Allah rızası için çok önemli yardım edin....

canım çok üzüldüm ama hayırlısı demekten başka söz bulamıyorum...

hemen terket o evi arkadasim.annenin yüregi yanara yasadiklarinin milyonda birini duysa,hangi yüzle dönerim deme

bunlar resmen canavar yaaa,hangi insan evladı böyle birşey yapar??hadi eşinin ailesi tamam diyelim ama eşinde de hiç vicdan yokmuş.
hiç çalışma hayatın oldumu bilmiyorum,ama bence önce kendini düşün senden önemli değil hiçbirşey...
ailene gelince ne olursa olsun onlarda senin acı çekmeni istemez,dönersin evine bir de iş bulursun.hem çalışırsan hayata yeniden daha çabuk adapte olursun...
inan çok üzüldüm,hakkında hayırlısı ne ise o olsun canım :2:

Canım bak aslında yapman gerekenler çok netleşmiş artık.Şöyle düşün;
sen anne olsan çocuğuna böyle şeyler yapsalar dövseler,hakaret etseler çocuğuna sahip çıkmazmısın.
isterse seni ezip geçsin yine böyle bişeye yüreğin dayanmayacaktır.O yüzden ailen sana mutlaka yardımcı olacaktır.Diğer arkadaşların da dediği gibi belki senin onları dinlememeni hatırlatacaklar ama olsun en azından annem babam dersin.kendini insan zanneden bu yaratıklarla daha fazla durma.
hem de çocuğun yok bu senin için çok büyük bi nimet şu an bu adamdan kurtulmak için.
sadece kararlı ol,sakın ailenden çekinme.ilerde çocuğun olursa bu yaşadıkların katlanarak devam edecek
ve sen o zaman işin içinden hiç çıkamayacaksın.
kurtulmanın tam zamanı derim ben.Allah yardımcın olsun

gerçekten okuyunca çok üzüldüm yazık ya insanlıklarından utanmaları lazım ama bir çok arkadaşın sana söylediği gibi bende aynı fikirdeyim... ben eşimin ufacık şeylerine dertleriniyorum senin şu yaşadıklarına bak... bence ailen senin bu yaşadıklarını tam anlamıyla bilseler bi dakika seni o insan görünümlü yaratıkların yanında tutmazlar ne kadar karşı çıkmışta olsalar sen onların evladısın...evet çekinmekte haklısın ama ortada bence bi vahşet var..hazır çocuk yokken ve işler iyice onların aleyhine dönmeden sen bu işe son ver yazık sanada... hayatını orda heba etme

gerçekten okuyunca çok üzüldüm yazık ya insanlıklarından utanmaları lazım ama bir çok arkadaşın sana söylediği gibi bende aynı fikirdeyim... ben eşimin ufacık şeylerine dertleriniyorum senin şu yaşadıklarına bak... bence ailen senin bu yaşadıklarını tam anlamıyla bilseler bi dakika seni o insan görünümlü yaratıkların yanında tutmazlar ne kadar karşı çıkmışta olsalar sen onların evladısın...evet çekinmekte haklısın ama ortada bence bi vahşet var..hazır çocuk yokken ve işler iyice onların aleyhine dönmeden sen bu işe son ver yazık sanada... hayatını orda heba etme

bence eşinin ailesiyle çok yakın oturmasan bu sorunlar olmaz.Büyük ihtimalle ordan tasınma gibi bir seceneğiniz yok keşke olsaydı.Eşinin yaptıkları da çok kötü ama pişman olması o kadar da kötü olmadığını gösterir.Bence bir uzman yardımı al.Boşanmak istiyorsan da deneyeceğin bütün iyi yolları dene.En azından boşandığında vicdanen rahat olursun.

