- 26 Şubat 2010
- 5.613
- 5.657
- 198
Rahatsız olmadığım kesin
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Akit'ten Atatürk'e büyük saygısızlık! Tepki yağıyor...
- Konu Sahibi Chess
- Başlangıç Tarihi
belli:)Rahatsız olmadığım kesin
- 20 Mart 2014
- 5.712
- 6.135
- 448
Insallah bu siteden atildigini gorurum..Rahatsız olmadığım kesin
- 22 Kasım 2014
- 3.147
- 3.139
- 248
- 31
Hayır yani çok çok komik. Bu insanlar bu adamın kurduğu memlekette, ilan ettiği cumhuriyette yaşıyorlar, ben TC vatandasiyim deyip, böyle bir haber yapma vicdanını bulabiliyorlar kendilerinde pes(!)
Müslümanim diyosun akit, ama ölen bir insanın arkasından böyle manşet atıp, böyle haber yapabildin bu vicdani bulabildin yanı kendinde. Sizin habercilik anlayışıniza ben.
Müslümanim diyosun akit, ama ölen bir insanın arkasından böyle manşet atıp, böyle haber yapabildin bu vicdani bulabildin yanı kendinde. Sizin habercilik anlayışıniza ben.
- 16 Mayıs 2014
- 4.519
- 4.897
- 133
izlemez olaydım o kadar feci ki
Şu videoyu izledim ya, içimden mantıklı, edepli bir şey yazmak gelmiyor, küfretmek istiyorum sadece, içimden de bol bol ettim zaten. Bu taş kafalılar ne dersen de 77 yıldır anlayamamışlar, şimdi mi anlayacaklardı sanki.
- 26 Şubat 2010
- 5.613
- 5.657
- 198
Hadi bakalım
- 20 Mart 2014
- 5.712
- 6.135
- 448
Hadi bakalım
Hadi bakalım asparakas:)
- 22 Kasım 2014
- 3.147
- 3.139
- 248
- 31
Hayır düşündüm durdum. Ya abi size bu adam ne etti? Zaten boyle 'habercilik' anlayışı olan adamlardan, tarih bilgilerinin olmasını beklemezdim. Kıt kanaat tarih bilgileriyle, kendi demogojileriyle bir haber yapmışlar. Bir gecede cahil kaldık, eee? Nüfusun okuma yazma oranı nasıl yükseldi?
Dedelerimizi astılar, şapka giymedi diye eee??
Bu insanlar rejim karşıtı olup, halkı ayaklandırmaya çalıştıkları için cezalandırıldilar, şapka giymedikleri için değil.
Ne yaptı bu adam yaa soruyorum ciddi ciddi zorla dini inancinizi mi değiştirin dedi ya?
Akit haber yapmadan önce bir tarih araştırması yap bence.
Dedelerimizi astılar, şapka giymedi diye eee??
Bu insanlar rejim karşıtı olup, halkı ayaklandırmaya çalıştıkları için cezalandırıldilar, şapka giymedikleri için değil.
Ne yaptı bu adam yaa soruyorum ciddi ciddi zorla dini inancinizi mi değiştirin dedi ya?
Akit haber yapmadan önce bir tarih araştırması yap bence.
- 20 Mart 2008
- 141.616
- 213.154
- 1.423
- 60
Reklamın iyisi kötüsü olmaz
Reklam olarak düşünüyorsan söyleyecek birşeyim yok sana...
- 20 Mart 2008
- 141.616
- 213.154
- 1.423
- 60
- 5 Mayıs 2013
- 2.835
- 4.188
- 198
İşte genç Türkiye Cumhuriyeti’ne 1923 yılı itibariyle Osmanlı’dan kalan miras:
♦ Nüfusun % 80’i kırsal bölgede yaşıyor. Bunun önemli bir bölümü yerleşik değil göçebe. 40 bin köyün 37 bininde ne okul var, ne postahane, ne de dükkan. 40 bin köyde yaklaşık 11 milyon insan yaşıyor. Bu insanların ancak % 2’si okur-yazar. 37.000 köyde okul yok. 1922 istatistiklerine göre 1950 köyde sığır vebası var.
