Merhabalar hanımlar... Gece gece içimden geçenleri yazmak istedim
İnsanlar beni fazlasıyla düşündürüyor bu aralar..
Herkes bir tuhaf yada ben bir tuhafım..
Çok yumuşak huylu bir yapım var kolay sinirlenmem.Hatta kızım bazen anne senin sinirlerin alınmış gibi falan der... ihtiyacı olan herkese elimden geldiğince, imkanım elverdiğince seve seve yardım ederim.
Karşılaştığım herkese güler yüzle,merhaba,nasılsınız diyen, teşekkür etmesini bilen,nazik naif bir yapım var.
Gülmeyi gezmeyi eğlenmeyi çok severim
Kimseyle tartışmaya polemiğe girmem uslübunca cevabımı verir polemik yaratmam
Sokak hayvanlarını beslerim,vapurda martıları,pencere önünde çiçeklerimi ve kuşları...Ama insanların bakış açıları
-Başka işin yokmu senin
-Neden bunlarla uğraşıyorsun çocuk doğur bunlara bakan kadar
-Bıkmadın bunlara mama taşımaktan
-Sokak kediden geçilmiyor hergün çoğalıyorlar
-Paran çoksa insanlara yardım et( etmediğimi nereden biliyorlarsa)
Daha birsürü söz..cevap verince en kötü ben oluyorum.Cevap dediysem terslemem kimseyi üslubunca bu benim hayatım,öyle uygun görüyorum ,bence sen kendi işine odaklanmalısın,takıma böyle şeylere hayat kısa..vs vs.deyip geçiştirmek..
Hergün foruma girip kendimce konulara yorumlarda bulunuyorum.Kimseyle kişisel sorunumda yok ama yazdığım cevaplara gereksiz müdahil olan insanları anlamıyorum
Farklı fikirlere sahip olmak kötü birşeymiş gibi
Yok saçma sapan insansın, saçmasapan kişiliğin var.(ki o an yorumladığım konuyla asla alakası yok bu insanların)amaç sadece birilerine sataşmak konuyu uzatmak gereksiz polemikler vs.vs.
Yada konu sahibine linç gereksiz yere..yahu kadın derdini paylaşmış belliki sıkıntıda buradan medet umuyor beğenmez sen yorumlama yada kırma
Çokmu zor bir insana kırmadan fikir beyan etmek, altına mutluluklar sevgiler gibi kelimeler yazarak motive etmek..
Daha önce iyiliğimi görmüş insanların sebepsiz yere beni görünce suratlarının düşmesi selamı sabahı kesmesi....Hele bazılarının çok umurumdaymış gibi gereksiz tavırlar sergilemeleri..Kendilerini olmazsa olmaz zannedenlerin kibirleri ki en nefret ettiğim insan türüdür kibirliler..
Yahu 3 günlük Dünya be! Neyin derdinde neyin tribindeler anlamıyorum..
Öleceğiz göçeceğiz nihayetinde..Nedir bu hasetlik,küstahlık, bencillik...Çokmu zor insanlara düzgün davranmak,güler yüzlü ve anlayışlı olmak..
Demin eşimlede konuşuyoruz bu konuyu diyorki,
Mutsuz insanlar sağa sola sataşır, polemik yaratır,bencilleşir,küstahlaşır,saracak yer arar...Sen genel anlamda mutlusun huzurun yerinde bizimkiler hariç(ailesi) canını sıkan birşey yok o yüzden sakinsin,kimseyi umursamayıp kimseyle gereksiz tartışmaya girmiyorsun..Annemle yengeme bile tahammül edebiliyorsun dedi . İkiside seni kıskanıyor yaşadığın hayata imreniyor ve senin damarına özellikle basmaya çalışıyor ama sen her seferinde,kaale almayıp püskürtüyorsun o iki şeytanıda. (annesi ve yengesi) dedi..
sesli güldüm.(arada beni motive etmek için annesi yada ailesi hakkında mesnetsiz espriler yapar) tabiki ciddi değil
Dışarıda senin bilmediğin bir hayat var.insanlar neler yaşıyor ne sorunları var dinlesen aklın şaşar dedi..
(Buradan farklı hayatları okuduğumu bilmiyor tabi)
Hanımlar sorum şu ..eşim haklımı? yani insanlar mutsuz oldukları için mi bu kadar sağa sola saldırıp küstahlaşıyor,tahammülsüzleşip sinirini başkalarından çıkartıyor?Böyle birşey olabilirmi gerçekten? O zaman herkesmi mutsuz?
Yada herkes sorunlarını başkalarına tahammül edemeyerek mi,başkalarının canını sıkmaya çalışarak mı çözüyor? Hadi ben negatif insanları ciddiye almıyorum peki ya alanlar?Onlar nasıl hissediyor böyle durumlarda?