ve de sunu unutma bence boşanınca sorunsuz laylaylom bir hayat seni beklediğinin garantisi yok.Belki boşandıktan sonra çok daha kötü bir hayatın olacak ve de diyeceksin ki keşke onların istediği son ansı verseydim.Bir kere Türk toplumunda boşanmış kadın imajı altına gireceksin.Ailenin en ufak bir sözünden alınacaksın.Bunlar ihtimal.Hersey çok daha iyi olacak belki bu da ihtimal..Hem bak ayrı ev tutmaya da niyetliler.bunlar güzel adımlar.Ama vaadettilerinin gercekten oluşmasını bekledikten sonra dön döneceksen ve eşine de sunu söyle bence evet ailen görmek görüşmk istersin ama bak ne sorunlar yasadık bundan sonra onlarla ilişkimizin daha mesafelli olmasını istiyorum.Mesafeli olursak daha iyi olacağına inanıyorum.Mesafeli ol ama saygılı ol.Hürmette kusur etme.Eşine karsı da laf yarışlarına girmeden güzel güzel tatlı tatlı konuş.Kendi eşime benzettin senin eşini.O kötü konuşunca ben de kötü konuşuyorum.ben kötü konuşunca o bu defa çıldıryor ve işin boyutları değişiyor.Bir evlilik terapistini dinledim ve o kötü konuşunca sakin düzgün bir şekilde sıkıntımı anlattım.Böyle olunca çok üzülüyorum gibi.Bu defa hersey bambaşka olmaya başladı.Bence eşinle ilşkin de bu felsefeyi edin.Hanımlar kızmayın bana hep kadınlar mı alttan alacak söyle bakın duruma siz tatlılıkla konuştuğnuzda bundan en büyük faydayı siz görüyorsunuz.Aslında kendinizi kendi huzurunuzu düşündüğünüz için bunu yapıyorsunuz.Tabi ki karar senin. Hakkında herseyin en hayırlısı olur inşallah...

ya zaten ailesinin yanına döndü arkadaş,,,bebeğini de kaybetti,

gözde melek .!.:

hemen terket o evi arkadasim.annenin yüregi yanara yasadiklarinin milyonda birini duysa,hangi yüzle dönerim deme

Genişletmek için tıkla...

kesinlikle katılıorum gözde'ye.. onlar senin ailen sana sahip çıkarlar elbette. en fazla bi hafta biz sana demiştik derler belki ama sonrasında huzurlu mutlu bir hayatın olur. yeniden bi düzen kurarsın kendine ama bu şekilde hayatın hep böyle geçer.

umarım geri dönmemişsindirr

yorulgan .!.:

