor ya ciddi birşey varsa ya ölürsem ve araştırmaya geçip kalbi ve beyni etkileyebilceğini okuyorum, doktora gitmeye kalkışıyorum ve aksilik çıkıp gidemiyorum.
Bulaşıkları yıkamam gerek ve erteleyim diyorum ama aklımdan çıkaramadığım için yıkamaya gidiyorum.
Telefonla sabah ve gece aradığım kişiye (erkek arkadaşıma) ulaşamadım mı aklıma gelen ilk şey ya başına birşey geldiyse ya allah
korusun öldüyse, yardıma ihtiyacı varsa ve kimse yetişemezse. Çok korkuyorum birşey olmasından
Sorun yokken sorun çıkartıyorum, nedenler arıyorum aklımı birşeylerle meşgul ediyorum illaki.
Nasıl kurtulcam bu durumdan