♦ Düşmanların tümüyle yaktığı köy sayısı 830. Yanan bina sayısı 114.408. Ülkeyi neredeyse yeniden kurmak gerekiyor.
♦ Dört mevsim kullanılabilir karayolu yok denecek kadar az. Kışın batağa dönüştüğü için geçilmesi çok zor.
♦ 4.000 km kadar demiryolu var Anadolu’da. Bir metresi bile bizim değil. Tamamen emperyalistlere hizmet ediyor. Üstelik yetersiz bir demiryolu ağı. Vatanın bütünlüğünü sağlamak için ülkenin kuzeyini güneyine, batısını doğusuna bağlamak lazım.
♦ Denizciliğimiz acınacak durumda. Donanma, II. Abdülhamit döneminde Haliç’te çürütülmüş.
♦ Köylü topraksız. Sabanı ve öküzü bile yok. Doğu’da, Cumhuriyetle de insanlıkla da bağdaşmayan aşiret, bey, ağa, şeyh düzeni var.
♦ Her yerde tefeciler, spekülatörler, savaş zenginleri halkı eziyor.
♦ Çok az tarım mühendisi var. Güya tarım ülkesiyiz ama ekmeklik unumuzun çoğunu dışarıdan getiriyoruz. Sığır vebası hayvancılığımızı öldürüyor.
♦ Tüm Türkiye’de sadece 337 doktor var. 150 kadar ilçede doktor yok. Doktor başına 30.000 kişi düşüyor. Sağlık memuru sayısı 434. Pek az şehirde eczane var. Türkiye’deki toplam eczacı sayısı 60.
♦ Salgın hastalıklar insanımızı kırıyor. Üç milyon insanımız trahomlu. Sıtma, tifüs, verem, frengi, tifo salgın halinde. Bit ciddi sorun. Nüfusumuzun yarısı hasta denebilir. Bebek ölüm oranı % 60’ı geçiyor. Ebe sayısı çok az. 40 bin köye karşılık diplomalı ebe sayımız 136.
♦ Telefon, motor ve makine yok denecek kadar az. Teknolojiden yoksun bir ülkeyiz. Radyo ve sinema sadece büyük kentler de var…
♦ Ekonomik hayatımız da içler acısı bir halde. Kapitülasyonlar, dış borçlar ve Duyun-u Umumiye
belimizi bükmüş, tarım ilkel yöntemlerle yapıldığı için ve topraklar bilinçsiz kullanıldığı için üretim çok az.
♦ Bütün sanayi ürünlerini dışarıdan alıyoruz. Şeker, un ve hatta kiremiti bile ithal etmek durumundayız. Avrupa’nın her çeşit malı için açık pazar halindeyiz.
♦ Toplam sanayi kuruluşumuz 282. Ağırlığı gıda, dokuma ve deri sanayi oluşturuyor. Bu kuruluşlardaki sermaye ve emeğin sadece % 15’i Türklerin. Geri kalanlar yabancı ve azınlıkların. Madenler, limanlar ve demiryolları yabancıların elinde.
♦ Osmanlı’dan bize kalan sadece dört önemli fabrika var: Hereke İpek Dokuma, Feshane Yün İplik, Bakırköy Bez ve Beykoz Deri fabrikaları...
♦ Sanayi gelişmemiş, iktisatçımız da çok az. Çoğu bilip okuduğu kavramların dışına çıkamıyor. Mühendisimiz olmadığı gibi ara elemanımız da yok.
♦ Elektrik yalnız İstanbul ve İzmir’in bazı kentlerde var.
