hayır asla. ne eziksin ne de aptal.ya ne hayatlar ne kaderler var. ben yapmam denmez Allah şaşırtmasın denir. nihayetinde insanoğluyuz.beşer şaşar diye bir laf vardır. kaldı ki o olursa bu olur, ilerde şu bu. insan ilişkilerinin hele de aşkın bir mantığı matematiği olamaz. onu affedersen ne yaşayacağını kimse bilemez.affetmezsen ne yaşamayacağını da sen bilemezsin.bana göre tek doğru kalptir. içinden ne geçiyor?ama anlık islerden bahsetmiyorum.belli ki onu seviyorsun.bence doğru olan "doğru"yu seçmek değil.doğru olan kalbinden geçeni izlemek.tabi bunu yapacak olgunluğa da erişmiş olmak kaydıyla.bu fikir sorularak verilecek bir karar değil. ben ne affet diyeni ne de affetme diyeni yargılayamam.herkes olduğu kadarını yaşar çünkü.kendine biraz zaman ver.ayşenin fatmanın ne hissetiği ya da bu durumda ne yapacağı değil. senin ne hissettiğin. her ilişki farklıdır.farklı insanların yaşadığı aynı şeylerden aynı sonuç çıkmaz.sen gönlün rahat bir şekilde bu adama güvenebiliyorsan,içinde hissedebiliyorsan,bir ömür ben ona sırtımı yaslarım diyebiliyorsan önüne bak. ama bu sözleri söyleyemiyorsan sadık da kalsa orda durma zaten.bilmiyorum senin yaşın kaç ama o 24 demiş.belli ki çok gençsiniz.inan ki hayatın hep aynı sonucu veren bir matematiği yok.önemli olan birlikte yaşanan iyi kötü günlerin muhasebesi de değil. önemli olan 20-30 yıl sonra iyi ki be diyebileceğin kişi için fedakarlık yapabilmek,gerekirse unutmak. durumun gerçekten çok zor.allah yardımcın olsun.