Ablacım, biz hamile, bebekli, hasta ya da bakıma muhtaç hastası olanlara ses etmezdik, hiç beklentimiz olmadı onlardan ama bazı veliler vardı, okula gelmesi için hiç manisi yok ama gelmezlerdi, çalışan kesim düşünülüp hafta sonu yapılırdı veli toplantıları, yine katılan sayısı az olurdu, hep ben yazıyorum, konuyu gasp ettim resmen ama 1. sınıfta okuma bayramı yapacağız, folklor olsun dediler ama folklor hocası parası vermediler, şu gösteri olsun bu gösteri olsun dediler, iyi güzel ama hepsi için para lazım, para kısmına gelince kimseden ses yok, biz 4 veli toplandık, ben folklordan anlarım, çocuklara folklor figürleri öğrettim, diğer arkadaşım rondlarına çalıştırdı, bir diğeri rollerini ezberletti, 32 kişilik sınıfı gösteriye hazırladık, kıyafet almak istemeyenlerin çocuklarının ne suçu var, boyunları mı bükülsün, kıyafetleri bile kendimiz ayarlamaya uğraştık, maksat çocuklar o gün hep beraber gösteriye çıksın, o heyecanı yaşasın, çıkardık da, çok güzel bir gün yaşadılar, sana yeminle ben kızımın okuma bayramını seyredemedim çünkü kulis arkasında çocukları giydirip hazırlamakla uğraştım, ben de veliydim, eşim ailem kızımı sahnede görüp alkışlarken ben çocuklara arkadan replik veriyordum.
Okullarda çok sıkıntılar var evet, bazı şeyler eksik, yanlış, bazı idareciler ve öğretmenler işini doğru yapmıyor buna da evet ama veliler de elini taşın altına koymalı, kermes olur harıl harıl bebek yelekleri patikleri örerdim kermese konsunda satılsın diye, züccaciyeye gider kermeste satılabilecek şeyler alır okula gönderirdim, sonra da kermese gider onları satın alırdım, ben de veliydim yahu.
Sınıflar da ihtiyaç oldukça malzeme istiyor veya cüzi paralar toplanıyor. 