Neyse gece gece çok uzattım.öyle içimden geldi yazmak istedim
İnsanlar beni fazlasıyla düşündürüyor bu aralar..
Herkes bir tuhaf yada ben bir tuhafım..
Çok yumuşak huylu bir yapım var kolay sinirlenmem.Hatta kızım bazen anne senin sinirlerin alınmış gibi falan der... ihtiyacı olan herkese elimden geldiğince, imkanım elverdiğince seve seve yardım ederim.
Karşılaştığım herkese güler yüzle,merhaba,nasılsınız diyen, teşekkür etmesini bilen,nazik naif bir yapım var.
Gülmeyi gezmeyi eğlenmeyi çok severim
Kimseyle tartışmaya polemiğe girmem uslübunca cevabımı verir polemik yaratmam
Sokak hayvanlarını beslerim,vapurda martıları,pencere önünde çiçeklerimi ve kuşları...Ama insanların bakış açıları
-Başka işin yokmu senin
-Neden bunlarla uğraşıyorsun çocuk doğur bunlara bakan kadar
-Bıkmadın bunlara mama taşımaktan
-Sokak kediden geçilmiyor hergün çoğalıyorlar
-Paran çoksa insanlara yardım et( etmediğimi nereden biliyorlarsa)
Daha birsürü söz..cevap verince en kötü ben oluyorum.Cevap dediysem terslemem kimseyi üslubunca bu benim hayatım,öyle uygun görüyorum ,bence sen kendi işine odaklanmalısın,takıma böyle şeylere hayat kısa..vs vs.deyip geçiştirmek..
Hergün foruma girip kendimce konulara yorumlarda bulunuyorum.Kimseyle kişisel sorunumda yok ama yazdığım cevaplara gereksiz müdahil olan insanları anlamıyorum
Farklı fikirlere sahip olmak kötü birşeymiş gibi
Yok saçma sapan insansın, saçmasapan kişiliğin var.(ki o an yorumladığım konuyla asla alakası yok bu insanların)amaç sadece birilerine sataşmak konuyu uzatmak gereksiz polemikler vs.vs.
Yada konu sahibine linç gereksiz yere..yahu kadın derdini paylaşmış belliki sıkıntıda buradan medet umuyor beğenmez sen yorumlama yada kırma
Çokmu zor bir insana kırmadan fikir beyan etmek, altına mutluluklar sevgiler gibi kelimeler yazarak motive etmek..
Daha önce iyiliğimi görmüş insanların sebepsiz yere beni görünce suratlarının düşmesi selamı sabahı kesmesi....Hele bazılarının çok umurumdaymış gibi gereksiz tavırlar sergilemeleri..Kendilerini olmazsa olmaz zannedenlerin kibirleri ki en nefret ettiğim insan türüdür kibirliler..
Yahu 3 günlük Dünya be! Neyin derdinde neyin tribindeler anlamıyorum..
Öleceğiz göçeceğiz nihayetinde..Nedir bu hasetlik,küstahlık, bencillik...Çokmu zor insanlara düzgün davranmak,güler yüzlü ve anlayışlı olmak..
Demin eşimlede konuşuyoruz bu konuyu diyorki,
Mutsuz insanlar sağa sola sataşır, polemik yaratır,bencilleşir,küstahlaşır,saracak yer arar...Sen genel anlamda mutlusun huzurun yerinde bizimkiler hariç(ailesi) canını sıkan birşey yok o yüzden sakinsin,kimseyi umursamayıp kimseyle gereksiz tartışmaya girmiyorsun..Annemle yengeme bile tahammül edebiliyorsun dedi . İkiside seni kıskanıyor yaşadığın hayata imreniyor ve senin damarına özellikle basmaya çalışıyor ama sen her seferinde,kaale almayıp püskürtüyorsun o iki şeytanıda. (annesi ve yengesi) dedi..
sesli güldüm.(arada beni motive etmek için annesi yada ailesi hakkında mesnetsiz espriler yapar) tabiki ciddi değilDışarıda senin bilmediğin bir hayat var.insanlar neler yaşıyor ne sorunları var dinlesen aklın şaşar dedi..
(Buradan farklı hayatları okuduğumu bilmiyor tabi)
Hanımlar sorum şu ..eşim haklımı? yani insanlar mutsuz oldukları için mi bu kadar sağa sola saldırıp küstahlaşıyor,tahammülsüzleşip sinirini başkalarından çıkartıyor?Böyle birşey olabilirmi gerçekten? O zaman herkesmi mutsuz?
Yada herkes sorunlarını başkalarına tahammül edemeyerek mi,başkalarının canını sıkmaya çalışarak mı çözüyor? Hadi ben negatif insanları ciddiye almıyorum peki ya alanlar?Onlar nasıl hissediyor böyle durumlarda?
Neyse gece gece çok uzattım.öyle içimden geldi yazmak istedim
Son düzenleme:
