• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

anabell / Kendi Şiirleri

anabell

Nirvana
Kayıtlı Üye
12 Temmuz 2006
60
2
611
Diğer
sus dedin,
konusma..
bu sevdayi anlatma...
sustum!
ikimize ait son resmi,
kilitledim yüregime..
kapattim acilarimi
en derinlere..
sen
ne dersen o .
hic degismedi..
iki kislikti ask..
simdi ,
tek kisilik
umutsuzluk....​

YILDIZ
 
SEVDAM


orta yerinde duruyorum hayatin,
özlem nehirleri gecmekte icimden..
köpük köpük sevdam..
zaman hasin,
zaman acimasiz..
ben icinde, kapildim gidiyorum.....
gözlerin degiyor her bir yamacima,
acilar sancilar derken..
sevdam tutuyor ellerimden,
beni birakmiyor..
yasiyorum..​
 
BiLEMESSiN



öyle cok sevdimki seni,
ne günes yakardi tenimi bu kadar
ne cöl yalnizligi dokunurdu ruhuma
acitircasina...


sevdim seni,umarsizca hayata inat,
yoklugunda,varliginda,her animda
elimi uzatsam tutacak gibiydin,
yildizlar bile daha yakin simdi sevdigim...


ruhuna yabanci bir el dokunmus senin
gölgeleri var benden gidisinin,
öyle cok sevdimki seni,
tanri biliyor,ama sen
bilemessin...
 


ben icimde ne varsa bitirdim..
rüyalarima vize koydum..
icinde sen yoksan girebilecekler gecelerime..
yoksa uykusuz sabahlara acik gözlerim..

ben icimde ne varsa bitirdim...
tek yöndü askim...
yoktu asla dönüsüm..
imkansizi istemistin benden...
ben olmazlara gömüldüm...

ben icimde ne varsa bitirdim..
ismin gecince yüregimden nefesimi kestim..
sevda böyle birseymis iste...
birtek ölüme birde sana teslimmis yüregim...

ben icimde ne varsa bitirdim..
tek bir kursun gibi yakti .gecti sözlerin,
dedinki "yeniden sevebilirim"
bitmeden askin geldi nefretim...

ben icimde ne varsa bitirdim---
icinden sen gidince anladim...
gözün aydin yüregim...
ben ..
de..
bittim
yüregim...
tükendim...
YILDIZ
 
Tutsak

icime düsen gölgen,
öyle agir ve eziciki
susmalarin bile acitmakta..

tutsak bir sevda bu
karanliklari cok,
günese uzak,
can yakmakta...

ölümle yasamak arasi bir yerde,
ne seninle.ne sensiz
öylece kalakaldim..
gücüm tükenmekte..


birak ellerini yüregimden,
düstügüm yerde.
al götür, bende kalan,
enson hayalinide...​
 

iNiLTiLER



ordasın
acıların zirvesinde,
kara tepeler
yıldızlar sönmüs bir bir
ay küsmüş

gece/inler

dogarken,
aglamayan günes misali
en orta yerine
mavi gögsümün
adın saplanmış

aşk/inler

dokunursan,
yanacak ellerin
kor tasıyorum
üzerin de alevim
öfkelerime mil cektim
bakarsan yanılıpta

göz/inler



henüz ayazı üzerinde iken
üsüyen duygularımın
kahretsin..
yoklugun da
kilitli dudaklarımın,
son hecesi, sen..

söz/inler​

YILDIZ P.​
 

ask yürege yapilan en büyük eziyetmis,
insan altinda ezilir,elenirmiste
yine de vazgecmezmis
vazgecerse kiyamet kopar,
ölmekten beter edermis....

üsürmüs insan bazen /nedensiz
nöbetler gelirmis ,titrermis
kar yagarmis yüregine/yaz ortasinda
bilmez,sormaz, kabullenirmis...

mutsuzluk öbek öbek olurmus
yorulurmus beden..
ruha darbe darbe üstüne,
hayat sendelermis...

ask girince yürege,malum ya,
"sen" olurmus yasamak ,"ben" bitermis...




YILDIZ
 
git istersen...
sen gidersen bir pencere kapanir ruhumda
günese dogru,
karanliklar kaplar sol yanimi..
sevda cicegim solar,büker boynunu
kal demek ister icimdeki ses /susarim
diyemem..
tutuklanir icimde tüm senli cümleler..
gögün lacivertinden bahseder ya siirler
bana karanlik olur hayat,
yirmi dört saat sürer geceler--

git istersen..
hic birsey demem benden gidisine..
alem biliyor ,yüregim biliyor,
gözlerimden okudun cümlelerimi;
sevdam sana mahkum ve ebedi
git istersen.
al götür ,sende ki beni/ ez ,
yok et, ne istersen ona yap
hic birsey beni daha fazla üzmez..
sadece ..
sadece,resmi kalsin gidisinin bendeki
camurdan ayak izlerinde...