♦ Yunanistan’dan gelen göçmen sayısı 400.000’i geçmiş. Göçmenlere ordunun yiyecek stoklarından yardım ediliyor.
♦ Zorunlu okuma yaşındaki çocukların ancak dörtte birini okutabiliyoruz. Halkın eğitimi ise hiç çözülmemiş bir sorun olarak duruyor. Erkeklerin % 7’si, kadınların %04’ü okuma yazma biliyor. Kürtler arasında okuma yazma oranı %01 bile değil.
♦ Tüm ülkede 337.618 ilkokul öğrencisi var. Bu zorunlu öğrenim görmesi gereken çocuğun sadece dörtte biri. Ülkede toplam 4.770 ilkokul bulunuyor. Tüm ülkede sadece 153 ortaokul ve lise var. Ortaokullarda sadece 543, liselerde 230 kız öğrenci okuyor. Öğretmenlerin üçte biri öğretmenlik eğitimi görmemiş. Bizim okullarımızın azlığına ve niteliksizliğine karşın yabancıların çok sayıda nitelikli okulu var.
♦ Medreseler askerden kaçma yeri ve bağnazlık yuvası durumunda. Hurafeleri din diye öğreten ve öğrencilere “salavatı tefriciye” çektiren bir anlayış egemen. Medreselerde Türkçe yasak. Ülkede sadece bir üniversite var. O da yüksek Medrese düzeyinde eğitim veriyor. Çağın gelişmelerine kapalı. Akıl ve bilim çoktandır unutulmuş.
♦ Halk kitap okumuyor. 1729’dan 1830 yılına kadar 100 yıl içinde Osmanlı’da basılan toplam kitap sayısı sadece 180. Aynı sürede Batı’da basılan kitap sayısı ise 90.000. Basının toplam tirajı 100.000’i geçmiyor. Gazeteler ve dergiler, sadece İstanbul ve İzmir gibi büyük kentlerde az sayıda okuyucu bulabiliyor.
♦ Kitap yok, kütüphane yok, müze yok, tiyatro yok, sinema yok, radyo yok; halkı aydınlatacak, bilinçlendirecek, eğitecek kurumlar yok. Halk adeta kendi kaderine ve cami imamının, tarikat şeyhinin, Medrese ehlinin bilgisine ve insafına terk edilmiş durumda.
♦ Halk müziğe, heykele, tiyatroya, sinemaya, baloya, sanata, spora çok uzak.
♦ Halkta tarih bilinci yok. Tarih denince peygamberlerin ve padişahların hayat öyküleri anlaşılıyor. Bir çok tarihi eserler yurt dışına kaçırılmış. Antik tarihten ve Arkeolojiden anlayan insan sayısı bir elin parmakları kadar.
♦ Türkçe ihmal edilmiş, sözcükler unutulmuş. Türkçe Türkçeliğini yitirdiği için dilin adına Osmanlıca denilmiş. 600 yıldan fazla bir zaman içindeki özensizlik nedeniyle Arapça-Farsça ve Fransızca Türkçeyi adeta istila etmiş. Dahası eklemeli ve sesli harf sayısı çok fazla bir dil olan Türkçe, Türkçeye hiç uymayan çekimli ve sesli harf sayısı çok az bir dil olan Arapçanın alfabesiyle yazılmaya çalışılıyor. Arapça, Farsça ve Fransızca almış başını gitmiş, Türkçe unutulmaya terk edilmiş.
♦ Kadınlar ikinci sınıf, medeni, sosyal ve siyasal haklardan yoksun. Kadın erkek eşitliği yok. Bir gün kadınların da erkeklerle eşit haklara sahip olacakları, avukatlık, hakimlik, pilotluk, profesörlük, milletvekilliği, atletizm yapabileceklerini hayal bile etmek mümkün değil.
♦ Bir çok tarikat hayata yöne vermeye çalışıyor. Mezhep çatışmaları hat safhada. Falcılar, büyücüler, şeyhler, şıhlar ayrıcalıklı konumda. Din istismarı çok yaygın.
♦ 600 yıl boyunca Türkler ihmal edilmiş. Yönetim dönme devşirmelere bırakılmış. Türkler, devlet yönetiminden dışlanmış, sadece köylü, çiftçi ve asker olabilmiş. Bu nedenle de kimliğini, kişiliğini ve kendine güvenini kaybetmiş.
♦ Hukuk sistemi, yargı sistemi, anayasal düzen, hatta takvim, saat, ölçüler bile çağa uymayan bir durumda. Kılık kıyafet, “ne milli ne beynelmilel”, gülünç durumda…
♦ Biat kültürü hakim, 600 yıldan fazla devam eden saltanat sistemi içinde halkın kaderi hep padişahın iki dudağı arasında olmuş. Padişah “rai” (çoban) mantığıyla “reaya”(sürü) diye gördüğü halkı gütmüş. Saray, devlet adamları, din adamları, gayrimüslim zenginler ayrıcalıklı “havas” yani üstün sınıf, Müslüman Türk halkı ise alt tabaka, yani “avam” olarak görülmüş.
İşte Cumhuriyet mucizesi bu korkunç tabloyu çok kısa bir sürede tamamen tersine çevirmiştir. Bu yokluk, yoksulluk ve geri kalmışlık içinde Atatürk ve çevresindeki “devrimci kadro”, sadece 15 yıl gibi çok kısa bir sürede dünyaya parmak ısırtacak bir başarıya imza atmıştır.
Üstelik ATATÜRK Cumhuriyet mucizesine imza atarken, ilk on yıl içinde bir büyük isyan (Şeyh Sait İsyanı), irili ufaklı çatışmalar, iki kısmı seferberlik ve bir büyük dünya krizi yaşanmıştır. Kısıtlı bütçesine rağmen yabancılardan çok fazla borç almadan kalkınmayı başarmıştır. Cumhuriyet, İzmir İktisat Kongresi’yle başlayan kalkınma sürecinde denk bütçe, açık diplomasi, “yurtta barış dünyada barış” ilkeleriyle hareket etmiştir. Milletler Cemiyeti’ne ancak davet edilince girmiştir. Bu dönemde % 10 kalkınma hızı, %20 sanayileşme hızı yakalamıştır. Son beş yılda ise, bir büyük isyan (Dersim İsyanı) ve irili ufaklı çatışmalar, Hatay ve Boğazlar sorununa rağmen Devletçi ekonomiyle ve kalkınma planlarıyla fabrikalarını, demiryollarını, bankalarını kurmuş ve büyük bir hızla sanayileşmiştir. Halkçılık ilkesi doğrultusunda halkevleri, halkodaları, köy öğretmen okulları, köy okulları, millet mektepleri, enstitüleri, yüksek okulları ve üniversitesini kurarak halkı bilinçlendirmiştir. 15 yıl gibi kısa bir sürede, ortaçağ kalıntısı geri kalmış bağımlı bir toplumdan çağdaş bir ulus yaratılmıştır. Neresinden bakarsanız bakınız bunun adı Atatürk ve Cumhuriyet mucizesidir.
♦ Nüfusun % 80’i kırsal bölgede yaşıyor. Bunun önemli bir bölümü yerleşik değil göçebe. 40 bin köyün 37 bininde ne okul var, ne postahane, ne de dükkan. 40 bin köyde yaklaşık 11 milyon insan yaşıyor. Bu insanların ancak % 2’si okur-yazar. 37.000 köyde okul yok. 1922 istatistiklerine göre 1950 köyde sığır vebası var.
♦ Düşmanların tümüyle yaktığı köy sayısı 830. Yanan bina sayısı 114.408. Ülkeyi neredeyse yeniden kurmak gerekiyor.
