Esimle tam 10 yildir evliyim ondan 2 cocugum var ve biz aslinda iyi anlasan ciflerdendik. Esim kararlarima saygi duyar, bana kizdiginda oturur konusur ya da tartisiriz ama kavga etmeyiz, bana deyer verir, itifat eder, sevdigini bir sekilde gosterir ve beni kaybetme korkusu var. Biz esimle hic flort etmedik ben daha 15 yasindayken evlendik ve bastan beni aldatmisti ben hamileyken bende onu terk etmis ve cocugunu ona 2 yil gostermemistim. Tabi cok zor gunler gecirmistik. Bana tam 2 yil yalvardiktan sonra onu affetmistim ve oglumuz icin ona tekrar bir sans vermistim. Simdi ise bir kizimiz da oldu ben 25 yasinda iki cocuklu tesetturlu 5 vakit namaz kilan genc bir anneyim, esim ise dinden haberi olmayan ailesini seven ama icki icen gece gezmelerine giden 30 yasinda bir adam. Tabi ben bundan ciddi manada rahatsizim. Son zamanlarda telefonunu eve girer girmez kapatir ya da elinden hic birakmaz tovalete girerken bile telefonla girmeye baslamisti bende doal olarak supelenmeye basladim. Kuzenimi aradim o facebook islerinden pek anlar dedim ki -kuzen nasil ogrenebilirim kocam faceten kimlerle yazisiyo- dedi ki ben kiminle yazistigini biliyorum. Anlatmaya basladi telde bana iste soyle bir kiz var surekli telefonla bunlar konusuyormuslar yazisiyormuslar birlikte kahve icmisler dedi sen bunu nerden bilirsun dedigimde- senin kocanin metresiyle benim kiz arkadasim is arkadasiymislar- dedi bana. Tabi ben yikildim. Kocamla cok buyuk kavga ettik sonuna kadar inkar ediyor biz sadece arkadasiz diyor bana. Tabi ben bunun altinda kalmadim. Evi terk ettim pasaport yaptim cocuklara ve Almanyaya ailemin yanina gitmeyyi dusunuyorum. Esim her gun gelip bana yalvariyor,agliyor,yeminler ediyor ama benim kalbimdeki ofke dinmiyor. Sizce ne yapmaliyim????