Yeryüzünde tüm canlılar arasında başkasının bakımına en uzun süre ve tümüyle gereksinimi olan tek varlık hiç kuşkusuz insan yavrusudur. Bu, hayatın ilk aylarında bebek, kendi bedeninden gelen uyaranlara karşı çok duyarlıdır, emme dürtüsü o denli güçlüdür ki uykuda da sürer, uykuya dalarken emme hızlanır; bu durum bebekte gevşeme yaratır, haz sağlar. Bu nedenle ağzına konan bir emzik uykuya geçişini kolaylaştırır. Bebek böyle dönemde “haz ilkesine” göre davranır. Yani çocuğunuzun altı kirli ve çok acıkmış iken, çocuğunuza; “ Dur çocuğum şu telefon konuşmam bitsin seninle sonra ilgileneceğim “ dediğinizde “ Peki ,Anneciğim” dermişçesine gözlerinize bakan ve sonra ağlamayı keserek sizi bekleyen bir bebeği, hiç hayatınızda gördünüz mü? Haz ilkesi derken bunu kastediyorum.Çocuk bu aylarda acıktı ise karnı doyurulacak, altı kirli ise altı temizlenecektir. “Dur” dan yada daha sonra ‘ dan anlamaz. İstediği, istediği anda olacaktır. Yapılmazsa öfkelenir. Tek cümleyle özetlemek gerekirse, bebekler için isteklerinin hemen yerine getirilmesi çok önemlidir. Beklemeye dayanamazlar.
Bebekler annelerini, eşyalarını, kendisine bakan kişiyi ancak 6. aydan sonra tanırlar. Şu anda belkide bu yazımı okurken ”vallaha benimkisi tanıyor, benim çocuğum farklı” diyenleriniz olacaktır. Ama üzülerek söylemem gerekir ki; bebekler bu aylarda tanıdığından değil, kendisi ile ilgilenen herkese karşı gülümseyebilir ancak kişisel tanıma 6. aydan sonra başlamaktadır. Bu tipte 6. aydan önce olan gülümsemelere “sosyal gülümseme” adı verilir. Bunun önemi de şudur; 6 .aydan sonra çocuktan ayrılmak ,uzun süreli birilerine bırakmak sakıncalıdır. Bebeklik depresyonlarının en sık nedeni budur. 6. aydan sonrabebek annesini gözleri ile takip eder, biberonuna uzanır. Çünkü annenin ve biberonunun şekli ancak hafızasında yer etmeye başlamıştır. Bu nedenle 6.7. aylardan itibaren bebek, kendisine iğne yapan, canını acıtan doktoru veya hemşireyi de artık tanımaya , başkasından ayırt etmeye başlar. Hastaneye yatırılması gerekirse, tanımadığı yeni yüzler, yeni rutinler ve alıştığı kişilerden ayrılması onu çok korkutur. Bu tipteki hastaneye yatışlarda muhakkak bebeğe sürekli bakım veren kişinin de bebeğin yanında olması bu sürede refakat etmesi ve en çok sevdiği birkaç oyuncağının beraberinde hastaneye götürülmesi çok önemlidir. Sağlıcakla Kalın. Psikiyatrist-Psikoterapist Dr.İbrahim Bilgen
yazının tamamı da burda