YILDIZ P.
 
BENiM iCiN DE








bana hic birsey söyleme,
sorularda sorma..
kime ne dedim
kimi sevdim
bileme..

ipi ince bir kuyudan
düsmelerdeyim
sessiz,karanlik
bilme/celerdeyim

ne elimi tut diye bagiracagim
ne sensiz yagmurlarda
islanacagim..

susmalardayim...

biliyorsun sevdigim
kücük sehirlerin de
büyük olur/mus yalnizligi
ve zor görünürmüs
YILDIZLARI

dokunabilirsen ask’a
yanmadan ellerin
benim icin de öp dudaklarindan
kor ,alev yakan
kimsesiz kalmis
basa bela
duygularinin...



YILDIZ P.
 



KAÇ SEN EDER BİR ÖLÜM


Kaç yönedir yüzüm
- ölüme,hayata ve içimedir yolculuğum
Kaç ömre sığar acılar
Kaç kişiliktir isyan
- hep susmayı öğrettiler ya bize
Kaç kez acıtır sözler
Ve kaç ölümdür kelimeler

Tanrı bile hergün başka bir maviye boyarken gökyüzünü
Ne demek hep gece mavisi dünya gözlerimde

git /me
kal öyle,gözlerin geceme girsin..
derinlemesine
sıraya dizelim yıldızları gökyüzümüzde
hepsini çağıralım bilmediğimiz
en uyduruk isimlerle
türkü söylesin göz bebeklerin
en solundan yüreğinin,en kösesinden
biraz mahçup,biraz cesur aşktan konuşalım..
dokun/sen
benim için/de sen olan kelimelerime"

Tanrı bile hergün yeniden çizerken günesin resmini
ne demek hep karanlık, yokluğun gözlerimde

Kaç çeşit silah donanmalıyım
gardımı almak için
hayata
ve kaç kurşun sıkmalı aşka
kaç ağıt dokunmalı dudaklarıma
senden sonra...



YILDIZ


 
EYLÜL DÖKÜNTÜLERi









Eylül..

Bir hazan mevsimi gülüş döküntüsü
Kapıma bırakılmış
Ölü yaprak süprüntüsü bir yığın anı
Oysa göçmen kuşlarına emanet vermiştim ben
Ellerimde kalan son sevdayı

Rüzgarın saçlarına takıp getirdiği bir buluttun
İçinde alev söndürülmüş
Toprağına kavuşma meramında
Mevsim beklentisi bir avuç yağmurunda
uzadıkça zaman ,
eskidikçe resimler
Taş duvarlar arasına gizlendi
umutlar
Genişledi dünya gözbebeklerimde
ağırlaştıkça
Yüküm
yalnızlık oldu
gül kurusu sayfalarda eridi hayalin



---
Saatlerin kovalamadığı düşler
Yarına yüklenmemiş
Dünden çalınmamış
Resimler olmayacaktı ceplerimde
Eylül yortusu yaprakların üzerine dökülmeyecekti
Meçhul bir aksam kızılı aşk
Seni doyasıya
Sevecektim gözlerimle..


İçine kendimi atıp kaçtığım dünler bile götüremedi beni
Kendimden öteye
Kaçışım herkestendi
Gidemeyişim kendime…


Eylül…
Bir tebessüm borcum var sana ömür hanesinde







------------------------------------------------------
 
KATREDEN BiRiKiMLER






iki mevsim nedir ki
bir ömür de
bir ilk bir de son olsa yazgısında
ortasında hep yaz, hep alev
kenarlarında ayaza vurgun
kışlar...



acının güneşinde ağarmakta
duygular
hayalim de ne varsa..
beldesi öksüz çocukluğuma
v/atan bir yürek
için de kalan ne varsa uçurumdan
atılmış izbe
kalıntılar...



bir sürü yalandan bozma
ölü mevsim düzmeceleri hikayemdir artık
seni bitirdiğim
kendi bitişime asılı
kömür gözlerine karanlığın resmini astığım
kasım cicekleri solgunluğunda
kokusu s/on bahar döküntüleri
ayak altına serili gazelden
sözcük
süprüntülerinde (sen…)



düş gezintilerinde elinden tuttuğum
hayal/sin
simdi bir şömine içinde alev alev
yanmakta
kadın sureti
ve sen izlenmektesin garp cephesinden
zırhı aşk
yüreği aşk,
prangalar dar geliyor doldukça
gözlerine
özlemin katreden birikme ateşi…



„simdi senin kentine yağmur yağıyor
koca bir şehir ağlıyorsa benimle“
külü mü kalır
yoksa izleri mi yıkanır senden kalan
son deminde ecel artığı acıların
yürekte








 
Back