♦ Dört mevsim kullanılabilir karayolu yok denecek kadar az. Kışın batağa dönüştüğü için geçilmesi çok zor.
♦ 4.000 km kadar demiryolu var Anadolu’da. Bir metresi bile bizim değil. Tamamen emperyalistlere hizmet ediyor. Üstelik yetersiz bir demiryolu ağı. Vatanın bütünlüğünü sağlamak için ülkenin kuzeyini güneyine, batısını doğusuna bağlamak lazım.
♦ Denizciliğimiz acınacak durumda. Donanma, II. Abdülhamit döneminde Haliç’te çürütülmüş.
♦ Köylü topraksız. Sabanı ve öküzü bile yok. Doğu’da, Cumhuriyetle de insanlıkla da bağdaşmayan aşiret, bey, ağa, şeyh düzeni var.
♦ Her yerde tefeciler, spekülatörler, savaş zenginleri halkı eziyor.
♦ Çok az tarım mühendisi var. Güya tarım ülkesiyiz ama ekmeklik unumuzun çoğunu dışarıdan getiriyoruz. Sığır vebası hayvancılığımızı öldürüyor.
♦ Tüm Türkiye’de sadece 337 doktor var. 150 kadar ilçede doktor yok. Doktor başına 30.000 kişi düşüyor. Sağlık memuru sayısı 434. Pek az şehirde eczane var. Türkiye’deki toplam eczacı sayısı 60.
♦ Salgın hastalıklar insanımızı kırıyor. Üç milyon insanımız trahomlu. Sıtma, tifüs, verem, frengi, tifo salgın halinde. Bit ciddi sorun. Nüfusumuzun yarısı hasta denebilir. Bebek ölüm oranı % 60’ı geçiyor. Ebe sayısı çok az. 40 bin köye karşılık diplomalı ebe sayımız 136.
♦ Telefon, motor ve makine yok denecek kadar az. Teknolojiden yoksun bir ülkeyiz. Radyo ve sinema sadece büyük kentler de var…
♦ Ekonomik hayatımız da içler acısı bir halde. Kapitülasyonlar, dış borçlar ve Duyun-u Umumiye
belimizi bükmüş, tarım ilkel yöntemlerle yapıldığı için ve topraklar bilinçsiz kullanıldığı için üretim çok az.
♦ Bütün sanayi ürünlerini dışarıdan alıyoruz. Şeker, un ve hatta kiremiti bile ithal etmek durumundayız. Avrupa’nın her çeşit malı için açık pazar halindeyiz.
♦ Toplam sanayi kuruluşumuz 282. Ağırlığı gıda, dokuma ve deri sanayi oluşturuyor. Bu kuruluşlardaki sermaye ve emeğin sadece % 15’i Türklerin. Geri kalanlar yabancı ve azınlıkların. Madenler, limanlar ve demiryolları yabancıların elinde.
♦ Osmanlı’dan bize kalan sadece dört önemli fabrika var: Hereke İpek Dokuma, Feshane Yün İplik, Bakırköy Bez ve Beykoz Deri fabrikaları...
♦ Sanayi gelişmemiş, iktisatçımız da çok az. Çoğu bilip okuduğu kavramların dışına çıkamıyor. Mühendisimiz olmadığı gibi ara elemanımız da yok.
♦ Elektrik yalnız İstanbul ve İzmir’in bazı kentlerde var.
♦ Yunanistan’dan gelen göçmen sayısı 400.000’i geçmiş. Göçmenlere ordunun yiyecek stoklarından yardım ediliyor.
♦ Zorunlu okuma yaşındaki çocukların ancak dörtte birini okutabiliyoruz. Halkın eğitimi ise hiç çözülmemiş bir sorun olarak duruyor. Erkeklerin % 7’si, kadınların %04’ü okuma yazma biliyor. Kürtler arasında okuma yazma oranı %01 bile değil.