6 aylık evliyim.nişanlılık döneminde eşimle fazlasıyla kavga ederdik.2 ay konuştuktan sonra nişanlanmış 2 ay sonra da nişanı attık.
eşim yalvardı yakardı tekrar nişanı taktık.evlendik.
evlendikten 1 ay sonra kaynanamlar köye gitti.görümcem 2 çocuğuyla beraber kaynanamlarda kalıyor.eşinden ayrı.o yalnız kalmasın diye eşimle kaynanamlarda kaldık.ama görümcem bizi hiç istemedi.ben iyi niyetimle kalırken o akşamları orada kalmayalım diye kapıları kilitledi.2 oda varken bizi salonda yatırdı.kaynanamlar köyden geldi.kızları haksız olduğu yerde beni haksız gördüler.
beni ağlattılar.
eşim evliliğimizin 1.5 ayı çalışmadı.ailesine karşı çok soğuktu.kaynanamlara çıkmaz,yolda görse konuşmazdı.bu yüzden eşimden dayak yedim.
hamile kaldım.aşerdim.iştahsızlık,mide bulantısı,istifar,yemek yapamama....!kaynanam yüzümün asıklığını hep kafama vurdu.Allah aşkına yemek yiyemeyen,yediği herşeyi çıkaran bir insanın nasıl yüzü gülsün.bunu hep eşime bildirdiler.kaynatam yemek yapmamaı sorun yaptı.aşermem geçmişti ki kaynanamları çaya çağırdım.kaynanam 'hayret ne oldu da bizi çaya çağırdın' dedi.meğer aşermem geçmemiş bebeğim karnımda 9 haftalıkken ölmüş.bebeğimin öldüğünü öğrendiğimde çok kötüydüm.eve zor geldim.kaynanam 5 dk oturdu sonra yukarı çıkıp temizlik yaptı.açım ve çok kötüyüm düşünün.annem geldi benim halimi görünce hemen bişeyler hazırladı.annem halimi ve kaynanamın ilgisizliğini görünce beni kürtajdan sonra götürmeyi düşündü.bunu eşime ve annesine söyledi onlarda tamam dediler.ancak ben kürtajdayken eşimi nasıl doldurmuş annesi bilmiyorum sanki eşi değilde sokaktan geçen bir kişi kürtaj olmuştu.annemlere geldim.eşim sürekli laf sokuyor.2.günü dayanamadım gittim evime.ev permaperişan.evi topladım,yemek yaptım.kaynanam geldi ''ee bugün aşağıya inmedim,o yüzden ev böyle ''dedi.bana evi cenaze evine çevirme.tek düşük yapan sen değilsin.gibi bir sürü söz.küçük görümcem eve gelirgelmez doğum yaptın ama çocuk yok dedi.mutfağın yerlerinde vernik izleri var bunlar senin kanın mı dedi.
psikolojim iyice allakbullak oldu.kendime geldim diyorum kaynanam habire laf sokuyor.bayramın 2.günü mutfağı toparlıyordum eşim annemlere kahvaltıya gidelim dedi.bende tamam dedim.o arada bişey gördü mutfakta ben evi temizlemiyormuşum,hiçbirşey yapmıyormuşum...!eşim bana temizlik konusunda hakaret etti.benimde zoruma gitti ve ağlamaya başladım ki eşim tokat attı ve yukarı çıktı.beni aradı kahvaltı hazır diye.
ocağa da yemek koymuştum.çıktım yukarı.çayımızı içtik.bulaşıkları yıkadım.biraz oturdum indim aşağıya.
eşimde geldi ben gidiyorum dedi.bende iyi dedim.işin bitince yukarı çık dedi.bende ben karar veririm ona dedim.tartışmaya başladık ve beni öldüresiye dövdü.gözüm şişti.yüzümde hala şişlik var.boynumu çevirdi,boğmaya felan çalıştı.ben o arada bağırıyorum beni kurtarın diye.normalde yüksek sesle konuşsak kaynanamlar kızardı.ama o gün...!kaynanam geldi.ben boşanmak istiyorum dedim.kaynammın yanında da o bana vurdu bende ona.evden kaçmaya çalıştım kapıyı kilitlediler,beni zor zapteddiler.sonra eşim özür diledi.ağladı zırladı.ben nasıl yaparım bunları diye.bu arada kaynana kavgadan kendine pay çıkarıyor.oğlum o çıkmasadasen çık.cennet annelerin babaların ayakları altındadır.felan filan...!
dün gece eşim yukarı çıkalım dedi.çıktık.kaynatam,kaynım ve kaynanam bana nasihat verdiler.sanki tek suçlu benmişim gibi.yukarı çıkmıyormuşum.eşimin ailesine soğuk davranıyormuşum... gibi.
bilmiyorum kızlar...kafam çok karışık.aslında yazılacak o kadar çok şey var ki.

aileme de söyleyemiyorum.çünkü eşimle evlenmeme hiçbir zaman razı olmadılar.ailemi karşıma alıpta eşimle evlendim.şimdi boşansam hangi yüzle geleceğim eve.biliyordun bunların böyle olduklarını diyecekler...!

ne yapmalıyım.Allah rızası için yardım edin.

Genişletmek için tıkla...

Canım cok uzuldum yazık sana ya.Ne biçin ınsanlarmıs bunlar kı ınsan değiller bence.Bence sen kaynananla gorusmemeye calıs ondan sana zarardan baska bıse gelmez gıbı gelıyor bana.Eşin de normal degıl bence.O sinirliyken ustune gıtme sakın.Sana zarar verebılır.

Ve bence kendıne bır ış bul,aılene durumu anlat.Onlar senın canından kanından.Herkez hata yapabılır.Aılen sana kıyamaz ne olursa olsun