Ben de size farklı bir hikaye anlatayım. Ben boşanmış anne baba çocuğuyum. Annem ben 2 yaşındayken boşandı. Gözünün yaşına bakmadı. O gün bugündür çalıştı didndi çok ortalama üstü bir hayatımız da oldu. Boşanmasaydı ona asla saygım olmazdı ve kızardım. Sürekli kavga gürültü büyümedim hiç psikolojim de bozulmadı.
Erkek kadın ilişkilerini normal öğrendim. Annem sürekli aldatılıp boyun eğmediği için erkek yapar zihniyle yetişmedim kendime saygım oldu. 20 yıldır da mahallenin parmakla gösterdiği bir aileyiz annem de ben de. Kimse bizden faydalanamaz, annem dul değil bekar. Herkes yıllardır nasıl namuslu insnalar olduğumuzu bilir.
Yani kötü örnek örnek değildir arkadaşım. Bu şekilde akıl verilmez.