♦ Tüm ülkede 337.618 ilkokul öğrencisi var. Bu zorunlu öğrenim görmesi gereken çocuğun sadece dörtte biri. Ülkede toplam 4.770 ilkokul bulunuyor. Tüm ülkede sadece 153 ortaokul ve lise var. Ortaokullarda sadece 543, liselerde 230 kız öğrenci okuyor. Öğretmenlerin üçte biri öğretmenlik eğitimi görmemiş. Bizim okullarımızın azlığına ve niteliksizliğine karşın yabancıların çok sayıda nitelikli okulu var.
♦ Medreseler askerden kaçma yeri ve bağnazlık yuvası durumunda. Hurafeleri din diye öğreten ve öğrencilere “salavatı tefriciye” çektiren bir anlayış egemen. Medreselerde Türkçe yasak. Ülkede sadece bir üniversite var. O da yüksek Medrese düzeyinde eğitim veriyor. Çağın gelişmelerine kapalı. Akıl ve bilim çoktandır unutulmuş.
♦ Halk kitap okumuyor. 1729’dan 1830 yılına kadar 100 yıl içinde Osmanlı’da basılan toplam kitap sayısı sadece 180. Aynı sürede Batı’da basılan kitap sayısı ise 90.000. Basının toplam tirajı 100.000’i geçmiyor. Gazeteler ve dergiler, sadece İstanbul ve İzmir gibi büyük kentlerde az sayıda okuyucu bulabiliyor.
♦ Kitap yok, kütüphane yok, müze yok, tiyatro yok, sinema yok, radyo yok; halkı aydınlatacak, bilinçlendirecek, eğitecek kurumlar yok. Halk adeta kendi kaderine ve cami imamının, tarikat şeyhinin, Medrese ehlinin bilgisine ve insafına terk edilmiş durumda.
♦ Halk müziğe, heykele, tiyatroya, sinemaya, baloya, sanata, spora çok uzak.
♦ Halkta tarih bilinci yok. Tarih denince peygamberlerin ve padişahların hayat öyküleri anlaşılıyor. Bir çok tarihi eserler yurt dışına kaçırılmış. Antik tarihten ve Arkeolojiden anlayan insan sayısı bir elin parmakları kadar.
♦ Türkçe ihmal edilmiş, sözcükler unutulmuş. Türkçe Türkçeliğini yitirdiği için dilin adına Osmanlıca denilmiş. 600 yıldan fazla bir zaman içindeki özensizlik nedeniyle Arapça-Farsça ve Fransızca Türkçeyi adeta istila etmiş. Dahası eklemeli ve sesli harf sayısı çok fazla bir dil olan Türkçe, Türkçeye hiç uymayan çekimli ve sesli harf sayısı çok az bir dil olan Arapçanın alfabesiyle yazılmaya çalışılıyor. Arapça, Farsça ve Fransızca almış başını gitmiş, Türkçe unutulmaya terk edilmiş.
♦ Kadınlar ikinci sınıf, medeni, sosyal ve siyasal haklardan yoksun. Kadın erkek eşitliği yok. Bir gün kadınların da erkeklerle eşit haklara sahip olacakları, avukatlık, hakimlik, pilotluk, profesörlük, milletvekilliği, atletizm yapabileceklerini hayal bile etmek mümkün değil.
♦ Bir çok tarikat hayata yöne vermeye çalışıyor. Mezhep çatışmaları hat safhada. Falcılar, büyücüler, şeyhler, şıhlar ayrıcalıklı konumda. Din istismarı çok yaygın.
♦ 600 yıl boyunca Türkler ihmal edilmiş. Yönetim dönme devşirmelere bırakılmış. Türkler, devlet yönetiminden dışlanmış, sadece köylü, çiftçi ve asker olabilmiş. Bu nedenle de kimliğini, kişiliğini ve kendine güvenini kaybetmiş.
♦ Hukuk sistemi, yargı sistemi, anayasal düzen, hatta takvim, saat, ölçüler bile çağa uymayan bir durumda. Kılık kıyafet, “ne milli ne beynelmilel”, gülünç durumda…
♦ Biat kültürü hakim, 600 yıldan fazla devam eden saltanat sistemi içinde halkın kaderi hep padişahın iki dudağı arasında olmuş. Padişah “rai” (çoban) mantığıyla “reaya”(sürü) diye gördüğü halkı gütmüş. Saray, devlet adamları, din adamları, gayrimüslim zenginler ayrıcalıklı “havas” yani üstün sınıf, Müslüman Türk halkı ise alt tabaka, yani “avam” olarak görülmüş.
İşte Cumhuriyet mucizesi bu korkunç tabloyu çok kısa bir sürede tamamen tersine çevirmiştir. Bu yokluk, yoksulluk ve geri kalmışlık içinde Atatürk ve çevresindeki “devrimci kadro”, sadece 15 yıl gibi çok kısa bir sürede dünyaya parmak ısırtacak bir başarıya imza atmıştır.
Üstelik ATATÜRK Cumhuriyet mucizesine imza atarken, ilk on yıl içinde bir büyük isyan (Şeyh Sait İsyanı), irili ufaklı çatışmalar, iki kısmı seferberlik ve bir büyük dünya krizi yaşanmıştır. Kısıtlı bütçesine rağmen yabancılardan çok fazla borç almadan kalkınmayı başarmıştır. Cumhuriyet, İzmir İktisat Kongresi’yle başlayan kalkınma sürecinde denk bütçe, açık diplomasi, “yurtta barış dünyada barış” ilkeleriyle hareket etmiştir. Milletler Cemiyeti’ne ancak davet edilince girmiştir. Bu dönemde % 10 kalkınma hızı, %20 sanayileşme hızı yakalamıştır. Son beş yılda ise, bir büyük isyan (Dersim İsyanı) ve irili ufaklı çatışmalar, Hatay ve Boğazlar sorununa rağmen Devletçi ekonomiyle ve kalkınma planlarıyla fabrikalarını, demiryollarını, bankalarını kurmuş ve büyük bir hızla sanayileşmiştir. Halkçılık ilkesi doğrultusunda halkevleri, halkodaları, köy öğretmen okulları, köy okulları, millet mektepleri, enstitüleri, yüksek okulları ve üniversitesini kurarak halkı bilinçlendirmiştir. 15 yıl gibi kısa bir sürede, ortaçağ kalıntısı geri kalmış bağımlı bir toplumdan çağdaş bir ulus yaratılmıştır. Neresinden bakarsanız bakınız bunun adı Atatürk ve Cumhuriyet mucizesidir.
- 14 Ağustos 2009
- 53.296
- 42.825
- 898
- 1 Mart 2012
- 6.101
- 1.513
- 198
valla söyleyecek çok söz var ama söylersem banlanırım
sadece teşbihte hata olmazmış o nedenle ben akit kendine ekmek veren eli kapan köpeklere benzetiyorum
bu kadar nankörlük, bu kadar seviyesizlik, bu kadar dengesizlik görmedim
bazen diyorum ki ulan keşke Atatürk olmasaydı da o zaman görseydim sizi. acaba o zaman babanız kim olurdu, acaba müslümanlık haricinde hangi dine mensup olurdunuz?
terbiyesizler sizi
atatürk size dininizi rahatça yaşayabileceğiniz, soyunuzu sürdüreceğiniz-ki burada soyunuza sopunuza kibrit suyu damlasın demek geliyor içimden- , düşüncelerinizi rahatça ifade edebileceğiniz bi vatan bırakmaktan başka ne yaptı?
ama siz şeref yoksunları sadece birilerine yalakalık yapmak için iftira atmaktan korkmuyorsunuz, sizinle aynı havayı solumaktan nefret ediyorum
sizin gibilerin benim verdiğim vergilerle kamu hizmeti almanızdan o kadar rahatsızım ki, siz ve sizin gibi düşünenlere binbir emekle , alın teri dökerek kazandığım helal kazancımla ödediğim vergilerle size sağlanan hizmetlerdeki hakkımı helal etmiyorum. zehir zıkkım olsun, gözünüze dizinize dursun
daha çok şeyler söylemek isterdim ama allah sorsun hesabını
sadece teşbihte hata olmazmış o nedenle ben akit kendine ekmek veren eli kapan köpeklere benzetiyorum
bu kadar nankörlük, bu kadar seviyesizlik, bu kadar dengesizlik görmedim
bazen diyorum ki ulan keşke Atatürk olmasaydı da o zaman görseydim sizi. acaba o zaman babanız kim olurdu, acaba müslümanlık haricinde hangi dine mensup olurdunuz?
terbiyesizler sizi
atatürk size dininizi rahatça yaşayabileceğiniz, soyunuzu sürdüreceğiniz-ki burada soyunuza sopunuza kibrit suyu damlasın demek geliyor içimden- , düşüncelerinizi rahatça ifade edebileceğiniz bi vatan bırakmaktan başka ne yaptı?
ama siz şeref yoksunları sadece birilerine yalakalık yapmak için iftira atmaktan korkmuyorsunuz, sizinle aynı havayı solumaktan nefret ediyorum
sizin gibilerin benim verdiğim vergilerle kamu hizmeti almanızdan o kadar rahatsızım ki, siz ve sizin gibi düşünenlere binbir emekle , alın teri dökerek kazandığım helal kazancımla ödediğim vergilerle size sağlanan hizmetlerdeki hakkımı helal etmiyorum. zehir zıkkım olsun, gözünüze dizinize dursun
daha çok şeyler söylemek isterdim ama allah sorsun hesabını
- 15 Mayıs 2012
- 3.095
- 2.708
- 83
- 34
- 6 Temmuz 2015
- 4.638
- 14.562
- 208
Şapkaya karşı geldi diye Atatürk'ün kıyım yaptığını söylüyorlar hala dimi? :)
Ben de soruyorum başörtünüze uzanan eller de neden dedelerinizi örnek alıp isyan etmediniz, yollara düşüp devlet karşıtı eylemler yapmadınız. Ayaklanma çıkarmadınız.
Ki öyle güçlü kurum, kuruluş, yayın organı, partiler vardı arkanızda.
Bakın dedeleriniz bir şapka için (!) ölümü göze almış ve siz o ölümünün tek sebebinin şapka olduğuna yürekten inanıyorsunuz neden siz başörtüsü için böylesi ayaklanma yapmadınız?
Ben diyeyim o adamların derdi şapka değildi, kimse de şapka için böyle ayaklanma yapmazdı. Atatürk de şapka için ayaklanma yapanları öldürecek gaddarlıkta bir adam değildi.
Vatana karşı gelen herkesi, sağcısı, solcusu, komunisti mahkemelerde yargılanıp idam edildi.
Not: başörtüsü yasağına sonuna kadar karşıyım ama mağdur edilenlerin bir kısmı hariç senelerce susmasını da anlamış değilim... Her gün yollara dökülmeliydiniz hakkınız için...
Çok şey yaptı bu zihniyete. Onları İngiliz mandasına bırakmadı. Onların dedelerinin üfürükle tükürükle para kazanmasını engelledi.
- 4 Aralık 2014
- 724
- 1.067
- 113
izlemez olaydım o kadar feci ki
Keşke izlemeseydim
Acıyorum onlara. Atamın kurduğu ülkede yaşayıp, onun verdigi hakları kullanıp hala ona bu derece saygısızlık yaptıkları için acınacak haldeler.
Insallah gün gelir de bizde zulüm bu tarihtte bitti diye haberler yaparız.
Benzer Konular
